«Πρέπει να ζήσεις. Για το παιδί, για την εκδίκηση», ήταν τα τελευταία λόγια του Νίκου Μπελογιάννη προς την αγαπημένη του Ελλη Παππά στις φυλακές Καλλιθέας. Μισόν αιώνα και κάτι από εκείνη τη νύχτα του 1952, βγήκε στο φως η πολιτική της διαθήκη όπου μοιράζει ευθύνες και ενοχές σε συντρόφους και αντιπάλους. Ο 59χρονος γιος του ζευγαριού, Νίκος Μπελογιάννης κι αυτός, ανοίγει την καρδιά του…
O Νίκος Μπελογιάννης δεν «φοράει» το όνομά του ούτε σαν διαβατήριο να του ανοίγει πόρτες, ούτε σαν παράσημο αφού άλλος είναι ο ήρωας, ούτε σαν ουλή να θυμίζει τα τραύματά του, ούτε σαν δάφνινο στεφάνι για να αντλεί (δανεική) αίγλη. Ο Νίκος Μπελογιάννης, γιος του «Ανθρώπου με το Γαρίφαλο» και της μαχητικής δημοσιογράφου και συγγραφέως Ελλης Παππά, μεγαλωμένος από τη θεία του Διδώ Σωτηρίου, δεν είναι ετερόφωτος. Εργάστηκε για 23 χρόνια στην Αρχαιολογική Υπηρεσία ως χημικός μηχανικός ειδικευμένος στη συντήρηση αρχαιοτήτων και σήμερα αντιμετωπίζει τα καυτά χειρόγραφα των γονιών του ως «ανασκαφικά ευρήματα που θέλουν συγκόλληση, στερέωση, συντήρηση, μελέτη, χρονολόγηση, ανάδειξη και δημοσίευση». Δεν λειτουργεί ως ιδιοκτήτης και κλειδοκράτορας όπως τόσοι άλλοι κληρονόμοι γραπτών θησαυρών. Γι΄ αυτό και τώρα που εκδόθηκαν οι «Μαρτυρίες μιας διαδρομής» της μητέρας του με την προφανή πολιτική σημασία, άφησε έναν ιστορικό, τον Τάσο Σακελλαρόπουλο, να τις παρουσιάσει και να τις αναλύσει. Το ίδιο έκανε και με το βιβλίο του πατέρα του, «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα», όπου η εισαγωγή είναι του Γιάννη Αντωνίου. «Δεν θέλω να μιλάω ως ειδικός για εποχές που δεν έζησα». Ο λόγος του είναι καταιγιστικός και η γλώσσα του συχνά ειρωνική και δηκτική. Σε κοιτάζει στα μάτια, δεν τσιγγουνεύεται το χαμόγελο, αλλά και δεν χαρίζεται σε κανέναν. Και είναι αντισταλινικός μέχρι το κόκαλο.
Από την πολιτική διαθήκη της Ελλης Παππά προκύπτουν ευθύνες του
Νίκου Ζαχαριάδη για την εκτέλεση Μπελογιάννη. Πώς το σχολιάζετε;
Η εκτέλεση (30/3/1952) ήταν προαποφασισμένη από τον αμερικανό πράκτορα- συγγνώμη, τον πρέσβη – Πιουριφόι και την ύαινα της οδού Ηρώδου Αττικού, τη Φρειδερίκη. Βασική αρχή του Ψυχρού Πολέμου ήταν να περάσουν νόμοι περί κατασκοπείας για να ξεφορτωθούν οι κυβερνήσεις τους ανεπιθύμητους. Τους αληθινούς κατασκόπους τους ανταλλάσσανε. Το ίδιο έκανε και ο Στάλιν. Γι΄ αυτό και ο Μπελογιάννης που είχε συλληφθεί τον Δεκέμβριο του 1950 και δικάστηκε με βάση τον Νόμο 509 περί καταστολής των κομμουνιστικών δραστηριοτήτων, οδηγήθηκε σε δεύτερη δίκη με αυτή τη βαρύτερη κατηγορία. Στο μεταξύ είχαν εντοπιστεί οι ασύρματοι και πήγε για εκτέλεση. Στέλνει τότε ο Νίκος Πλουμπίδης το γράμμα με το οποίο αναλαμβάνει όλη την ευθύνη για την καθοδήγηση του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ και ενώ όλοι περίμεναν ότι θα γινόταν αναψηλάφηση της δίκης, βγαίνει ο Ζαχαριάδης και καταγγέλλει τον Πλουμπίδη για χαφιέ και ψεύτη. Αυτό ήταν το πράσινο φως προς το παλάτι και τους Αμερικανούς. Σαν να έλεγε, «φάτε τους!».
Περισσότερα στο: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4593597
