ΓΡΑΦΕΙ Ο Χρήστος Μπίκας δάσκαλος
στέλεχος του ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών
Η δυσκολία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να περάσει τα νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που τσακίζουν τα δικαιώματα σε όλους τους τομείς της ζωής της λαϊκής οικογένειας (εργασιακά, εισόδημα, κοινωνική ασφάλιση, υγεία, παιδεία), τους αναγκάζει να αξιοποιήσουν όλο το μηχανισμό και τις εφεδρείες που διαθέτουν για να χειραγωγήσουν τη λαϊκή συνείδηση. Αξιοποιούν μέχρι και τους συνδικαλιστές στα πρωτοβάθμια σωματεία, σαν τον κ. Δαούλα, προκειμένου να κάνουν «μαθήματα ηθικής» σ’ αυτούς που αγωνίζονται και κύρια στους εργαζόμενους που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, για το πώς να υποτάσσονται και να ενσωματώνονται, προκειμένου να έχει ελεύθερα τα χέρια της η κυβέρνηση να πετσοκόψει ότι ακόμα έχει μείνει όρθιο.
Αποδεικνύεται ότι στόχος είναι οι δυνάμεις και οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, που δε φοβούνται και με προσωπικές θυσίες και κόστος να βάζουν τον εαυτό τους στην υπόθεση του ταξικού εργατικού και λαϊκού κινήματος. Τους ενοχλεί που δε συμβιβαζόμαστε, που δε σκύβουμε το κεφάλι, που δεν μπορούν να μας βάλουν στο χέρι.
Για μια ακόμη φορά, ο κυβερνητικός συνδικαλισμός διαπρέπει αποκαλύπτοντας την υποκρισία του και το ρόλο του. Κουβέντα για τη βαρβαρότητα της κυβερνητικής πολιτικής, για το χαρακτήρα της και τις συνέπειες στις λαϊκές οικογένειες.
Στο φύλλο της 20ης Μάη με επιστολή του ο Θωμάς Δαούλας γνωστός κυβερνητικός συνδικαλιστής (ΠΑΣΚ) επιτίθεται στο ΠΑΜΕ έχοντας στο νου του τις εκλογές στις 31 Μάη για την εκλογή αντιπροσώπων στη Γενική συνέλευση της ΔΟΕ.
Προσπαθεί με την επιστολή του αυτή – ως γνήσιος κυβερνητικός συνδικαλιστής- να κρύψει τις αντιλαϊκές – αντιεκπαιδευτικές πολιτικές της κυβέρνησης τις οποίες στηρίζει με νύχια και δόντια αυτός και η παράταξή του.
Έτσι λοιπόν λέξη δε βρήκε να γράψει για το «νέο σχολείο» της αγοράς και των ταξικών διακρίσεων τη διαφοροποίηση του σχολικού και του αναλυτικού προγράμματος, τη συμμετοχή των γονιών στο κόστος λειτουργίας του σχολείου, το άνοιγμα της πόρτας του σχολείου στις επιχειρήσεις.
Δε βρήκε κουβέντα να πει για τη μονιμότητα και την οργανικότητα που αμφισβητούνται, με τις μετακινήσεις από νομό σε νομό σε όλη την Ελλάδα για τις απολύσεις και στο δημόσιο που προανήγγειλαν οι υπουργοί της κυβέρνησης του.
Δε μίλησε όλο το προηγούμενο διάστημα για τις συγχωνεύσεις καταργήσεις σχολείων .
Ούτε βέβαια αναφέρθηκε στο νέο ρόλο των στελεχών και του νέου διευθυντή μανατζερ, «ηγέτη» της σχολικής μονάδας για τον κομβικό ρόλο του στη διαδικασία της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και της σχολικής μονάδας, διαδικασίες οι οποίες συνδέονται τόσο με το μισθολόγιο των εκπαιδευτικών, με τη σύνδεση μισθού – αποδοτικότητας, όσο και με τη χρηματοδότηση της σχολικής μονάδας.
Και όλα αυτά βέβαια επειδή συμφωνεί πλήρως αυτός και η ΠΑΣΚ με την κυβερνητική πολιτική, μόνο όταν πλησιάζουν εκλογές στα σωματεία βρίσκουν να ψελλίσουν κάποιες «αντιρρήσεις» για να θολώσουν τα νερά και να αρπάξουν την ψήφο των συναδέλφων.
Η απάντηση του κάθε εκπαιδευτικού στον κυβερνητικό συνδικαλισμό του Δαούλα, της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ είναι να τους γυρίσει την πλάτη.
Στις 31 Μάη με την ψήφο του να ενισχύσει το ψηφοδέλτιο της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ που στηρίζει το ΠΑΜΕ
