Ανατριχιαστικά στοιχεία για την οικονομία

Στοιχεία που περιγράφουν με τα μελανότερα χρώματα την ελληνική οικονομία παραθέτει σε άρθρο του ο κ. Πάνος Παναγιώτου διευθυντής της Ελληνικής Κοινότητας Τεχνικής Ανάλυσης (Ε.Κ.Τ.Α.), επισημαίνοντας ότι λόγω αυτών των στοιχείων δεν υπάρχει ελπίδα να ξεπεράσουμε την κρίση.

Μας παροτρύνει να ρίξουμε μία ματιά στους «αριθμούς» της ελληνικής οικονομίας και να τους συγκρίνουμε με αυτούς των 50 μεγαλύτερων κρατών του κόσμου, για να δούμε ποια είναι η πραγματική κατάσταση της Ελλάδας σύμφωνα με αυτούς.

Ξεκινώντας από τα στοιχεία για την ανεργία που εκτοξεύτηκε στο 12% το Μάιο έναντι 8,5% τον αντίστοιχο μήνα του 2009, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη ετήσια αύξηση που έχει καταγραφεί από τότε που άρχισαν να κρατούνται τα σχετικά αρχεία. Σε σύγκριση με τον Μάιο του 2009, οι άνεργοι αυξήθηκαν (+43,2%) κατά 181.784 άτομα, σε 602.185. Έναντι του Απριλίου, αυξήθηκαν κατά 5.206 άτομα (+0,9%). Το πιθανότερο είναι πως αυτή η εικόνα θα επιδεινωθεί μετά το τέλος της θερινής περιόδου όταν το φρέσκο εργατικό δυναμικό θα βγει στην αγορά εργασίας ενώ η τάση αναμένεται να παραμείνει ανοδική όσο η κρίση θα βαθαίνει.

Ακόμη και με το τρέχον ποσοστό του 12%, όμως, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 6η χειρότερη θέση στον κόσμο στα ποσοστά ανεργίας, πάνω από χώρες όπως η Βενεζουέλα, η Χιλή, το Περού, η Ινδονησία, η Πολωνία, η Βραζιλία, το Μεξικό, το Πακιστάν κλπ. 

Η Ελλάδα βρίσκεται στην 6η χειρότερη θέση στον κόσμο (μεταξύ των 50 μεγαλύτερων κρατών) και ως προς το ποσοστό μείωσης του ΑΕΠ, ενώ ο πληθωρισμός της είναι ο 8ος μεγαλύτερος στον κόσμο και ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη.

Σαν όλα αυτά να μην ήταν αρκετά, οι τιμές των ελληνικών CDS, των ασφαλίστρων που πρέπει να πληρώσουν όσοι θέλουν να καλυφθούν από την περίπτωση πτώχευσης της χώρας (ή να κερδοσκοπήσουν σε αυτό το ενδεχόμενο) είναι οι δεύτερες υψηλότερες στον κόσμο, κάτω μόνο από αυτές της Βενεζουέλας, ενώ πρόσφατα ήταν οι υψηλότερες. Επιπλέον, με βάση τα CDS, η Ελλάδα είναι 2η πιθανότερη προς πτώχευση χώρα στον κόσμο, με πιθανότητα πτώχευσης μέσα στα επόμενα 5 χρόνια της τάξης του 50%.

Ποια είναι η τελευταία ελπίδα μίας χώρας που βλέπει τα βασικότερα οικονομικά και χρηματοπιστωτικά της μεγέθη να βρίσκονται στο διεθνές αρνητικό τοπ 10 ενώ παράλληλα το χρέος της ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι από τα υψηλότερα στον κόσμο (με την προοπτική να αυξηθεί πολύ περισσότερο άμεσα) και το έλλειμμα της, επίσης, θεαματικά υψηλό; Η δυνατότητα να έχει πρόσβαση σε δανεικά κεφάλαια με όσο το δυνατόν χαμηλότερο κόστος, ώστε να μπορέσει να ανταπεξέρχεται στις υποχρεώσεις όσο προσπαθεί να τονώσει την ανάπτυξη της και να βάλει σε τάξη τα οικονομικά και τα δημοσιονομικά της (αυτό δηλαδή που πέτυχαν οι ΗΠΑ και η Γερμανία μέσω της ελληνικής κρίσης). 

Δυστυχώς, όμως, η Ελλάδα έχει 2ο υψηλότερο κόστος δανεισμού στον κόσμο, πίσω, μόνο από το Πακιστάν και πολύ επάνω από αυτό της Νότιας Αφρικής, της Ινδονησίας, της Ινδίας, του Μεξικού, της Πολωνίας, της Ουγγαρίας, της Ταϊλάνδης κλπ. Έτσι, ενώ, για παράδειγμα η εξαιρετικά ασταθής πολιτικά, Ταϊλάνδη, δανείζεται στον ορίζοντα των 10 ετών με επιτόκιο 3,44%, η Μαλαισία με 3,89% και το (τριτοκοσμικό;) Περού με 5,64%, το αντίστοιχο κόστος δανεισμού για την Ελλάδα είναι 10,15%.

Αυτά λέει λοιπόν ο κ. Παναγιώτου. Μήπως μπορεί να μας πει κάποιος από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης που βασίζεται η αισιοδοξία τους;

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