Το Υπουργείο Παιδείας, έδωσε στη δημοσιότητα τα βασικά συμπεράσματα
έρευνας για τα Επαγγελματικά λύκεια και σχολές (ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ). Η μελέτη σχετικά με την «Αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης σε ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ με την ανάπτυξη και αξιοποίηση εργαλείων ΤΠΕ, στο πλαίσιο εφαρμογής των εκπαιδευτικών πολιτικών και παρεμβάσεων του Υπουργείου», εκπονήθηκε για πρώτη φορά… Η έρευνα υλοποιήθηκε από το Ερευνητικό Ακαδημαϊκό Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών (Ε.Α.Ι.Τ.Υ.) και εντάσσεται στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση 2007-2013» και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση – Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) και από εθνικούς πόρους. Αναλυτικά η έρευνα αναφέρει:
ΤΕΧΝΙΚΗ – ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Μία ισχυρή συνιστώσα ανάπτυξης
Οι νέοι άνθρωποι, με τη δημιουργικότητα, την καινοτόμο σκέψη, τον ενθουσιασμό και την ανάγκη για δράση που τους διακρίνει, αποτελούν ένα ζωντανό κεφάλαιο για κάθε κοινωνία, που σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, ακόμα και σε περιόδους ύφεσης ή οικονομικής κρίσης μπορεί να αποτελέσει δύναμη άμυνας και προόδου.
Παράλληλα, η ύπαρξη κατάλληλα εκπαιδευμένου στελεχιακού δυναμικού συνδράμει στην προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων, συμβάλλει στη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και στηρίζει την ανάπτυξη. Σε ένα τέτοιο οικονομικό περιβάλλον οι ευκαιρίες απασχόλησης αυξάνουν και η ανεργία κρατιέται σε ελεγχόμενα επίπεδα.
Βάσει των μελετών του CEDEFOP στην προσεχή δεκαετία στην Ευρώπη, οι προσφερόμενες θέσεις εργασίας για άτομα με μεσαίο επίπεδο προσόντων, θα αποτελούν το 50% των συνολικά προσφερόμενων θέσεων εργασίας (Παράρτημα – Γράφημα 1). Αντίστοιχες προβλέψεις υπάρχουν και για την Ελλάδα (Παράρτημα – Γράφημα 2).
Στο σημείο αυτό αναδεικνύεται ο σημαντικός ρόλος της Τεχνικής – Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, η οποία, πέρα από τους γενικούς εκπαιδευτικούς στόχους, έχει ως μέλημα τη δημιουργία επαγγελματιών μεσαίου επιπέδου προσόντων, για τη στελέχωση των επιχειρήσεων και των παραγωγικών μονάδων.
Πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι σε χώρες στις οποίες η Τεχνική – Επαγγελματική Εκπαίδευση είναι ευρύτερα διαδεδομένη, το ποσοστό ανεργίας των νέων είναι χαμηλότερο (Παράρτημα – Γράφημα 3), σε συνδυασμό βέβαια και με άλλους αναπτυξιακούς παράγοντες.
Η Τεχνική – Επαγγελματική Εκπαίδευση προσφέρει επίσης στους μαθητές μια εναλλακτική μορφή εκπαίδευσης για την ανάπτυξη των προσωπικών κλίσεων και δεξιοτήτων τους, χάρη στις διαφορετικές ειδικότητες που παρέχει και τις πολλές ώρες πρακτικών ασκήσεων που περιλαμβάνουν τα προγράμματα σπουδών της.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα, οι αναποτελεσματικές πολιτικές που εφαρμόσθηκαν στον τομέα της Τεχνικής – Επαγγελματικής Εκπαίδευσης οδήγησαν σε συρρίκνωση του μαθητικού της δυναμικού, με ευρύτερες αρνητικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Αυτή η δραματική μείωση του αριθμού μαθητών της Δευτεροβάθμιας Τεχνικής – Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Δ.Τ.Ε.Ε.) επιβεβαιώνεται και από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (Παράρτημα – Γράφημα 4).
