Μπορεί να είναι σπαραξικάρδιο για ένα γονέα να βλέπει το παιδί του να μην είναι αγαπητό ανάμεσα στους συμμαθητές του στο γυμνάσιο, αλλά σύμφωνα με μια συγγραφέα, αυτό μπορεί να είναι καλό πράγμα. Η Alexandra Robbins, που έχει γράψει ένα βιβλίο για το θέμα αυτό, πιστεύει ότι ο κοινωνικός αποκλεισμός ενός εφήβου μπορεί να είναι μια από τις καλύτερες ενδείξεις για μελλοντική επιτυχία του…
Στο βιβλίο της «The Geeks Shall Inherit The Earth =Τα σπασικλάκια θα κληρονομήσουν τη γη», εξηγεί πως τα γνωρίσματα, που κάνουν συχνά μαθητές γυμνασίου να είναι αουτσάιντερς, είναι τα ίδια αυτά προσόντα που θα τους βοηθήσουν να επιτύχουν ως ενήλικες. Η δημιουργικότητα, η ατομικότητα και το πάθος που χαρακτηρίζουν αυτά τα παιδιά τα δυσκολεύουν να προσαρμοστούν, να γίνουν τμήμα του «πλήθους». Όμως, εκτός του σχολικού περιβάλλοντος, αυτά τα χαρακτηριστικά αποτελούν τις «δεξιότητες του πραγματικού κόσμου στις οποίες οι άλλοι δίνουν αξία.”
Η κ. Robbins, που έχει περάσει τα τελευταία χρόνια αναλύοντας τη συμπεριφορά των μαθητών γυμνασίων, είπε: «Στα σχολεία, τα οποία είναι ολοένα και πιο κομφορμιστικά, τα πράγματα που σε κάνουν διαφορετικό σε κάνουν και στόχο, ενώ στην ενήλικη ζωή και έξω από το σχολικό περιβάλλον, τα πράγματα που σε κάνουν διαφορετικό σε κάνουν ενδιαφέροντα, διασκεδαστικό, και συχνά επιτυχημένο.
«Πιο συγκεκριμένα, ερεύνησα και τα χαρακτηριστικά που οι άνθρωποι βρίσκουν πιο σημαντικά στους ενήλικες. Αυτά είναι η δημιουργικότητα, η πρωτοτυπία, η ελεύθερη σκέψη, η αντοχή, η αυθεντικότητα, η αυτογνωσία, η ακεραιότητα, η ειλικρίνεια, η περιέργεια, η αγάπη για μάθηση, και το θάρρος. Αυτές είναι ιδιότητες που είναι πολύ πιο πιθανό να βρίσκονται στους αουτσάιντερς του σχολείου, παρά στα δημοφιλή παιδιά.”
Σύμφωνα με την κυρία Robbins, υπάρχουν πολλά παραδείγματα προσωπικοτήτων που αποδεικνύουν τη θεωρία της. «Η συγγραφέας JK Rowling, που ως παιδί έζησε κυρίως μέσα στα βιβλία και με ονειροπολήματα, ήταν θύμα εκφοβισμού στο σχολείο επειδή ήταν διαφορετική. Ο Bruce Springsteen είναι άλλο ένα παράδειγμα. Δεν ήταν καθόλου δημοφιλής στο γυμνάσιο. «Οι άλλοι δεν γνώριζαν καν ότι ήμουν εκεί», είπε ο ίδιος. Ξεκίνησε μια μπάντα, επειδή «ήμουν ο έξω που κοίταζε μέσα».
Η κα Robbins συμβουλεύει τους γονείς των παιδιών που είναι κοινωνικά αποκλεισμένα να μην τα ενθαρρύνουν να γίνονται ένα με το πλήθος. Λέει: «να μη προτρέπετε το παιδί σας να ενταχτεί στο δημοφιλές πλήθος: για να είναι δημοφιλής κάποιος, δεν σημαίνει ότι πρέπει να αρέσει. Σήμερα, η δημοτικότητα είναι μια κατασκευή που μετρά μόνο τη φήμη και το κύρος. Οι δημοφιλείς μαθητές είναι πιο πιθανό να συμμετέχουν σε επιθετικές πράξεις (κουτσομπολιά, φήμες, «καρφώματα, κ.λπ.), τόσο ως στόχοι, όσο και ως θύτες. Είναι πιο πιθανό να αισθάνονται πίεση να προσαρμοστούν και να εμπλακούν σε επικίνδυνη συμπεριφορά. Μπορεί να είναι πιο επικίνδυνο για τους μαθητές να είναι στο δημοφιλές πλήθος. Αντ’ αυτού, συμβουλεύει τα παιδιά να έχουν εξωσχολικές δραστηριότητες.
«Ενθαρρύνετε το παιδί σας να συμμετέχει σε εξωσχολικές δραστηριότητες. Είναι σημαντικό για τους μαθητές να γνωρίζουν συνομηλίκους τους από ένα άλλο σχολείο, που δεν θα είναι προκατειλημμένοι απέναντί τους. Εάν ένας μαθητής εμπλέκεται με μια δραστηριότητα που του αρέσει, τότε θα συναντήσει άτομα με παρόμοια γούστα.”
Πηγή: dailymail.co.uk
