Από την πλευρά του ο νομάρχης Μαγνησίας ανταπαντώντας στο σχόλιο των συνεργατών του κ. Αγοραστού αναφέρει:
Είναι σαφές ότι ο κ. Αγοραστός, εσχάτως, “ανακάλυψε” τη σημασία του έργου του Αχελώου και για καθαρά προεκλογικούς λόγους. Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται και από την εσφαλμένη ορολογία που χρησιμοποιεί για το ίδιο το έργο.
Αν είχε κάνει τον κόπο να παραστεί έστω και σε μία από τις συνεδριάσεις της ΠΑΣΕ θα ήταν σε θέση να αντιληφθεί και τις πρωτοβουλίες που έχουμε αναλάβει για την απεμπλοκή του έργου, με παρέμβαση στον ίδιο τον Πρωθυπουργό, αλλά και τις εξειδικευμένες θέσεις μου για την υπέρβαση όλων των εμποδίων που γέννησε η απρονοησία του κ.Σουφλιά. Τον παραπέμπω επίσης ως Πανεπιστημιακό στην πλούσια αρθρογραφία μου στον Αθηναϊκό τύπο με σκοπό την τεκμηρίωση του Περιβαλλοντικού χαρακτήρα του έργου, ώστε να κατανοήσει εάν συμφωνώ ή όχι με τις θέσεις της κ.Μπιρμπίλη ή του κ.Ρέππα. Μέχρι όμως να καταλάβει τι είναι το έργο του Αχελώου, πέρα από γενικόλογες εκκλήσεις και ρητορικές αοριστολογίες, του συνιστώ να διαβάσει προσεκτικά το ιστορικό του έργου, να μελετήσει τις σχετικές αποφάσεις του ΣτΕ, ώστε να νουθετήσει στη συνέχεια και τους εκπροσώπους της συντηρητικής παράταξης που δίνουν άφεση αμαρτιών στον κ.Σουφλιά και κάνουν λόγο για καθοδηγούμενο από την Κυβέρνηση δικαστικό πραξικόπημα στο ΣτΕ.
Αλήθεια, ποιος «διασπά ανερυθρίαστα» το κοινό μέτωπο για τη σωτηρία του Αχελώου;
Όσοι προτείνουν λύσεις στο πλαίσιο της ΠΑΣΕ για το ξεπέρασμα των εμποδίων, ή αυτοί που αποσιωπούν τις ευθύνες Σουφλιά, επιτιθέμενοι στα Ευρωπαϊκά όργανα και το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο:
Μέχρι να μάθει, ας σιωπά.
Κρείττον το σιγάν του λαλείν…
Τέλος, η αγωνία για την ταυτότητα του υποψηφίου της προοδευτικής παράταξης μάλλον ταλαιπωρεί πολύ περισσότερο τον κ.Αγοραστό, εξαιτίας της μικρής αποδοχής του στη Θεσσαλική κοινωνία, παρά τον οποιονδήποτε ανθυποψήφιό του.
