Τα σχέδιά του για τη μετατροπή του παλιού νεκροταφείου της Λάρισας σε χώρο αναψυχής και περισυλλογής αποκάλυψε στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ο αντιδήμαρχος κ. Χρ. Κέλλας προκαλώντας το γέλιο στην πλειοψηφία των Λαρισαίων αλλά και την αγανάκτηση σε πολλούς άλλους. Αλλωστε η φωτογραφία του χώρου είναι αδιάψευστος μάρτυρας για το τραγελαφικό του θέματος. Ηδη δύο διαμερισματικοί σύμβουλοι οι κ.κ. Αντώνιος Τζιάτζιος, αντιπρόεδρος 1ου Διαμερισματικού Συμβουλίου και Βασίλειος Αρότσιος, μέλος 1ου Διαμερισματικού Συμβουλίου σε ανακοίνωσή τους αναφέρουν τα εξής:
“Δεν είναι πάρκο, ούτε πλατεία, το νεκροταφείο, κ. Αντιδήμαρχε!
Με μεγάλη έκπληξη διαβάσαμε στον τοπικό τύπο της Κυριακής τη δήλωση του αντιδημάρχου κ. Κέλλα, ότι προτίθεται να τοποθετήσει φώτα στους τάφους του παλαιού Κοιμητηρίου, μετατρέποντας τον ιερό τόπο, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «σε χώρο αναψυχής»! Η πρώτη αντίδρασή μας ήταν να θεωρήσουμε ότι περιπαίζει έτσι και τις παραδόσεις αλλά και το θρησκευτικό αίσθημα όλων μας!
Είναι γνωστό πως πολλές πόλεις του εξωτερικού συνηθίζουν να συμπεριλαμβάνουν τα παλιά κοιμητήριά τους στο χάρτη με τα σημαντικότερα μνημεία τους, είτε επειδή εκεί βρίσκονται οι τάφοι μεγάλων προσωπικοτήτων, είτε όταν στους χώρους αυτούς υπάρχουν γλυπτά έργα σπουδαίων καλλιτεχνών. Ωστόσο, η πρακτική αυτή εφαρμόζεται βάση συγκεκριμένων κανόνων, υπό αυστηρές συνθήκες και με απόλυτο σεβασμό στο χώρο και στον πρωταρχικό του σκοπό, ενώ δεν προωθούνται, σε καμιά περίπτωση, ως προτάσεις ψυχαγωγίας.
Ή μήπως αγνοεί ο κ. αντιδήμαρχος ότι τέτοιου είδους αποσπασματικές ενέργειες (φώτα στους τάφους) προσβάλουν την ιερή γαλήνη ενός κοιμητηρίου; Η Δημοτική Αρχή οφείλει να αντιμετωπίσει με ιδιαίτερη αυστηρότητα την πρόταση του αντιδημάρχου. Η βαρύτητα και η ιερότητα του χώρου, άλλωστε, απαιτεί τη συζήτηση οποιασδήποτε σχετικής πρότασης στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Ελπίζουμε ότι η αντίδρασή μας, η οποία πιστεύουμε ότι αντιπροσωπεύει και την πλειοψηφία των συμπολιτών μας, θα τύχει της ανάλογης προσοχής από τη Δημοτικής Αρχή”.
Η “Λαρισαίων Πόλις”
Εν το μεταξύ ο κ. Αστέριος Χλωρός συντονιστής της ομάδας για το περιβάλλον της δημοτικής παράταξης «Λαρισαίων Πόλις» σε ανακοίνωσή του με τίτλο η
“Η Πολιτεία της Σιωπής ή της Ντροπής;” τονίζει:
“Σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθερία» την Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010, παρακολουθήσαμε τη Δημοτική Αρχή της πόλης να παρουσιάζει με κομπασμό ένα ακόμη μεγάλο «επίτευγμά» της: τον καθαρισμό του παλαιού Κοιμητηρίου. Η αυθόρμητη αντίδραση ενός ευαισθητοποιημένου πολίτη στην ανακοίνωση αυτή δε θα μπορούσε παρά να είναι η αγανάκτηση αλλά και η δίκαιη οργή. Οργισμένος λοιπόν το φώναξα και το βροντοφωνάζω: Αιδώς Αργείοι… Ντροπή! Ντροπή για μια πόλη, όταν οι αιρετοί άρχοντές της εκμεταλλεύονται προεκλογικά ακόμη και την κατοικία των νεκρών, προκειμένου να μη χάσουν τις καρέκλες τους!
Πριν από δέκα περίπου χρόνια παρουσιάστηκε στη Λάρισα το βιβλίο «Η πολιτεία της σιωπής» του Βαγγέλη Κολώνα (έκδοση του Δήμου Λάρισας με φωτογραφίες του Βασίλη Αγγλόπουλου και του Φώτη Νατσιούλη). Η έκδοση είχε σχεδιαστεί από την Δημοτική Αρχή του κου Καφφέ, για να υλοποιηθεί επί δημαρχίας Τζανακούλη από τον τότε αντιδήμαρχο Πολιτισμού, Πάνο Σάπκα, υπεύθυνο για τις λίγες καλές πολιτιστικές δράσεις της δημαρχίας του κ. Τζανακούλη, ο οποίος, βέβαια, σύντομα τον απέπεμψε.
Ο νεοεκλεγείς τότε δήμαρχος κος Τζανακούλης (τον Ιανουάριο του 1999) προλόγιζε στο βιβλίο: «Είναι αλήθεια ότι η εκλογή μου με την ψήφο των Λαρισαίων πολιτών στο αξίωμα του δημάρχου, είναι μια μετάβαση με πολλά προβλήματα, που η λύση τους απαιτεί μελέτη και χρονοβόρες διαδικασίες. …». Δεν μπορούσα να φανταστώ, τότε, ότι για το ξεχορτάριασμα του παλαιού κοιμητηρίου χρειάζονταν δώδεκα χρόνια μελέτης!
Σε σχετικό, προσωπικό, κείμενο που δημοσίευσα τότε στον τοπικό τύπο, έκανα λόγο για την εγκατάλειψη , την ακαταστασία, τα σκουπίδια, τα φθαρμένα μνήματα, τα σπασμένα μάρμαρα που κείτονται, πεταμένα, εδώ κι εκεί, τους χορταριασμένους διαδρόμους, τα εγκαταλειμμένα στη φθορά του χρόνου, τα λιγοστά μεν, αλλά πολύ σημαντικά ταφικά μνημεία, έργα ονομαστών καλλιτεχνών και τους παραμελημένους οικογενειακούς τάφους, που στην πλειοψηφία τους κουβαλούν τ’ απομεινάρια της αίγλης και της αρχοντιάς μιας άλλης εποχής. Έγραψα λοιπόν, τότε, ότι «το πολιτιστικό επίπεδο κάθε πολιτείας αντικατοπτρίζεται στον τρόπο που τιμά τους νεκρούς της». Η απάντηση/δέσμευση που δόθηκε τότε από τη Δημοτική Αρχή, σε ένα θέμα που προκάλεσε την αγανάκτηση και την αντίδραση ολόκληρης της πόλης, ήταν ότι πολύ σύντομα το παλιό νεκροταφείο θα γίνει αγνώριστο.
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι το «πολύ σύντομα» επί δημαρχίας του κ. Τζανακούλη θα σήμαινε 12 ολόκληρα χρόνια! Ποιος θα μπορούσε να διανοηθεί
ότι μια Δημοτική Αρχή είναι δυνατόν να αφήσει το νεκροταφείο της πόλης να ρημάζει, να φτάσει να γίνεται αφοδευτήριο των διερχομένων οδηγών ξένων φορτηγών!
Εμπαιγμός, εγκατάλειψη και για επισφράγισμα, ιεροσυλία. Γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο προεκλογικός «καλλωπισμός» του Κοιμητηρίου. Η παρούσα Δημοτική Αρχή, στην αγωνία της επανεκλογής της, δεν σέβεται ούτε τους νεκρούς, ενώ εμπαίζει τους ζωντανούς με άλλοθι την, τόσο προκλητική για την πόλη, αποκάλυψη της κατάντιας του παλιού Κοιμητηρίου, για την οποία ευθύνεται αποκλειστικά.
Ποιο ήθος και ποιος σεβασμός μπορεί να χαρακτηρίζει κάποιον που ποζάρει με έπαρση, ως σύγχρονος Ηρακλής, μέσα στο από χρόνια εγκαταλειμμένο παλιό νεκροταφείο (όπως ο ίδιος ο κ. Τζανακούλης το αποκαλεί) και υπερηφανεύεται ότι καθάρισε επιτέλους τα χόρτα και τα σκουπίδια;
Αιδώς Αργείοι. Δεν σέβεστε τους πολίτες. Σεβαστείτε τουλάχιστον τους νεκρούς τους”.
