O «καφές σε αναμονή» ή Caffè sospeso όπως έγινε γνωστός εδώ και 100 χρόνια στη Νάπολη, όπου γεννήθηκε η ιδέα, είναι ένας καφές αλληλεγγύης. Στην παράδοση της εργατικής τάξης της Ιταλίας ένας εργάτης που «έκανε την τύχη του» για μια μέρα μπορούσε να κεράσει τον επόμενο ζητώντας έναν «καφέ που περιμένει».

Προπληρώνοντας ουσιαστικά μαζί με τον δικό του και έναν ακόμα καφέ που θα περιμένει να φτιαχτεί και να σερβιριστεί σε κάποιον που θα έρθει να τον ζητήσει: Τότε ένας ακόμα φτωχός εργάτης, τώρα ο άστεγος, ο μετανάστης, ο άφραγκος φίλος, ο άνθρωπος της ανάγκης.

Ο Καφές που Περιμένει είναι μια πρακτική γνωστή και στην Ελλάδα από προσπάθειες όπως αυτή του περιοδικού Σχεδία, μολονότι όχι πολύ διαδεδομένη αν κρίνουμε και από τον χάρτη. Αυτό είχε στο μυαλό της και μια ομάδα από σκηνοθέτες, ηθοποιούς και άλλους ωραίους τύπους που ξεκίνησαν την ομάδα στο Facebook Καφές σε Αναμονή, γύρισαν το παραπάνω βίντεο και έχουν στόχο να υιοθετηθεί η πρακτική του sospetο σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας.

Ειδικά στη Λάρισα που είναι η πρωτεύουσα του καφέ η δράση μπορεί να βρει άνετα την έκφρασή τους.

Δείτε το βίντεο: