Τη φαεινή ιδέα της δημοτικής αρχής της Λάρισας να μετατρέψει σε χώρο περιπάτου και περισυλλογής το εγκαταλελειμμένο νεκροταφείο της Λάρισας καυτηριάζει με άρθρο της στη σημερινό φύλλο της Ελευθεροτυπίας η Λαρισαία στην καταγωγή συντάκτρια της εφημερίδας Φωτεινή Μπάρκα.
Στο άρθρο της με τίτλο: “Η σύγχρονη τέχνη εν τάφω” αναφέρει:
“Και ξαφνικά ο δήμαρχος Λάρισας Κ. Τζανακούλης θυμήθηκε το παλιό νεκροταφείο. Ανακοίνωσε, ενάμιση μήνα πριν από τις δημοτικές εκλογές, ότι επιθυμεί να το «μετατρέψει σε τόπο περιπάτου και περισυλλογής», όπως διάβασα στο ρεπορτάζ του Δ. Χατζηευθυμίου («Ε», 17/9).
Το νεκροταφείο το γνωρίζω πολύ καλά. Στα παιδικά μου μάτια η αίγλη του ήταν πρωτόγνωρη. Οι οικογενειακοί τάφοι εξήπταν την περιέργειά μου, προκαλούσαν την εξερεύνησή μου, μερικές φορές απάλυναν το πένθος. Χρόνια αργότερα ανακάλυψα με καμάρι ότι το νεκροταφείο της γενέθλιας πόλης μου διαθέτει έργα των Γ. Χαλεπά, Θ. Απάρτη, Γ. Μπονάνου, Χρ. Καπράλου κ.ά.
Πολύ καθυστερημένα η δημοτική αρχή αποφάσισε να αναδείξει τους εικαστικούς θησαυρούς του. Θέλει να φωτίσει τα γλυπτά προτρέποντας τους Λαρισαίους να τα γνωρίσουν. Τι ειρωνεία; Η ίδια που έκλεισε το 2007 με συνοπτικές διαδικασίες το Εικαστικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Λάρισας κόπτεται τώρα για τα ξεχασμένα αγάλματά της. Ανασύρει κακήν κακώς το ένδοξο παρελθόν της πόλης όταν έχει αποδείξει περίτρανα ότι δεν την ενδιαφέρει διόλου το σύγχρονο παρόν της.
Κι όμως, το Εικαστικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης κατάφερε με μεγάλη επιτυχία στα 12 χρόνια λειτουργίας του να βάλει στον χάρτη της εικαστικής σκηνής τη θεσσαλική πρωτεύουσα. Οργάνωσε εκθέσεις και δράσεις με διακεκριμένους σύγχρονους Ελληνες και διεθνείς καλλιτέχνες, οι οποίοι φεύγοντας διατηρούσαν ευχάριστες μνήμες από μια πόλη, που διέκοψε βίαια την τελευταία πενταετία τη σχέση της με τον σύγχρονο πολιτισμό.
Ακόμη και η Δημοτική Πινακοθήκη, αν και στεγάζει τη σημαντική συλλογή ζωγραφικής Ι. Κατσίγρα, μαραζώνει. Ο δήμαρχος δεν κάνει απολύτως τίποτα για να στείλει κόσμο στο σχετικά καινούργιο κτίριό της. Ευελπιστεί όμως ότι στο νεκροταφείο θα πάνε!
Η Λάρισα διαθέτει, ευτυχώς, πολλούς χώρους περιπάτου. Τόπους πολιτισμού, ανταλλαγής ιδεών και σύγχρονου προβληματισμού δεν διαθέτει, αν εξαιρέσει κανείς το ιστορικό Θεσσαλικό Θέατρο. Εσχάτως απέκτησε κι έναν υπερσύγχρονο, υπερπολυτελές οίκο ανοχής, που τράβηξε το ενδιαφέρον των Ελλήνων μετά και την τελετή εγκαινίων του από την Τζούλια Αλεξανδράτου. Ο ιδιοκτήτης του αποδείχτηκε αποτελεσματικότερος από τον τοπικό άρχοντα, που θέλει να μας στείλει στο νεκροταφείο… Ζωή σ’ ελόγου μας…”
Μας πήραν χαμπάρι δήμαρχε…
