Με συνοπτικές διαδικασίες τέθηκε εκτός ΝΔ ο ευρωβουλευτής του κόμματος κ. Θ. Σκυλακάκης, επειδή απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου, αμφισβήτησε τα όσα ανέφερε στη ΔΕΘ ο πρόεδρος του κόμματος κ. Αντ. Σαμαράς, περί εξόδου από την κρίση από έναν άλλο δρόμο.
Επαναλαμβάνοντας θέσεις που είχε διατυπώσει και στο πρόσφατο παρελθόν, ο κ. Σκυλακάκης υποστήριξε σε αντίθεση με τον κ. Σαμαρά, ότι δεν πρόκειται να μηδενιστεί το έλλειμμα το 2011 και από το πρωί επαναλάμβανε σε όλους τους τόνους ότι το εθνικό συμφέρον είναι πάνω από το κομματικό.
Πάντως αξίξει να σημειωθεί ότι ο κ. Σκυλακάκης όλα αυτά τα έλεγε από το Μάιο, όταν στη σελίδα του ανήρτησε σχετικό άρθρο. Τότε δεν τον πείραξε κανένας. Τώρα έμαθε για τη διαγραφή του από τη δημοσιογράφο του Mega Μ. Σπυράκη.
Αξίζει πάντως να διαβάσει κανείς το άρθρο με τίτλο “Εθνικό Καθήκον η Επιτυχία του Προγράμματος και η Αποφυγή της Χρεοκοπίας”, που έγραψε το Μάιο ο κ. Σκυλακάκης:
“Σήμερα που οι Έλληνες πολίτες μπαίνουν με τον πλέον οδυνηρό τρόπο σε μια νέα περίοδο, όλοι κρινόμαστε πλέον από την βούληση μας να λέμε την αλήθεια για τις πραγματικές επιλογές που υπάρχουν για τον τόπο και τους πολίτες.
Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα, παρά τον μοναδικό διεθνώς συνδυασμό τεράστιου δημόσιου χρέους και ελλείμματος, έλλειψης ανταγωνιστικότητας και εξωτερικού δημόσιου δανεισμού, μπορούσε να συνεχίσει να δανείζεται στις διεθνείς αγορές αν μέχρι τον περασμένο Ιανουάριο-Φεβρουάριο ελάμβανε σκληρά διαρθρωτικά μέτρα και μέτρα ετήσιων περικοπών τουλάχιστον 15 δις ευρώ σε σχέση με το 2009 (περικοπή που έπρεπε να προσδιοριστεί με συγκεκριμένες αναφορές επί μέρους ποσών κατά κωδικό του προϋπολογισμού, αφού ληφθεί υπ’ όψη και η αναπόφευκτη ύφεση). Είναι προφανές ότι η συντριπτική ευθύνη για την μη λήψη επαρκών μέτρων μετεκλογικά ανήκει στην κυβέρνηση.
Η αλήθεια είναι ότι σήμερα πλέον η μοναδική εναλλακτική «λύση», αντί των μέτρων που ελήφθησαν, ήταν η άμεση χρεοκοπία, η οποία θα απαιτούσε από το δημόσιο άμεσα μέτρα διπλάσια περίπου σε απόδοση για το 2010 από αυτά που αποφασίστηκαν χθες, χωρίς να λαμβάνουμε υπ’ όψη τις τεράστιες επιπτώσεις στην αξιοπιστία της χώρας, στις διεθνείς της συναλλαγές, στις εισπράξεις από την ΕΕ, στην οικονομία και το τραπεζικό σύστημα. Με δεδομένο ότι κανείς δεν προβάλει ως σοβαρή εναλλακτική πρόταση την άμεση χρεοκοπία, θα πρέπει όλοι να συζητήσουμε με βάση τη μοναδική ρεαλιστική εκδοχή, που είναι η επιτυχία του προγράμματος, η οποία αποτελεί την πλέον κρίσιμη εθνική πρόκληση των τελευταίων δεκαετιών.
