Σύμφωνα με την έρευνα του Ανδρέα Καλαντζάκου για το τι σημαίνουν οι ρίζες των πιο γνωστών ελληνικών επιθέτων, τα πράγματα έχουν ως εξής…

–Αϊβαζής: κλητήρας (τουρκικά: ayvaz)

–Αργέντης: ασημένιος (ιταλικά: argento)

–Ασλάνης: το λιοντάρι (τουρκικά: aslan)

–Βεάκης: ο μπέης, ο κύριος (τουρκικά: bey)

–Βέγγος: το φαρμακερό φυτό (περσικά: benk)

–Βογιατζής: ο μπογιατζής (τουρκικά: boyaci)

–Βοναπάρτης: η καλή μερίδα (ιταλικά: buono parte)

–Βουγιουκλάκη: η μεγάλη (από το τούρκικο buyuk)

–Γαρμπή: η δύση (αραβικά: garb)

–Γκερέκου: πρέπει (τουρκικά: gerek)

–Δαφέρμος: ο βέβαιος, ο σταθερός (ιταλικά: da fermo)

–Δεληγιάννης: ο Τρελός Γιάννης (τουρκικά: deli)

–Ζαϊμης: ο εισπράκτορας φόρων (τουρκικά: zaim)

–Ζαλμάς: ο πρόστυχος (τουρκικά: calma)

–Ζαμπούνης: ο καχεκτικός, ο αδύναμος (τουρκικά: zabun)

–Ζολώτας: το χρυσάφι (ρωσικά: zoloto)

–Ζορμπάς: ο άτακτος, ο ταραξίας (τουρκικά: zorba)

–Ιωαννίδης: αυτός που πήρε την χάρη του Θεού (εβραϊκά: yohannou)

–Καβάφης: ο αδέξιος (τουρκικά: kavaf)

–Καζαντζάκης: ο χαλκωματάς (τουρκικά: kazanci)

–Κάλβος: ο φαλακρός (λατινικά: calvus)

–Καμμένος: η πέτρα (σλάβικα: kamen)

–Καραγκιόζης: ο μαυρομάτης (τουρκικά: Karagöz)

–Καραμανλής: αυτός που κατάγεται από την Καραμανία (τουρκικά: karamanli)

–Καρατζάς: το ζαρκάδι (τουρκικά: karaca)

–Καρατζαφέρης: η καμήλα (τουρκικά: kara cafer)

–Κατράκης: ο μοιραίος (αραβικά: kaderi)

–Κεντέρης: η λύπη (τουρκικά: keder)

–Κοεμτζής: ο χρυσοχόος (τουρκικά: kuyumcu)

–Κούγιας: ο πεταλωτής (σλάβικα: kuja)

–Λιάνη: δένω (γαλλικά: liane)

–Μακαρέζος: το καρούλι (τουρκικά: makara)

–Μαρής: ο τρελός (αρβανίτικα: mari)

–Ματσούκα: το ρόπαλο (λατινικά: maxuca)

–Μπαϊρακτάρης: ο σημαιοφόρος (τουρκικά: bayraktar)

–Μπότσαρης: το βαρελάκι (από τους Βένετους: bozza)

–Μπουρνάζος: ο μυταράς (τουρκικά: burnaz)

–Νάκας: ο ελαιογράφος (τουρκικά: nakkas)

–Νταϊφά: η ομάδα, το σωματείο (αραβικά: taife)

–Ντενίση: η θάλασσα (τουρκικά: denis)

–Πεχλιβάνης: παλαιστής (τουρκικά: pehlivan)

–Ρακιντζής: αυτός που φτιάχνει ή πίνει τσίπουρο (τουρκικά: raki)

–Σαντίκος: ο πιστός φίλος (τουρκικά: sadik)

–Σελιμάς: υγιής (τουρκικά: selim)

–Σεφέρης: το ταξίδι (τουρκικά: sefer)

–Σιμιτζής: αυτός που φτιάχνει και πουλάει κουλούρια (τουρκικά: simitci)

–Σκαρμούτσος: πάσσαλος (ιταλικά: scarmo)

–Τόκας: πόρπη (τουρκικά: toka)

–Τρίμης: παλληκάρι (αρβανίτικα: trim)

–Τσουκαλάς: ο μεγάλος τέντζερης (ιταλικά: zuca)

–Φέρτης: ο μοναχός (τουρκικά: fert)

–Φούντας: η φούντα (ιταλικά: η φούντα, ο θάμνος)

–Φυσσούν: η γοητεία (τουρκικά: füsun)

–Χαϊκάλης: το όνομα (τουρκικά: haikal)

–Ωνάσης: ο εραστής (τουρκικά: oynas

tsantiri.gr