Ποσοτικά Στοιχεία και Ποιοτικά Συμπεράσματα από το έργο:
«Αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης στα ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ»
Από την επεξεργασία των ποιοτικών στοιχείων προκύπτει ότι οι μαθητές, σε ποσοστό 41%, επιλέγουν την ειδικότητά τους με βάση τα ενδιαφέροντα και τις κλίσεις τους, ενώ σε ποσοστό 37% θέτουν ως κριτήριο επιλογής, της ειδικότητάς τους, την επαγγελματική αποκατάσταση. Επομένως, αναδεικνύεται ο διττός ρόλος της Τεχνικής – Επαγγελματικής Εκπαίδευσης η οποία θα πρέπει να προσφέρει στους μαθητές τη δυνατότητα ανάπτυξης των ιδιαίτερων προσωπικών φυσικών/πνευματικών ικανοτήτων τους και παράλληλα να τους παρέχει μια διέξοδο στον επαγγελματικό στίβο.
Σύμφωνα με τα ποσοτικά στοιχεία της έρευνας αποτύπωσης, διαπιστώνουμε ότι το 75% του μαθητικού δυναμικού επιλέγει το Γενικό Λύκειο και το 25% το Επαγγελματικό Λύκειο.
Οι βασικοί λόγοι που διαμορφώνουν το χαμηλό κύρος της Δ.Τ.Ε.Ε. και κατά συνέπεια συντελούν στην περιορισμένη επιλεξιμότητά της, αποκαλύπτονται από τα ποιοτικά συμπεράσματα της έρευνας και είναι οι ακόλουθοι:
Η έλλειψη ενημέρωσης της κοινής γνώμης για τις δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει η Δ.Τ.Ε.Ε.
Τα μη θεσμοθετημένα επαγγελματικά δικαιώματα για ορισμένες ειδικότητες, αλλά κυρίως τα νομοθετικά μη κατοχυρωμένα επαγγέλματα.
Η απαξίωση για τη Δ.Τ.Ε.Ε. που εκφράζεται από κύκλους της εκπαιδευτικής κοινότητας και επηρεάζει αρνητικά τους γονείς.
Οι συχνές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που αυξάνουν την επιφυλακτικότητα του κόσμου.
Τα σημαντικά μαθησιακά κενά μερίδας αποφοίτων Γυμνασίου, οι οποίοι κατά κανόνα κατευθύνονται στη Δ.Τ.Ε.Ε., όχι απαραίτητα για την απόκτηση μιας ειδικότητας, αλλά διότι υπάρχει η εντύπωση ότι αυτή η εκπαιδευτική διαδρομή είναι πιο εύκολη. [Διαφάνειες 30,83]
Προβλήματα υποδομών και περιορισμένες ελλείψεις στον εργαστηριακό εξοπλισμό.
Η περιορισμένη αποτελεσματικότητα του μαθήματος του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού.
Η αδυναμία σύνδεσης της Τεχνικής – Επαγγελματικής Εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας.
Η ανεπάρκεια των παρεχομένων επαγγελματικών γνώσεων και δεξιοτήτων, με αποτέλεσμα να είναι περιορισμένη η εμπιστοσύνη των εργοδοτών προς τους αποφοίτους της Δ.Τ.Ε.Ε..
Η χρόνια απουσία προγραμμάτων επιμόρφωσης, ειδικά σε θέματα ειδικοτήτων, αλλά και η έλλειψη ενός αξιόπιστου συστήματος αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και εν γένει της σχολικής απόδοσης.
Η πλημμελής εποπτεία από ορισμένα διοικητικά όργανα.