Η αλήθεια είναι ότι η επιτυχία του προγράμματος συναρτάται απόλυτα από την ικανότητα της χώρας να στείλει στις επόμενες εβδομάδες, μήνες και χρόνια το μήνυμα στους εταίρους της και τις διεθνείς αγορές ότι έχει πραγματικά αλλάξει σε νοοτροπίες και συμπεριφορές και ότι θα αποτελέσει πλέον όχι παράδειγμα προς αποφυγή, αλλά πρότυπο συλλογικής σωφροσύνης, κρατικής σοβαρότητας και επιχειρηματικής δημιουργικότητας. Εικόνα κοινωνικής αναταραχής, καταλήψεις, επιθέσεις σε τουρίστες και επιχειρήσεις, θα έχουν μια μόνο κατάληξη, την περαιτέρω μείωση των πόρων του κράτους, του εισοδήματος των εργαζομένων και την απομάκρυνση κάθε προοπτικής για επενδύσεις και ανάκαμψη.
Η αλήθεια είναι ότι πλέον καθήκον όλων των πολιτικών δυνάμεων υπό τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί είναι να επιδείξουν εθνική ομοψυχία και να αναζητήσουν τρόπους να συμβάλλουν στην επιτυχία του προγράμματος και στην αύξηση της αποτελεσματικότητάς του, τόσο με διαρθρωτικά μέτρα που θα διευκολύνουν τα κίνητρα για εργασία και επιχειρηματικότητα, όσο και από πλευράς δικαιότερης κατανομής των θυσιών ώστε να προστατευτούν καλύτερα στα επόμενα χρόνια εκείνοι που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας και για να φέρουν λιγότερο βάρος εκείνοι που παράγουν πλούτο και όχι εκείνοι που τον καταναλώνουν.
Για το σκοπό αυτό θα ήταν χρήσιμο να αρχίσει ο δημόσιος διάλογος για:
• Το σχεδιασμό της σταδιακής μείωσης του απόλυτου αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων στις 350.000, μέσω παγώματος και στη συνέχεια περιορισμού των προσλήψεων για την επόμενη δεκαπενταετία, κάτι που αποτελεί και την μόνη εγγύηση για την μισθολογική εξέλιξη των υφιστάμενων υπαλλήλων.
• Την θέσπιση συνταγματικού κανόνα ισοσκελισμένου προϋπολογισμού.
• Την δραστική μείωση των φόρων στις επιχειρήσεις και στο εισόδημα από εργασία, όταν παρέλθει η οξεία φάση της κρίσης και την θέσπιση ειδικού ευνοϊκού φορολογικού καθεστώτος για τις άμεσες ξένες επενδύσεις για την επόμενη δεκαπενταετία.
• Την αναθεώρηση του ασφαλιστικού συστήματος μετά το 2013, ώστε να αποκατασταθούν οι αδικίες που συνεπάγονται οι σημερινές έκτακτες ρυθμίσεις, με βάση δύο αρχές:
o Η σύνταξη δεν μπορεί να είναι χαμηλότερη από τις εισφορές που έχουν εισφέρει στο σύστημα οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες (για λογαριασμό των εργαζομένων), αυξημένες κατά ένα μικρό πραγματικό επιτόκιο μέχρι την ηλικία της συνταξιοδότησης.
o Το κράτος επιδοτεί συντάξεις μόνο για όσους βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας.
• Την αναζήτηση τρόπων για να ενθαρρυνθεί με κάθε δυνατό τρόπο η αξιολόγηση, η αμοιβή ανάλογα με την απόδοση, η επιχειρηματικότητα και δημιουργικότητα, η παιδεία και η επιστήμη, ο μηδενισμός των ηλεκτρονικά αναλφάβητων, η μηδενική ανοχή στη μεγάλη και μικρή διαφθορά και η επαναπροσέλκυση των δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων νέο-μεταναστών, που στην πλειοψηφία τους σπούδασαν στο εξωτερικό και δουλεύουν πλέον εκεί.
Οι Έλληνες έχουμε τις δυνατότητες να εκπλήξουμε τον κόσμο με την ανάκαμψη της οικονομίας και κοινωνίας μας, φτάνει να τις αξιοποιήσουμε κάνοντας αυτά που πρέπει, με ρεαλισμό και αυτογνωσία”.
