Την υποχρεωτική κίνηση μέσω τραπεζικού λογαριασμού όλων των δαπανών που έχουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι, περιφερειάρχες, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, θέσπισε για τις φετινές εκλογές το υπουργείο Εσωτερικών, υποστηρίζοντας ότι έτσι υπηρετείται η διαφάνεια και δεν υπάρχει δυνατότητα διακίνησης μαύρου χρήματος. Και μέχρι εδώ όλα καλά, αλλά…δυστυχώς το υπουργείο “λογάριασε χωρίς τον ξενοδόχο”, βλέπε τράπεζες, αφού για μια ακόμη φορά έδρασε επιπόλαια και πρόχειρα. Και εξηγούμαι. Οταν έκανε υποχρεωτική τη διακίνηση χρημάτων μέσω λογαριασμού δεν φρόντισε να έλθει σε συμφωνία με τις τράπεζες για το αν θα εισπράττουν τέλος συναλλαγής και κίνησης των χρημάτων από λογαριασμό σε λογαριασμό, με αποτέλεσμα συγκεκριμένη τράπεζα, που προφανώς δεν είναι και η μοναδική να απαιτεί για κάθε κίνηση που γίνεται από λογαριασμό της προς λογαριασμό άλλης τράπεζας το ποσό των 12 ευρώ. Αν τώρα υπολογίσει κανείς ότι κάθε υποψήφιος κάνει περί τις 5 ή 6 συναλλαγές μέσω τραπεζικού λογαριασμού και ότι οι υποψήφιοι σε όλη την Ελλάδα είναι περίπου 50.000 τότε εύκολα καταλαβαίνουμε πόσα είναι τα κέρδη των τραπεζών που κουράζονται για να μεταφέρουν χρήματα από λογαριασμό σε λογαριασμό. Τελικά ο κ. Ραγκούσης επέβαλε αυτή τη διάταξη για τη διαφάνεια ή για να εξυπηρετήσει τις τράπεζες; Τί λένε άραγε οι ενώσεις των καταναλωτών;
