Ανθρακας ο θησαυρός. Ο λόγος για τον πολυδιαφημισμένο νόμο του υπουργείου Δικαιοσύνης 3719/2008, ο οποίος υποτίθεται ότι θα έβαζε φρένο στις ψυχοφθόρες κι επώδυνες καθυστερήσεις για τα βρέφη και τους υποψήφιους γονείς, που, συνήθως, μετά από μακροχρόνιες ταλαιπωρίες και λαχτάρα ν’ αγκαλιάσουν το βιολογικό τους παιδί, καταφεύγουν στη λύση της υιοθεσίας… Σχεδόν δύο χρόνια μετά τη δημοσίευση ΦΕΚ του νόμου Σωτήρη Χατζηγάκη, όπως ισχυρίζονται τουλάχιστον όσοι έχουν ασχοληθεί με κάποιον κρίκο της αλυσίδας της υιοθεσίας, παιδοψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, δικηγόροι, θετοί γονείς, διοικητές και εκπρόσωποι δομών και φορέων, που ασχολούνται με βρέφη και παιδιά, και μας μίλησαν επώνυμα ή ανώνυμα, τα δεδομένα ελάχιστα έχουν αλλάξει.
Παρ’ ότι η εικόνα των Κέντρων Βρεφών είναι πολύ καλύτερη από άποψη υποδομών σε σχέση με το παρελθόν και οι αμαρτωλές υποθέσεις που χρεώθηκαν σε προηγούμενες δεκαετίες μοιάζουν να έχουν περάσει στη σφαίρα της λήθης, το τοπίο σε ό,τι αφορά τις χρονοβόρες καθυστερήσεις παραμένει θολό και γκρίζο. Πανελλαδικά υπολογίζεται πως γίνονται κάθε χρόνο πάνω από 500 υιοθεσίες παιδιών.
Οι αιτήσεις για ιδιωτική υιοθεσία εκδικάζονται στα κατά τόπους πρωτοδικεία, αφού προηγουμένως έχουν επιληφθεί τα τμήματα Πρόνοιας των Νομαρχιών, ενώ άγνωστο παραμένει τώρα ποιες αρμοδιότητες θα περάσουν στις περιφέρειες.
Περισσότερα: enet.gr