Επίσης, βάσει των ποσοτικών στοιχείων οι ΕΠΑ.Σ εμφανίζονται αρκετά αποδυναμωμένες σε σχέση με τα ΕΠΑ.Λ, διότι τις επιλέγει μόνο το 17% του μαθητικού δυναμικού της Δ.Τ.Ε.Ε., ενώ το υπόλοιπο 83% επιλέγει τα ΕΠΑ.Λ. Οι βασικότεροι λόγοι που προκαλούν στην απαξίωση των ΕΠΑ.Σ είναι η μη παροχή απολυτήριου τίτλου λυκείου, η στέρηση από τους αποφοίτους των ΕΠΑ.Σ της δυνατότητας επαγγελματικής ανέλιξης μέσω ανώτερων σπουδών, ο ανορθολογικός διαχωρισμός των ειδικοτήτων μεταξύ ΕΠΑ.Λ και ΕΠΑ.Σ, αλλά και η μη εφαρμογή του θεσμού της μαθητείας στις Επαγγελματικές Σχολές του ΥΠΔΒΜΘ.
Εκτός από τη φθίνουσα πορεία του μαθητικού πληθυσμού, έχουν προκύψει και σοβαρές στρεβλώσεις σε όλη τη διοικητική και οργανωτική δομή της Δ.Τ.Ε.Ε., όπως είναι η λειτουργία πολλών ολιγομελών τμημάτων, οι αυξημένες υπεραριθμίες καθηγητών και η αναντιστοιχία των ειδικοτήτων σε σχέση με τις ανάγκες ανάπτυξης.
Από τα ποσοτικά στοιχεία διαπιστώνεται ότι σε όλες τις Περιφέρειες της Χώρας υπάρχουν ΕΠΑ.Λ και ΕΠΑ.Σ με ολιγομελή τμήματα (λιγότεροι από 10 μαθητές), ως αποτέλεσμα της συρρίκνωσης του μαθητικού δυναμικού της Δ.Τ.Ε.Ε. Ειδικότερα καταγράφονται 1156 ολιγομελή τμήματα στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ, 416 ολιγομελή τμήματα στα εσπερινά ΕΠΑ.Λ και 424 ολιγομελή τμήματα στις ΕΠΑ.Σ.
Σε επίπεδο σχολικών μονάδων, στα Επαγγελματικά Λύκεια (ημερήσια και εσπερινά), το 24% έχει λιγότερους από 100 ενεργούς μαθητές, το 53% έχει από 100 έως 299 ενεργούς μαθητές και μόνον το 23% έχει από 300 μαθητές και πάνω.
Αντίστοιχα στις Επαγγελματικές Σχολές, το 27% έχει λιγότερους από 50 ενεργούς μαθητές, το 24% έχει από 50 έως 99 ενεργούς μαθητές και μόνον το 13% έχει πάνω από 200 μαθητές.
Αξίζει όμως να σημειώσουμε ότι πέραν των συνθηκών που επικρατούν σε δυσπρόσιτες και νησιωτικές περιοχές, η ύπαρξη των ολιγομελών τμημάτων οφείλεται και στη λειτουργία διαφορετικών ειδικοτήτων στην ίδια τάξη ενός ΕΠΑ.Λ ή μίας ΕΠΑ.Σ τα οποία ( τμήματα ) δεν μπορούν να ενοποιηθούν.
Εκτός από τη μείωση των μαθητών, στα ΕΠΑ.Λ και τις ΕΠΑ.Σ υπάρχει και σοβαρή μείωση των ωρών διδασκαλίας των μαθημάτων ειδικότητας σε σχέση με τα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια (Τ.Ε.Ε.) που λειτουργούσαν πριν. Οι δύο αυτοί παράγοντες σε συνδυασμό με την κατάργηση των μαθημάτων γενικής παιδείας από τις ΕΠΑ.Σ, προκάλεσαν πολλές υπεραριθμίες εκπαιδευτικών. Σε όλα τα ΕΠΑ.Λ και τις ΕΠΑ.Σ της χώρας καταγράφονται 948 καθηγητές με ελάχιστο ή καθόλου διδακτικό ωράριο (Πίνακας 4), εκ των οποίων οι 289 είναι καθηγητές γενικών μαθημάτων. Σύμφωνα με τα στοιχεία, υπάρχουν Τομείς στους οποίους σε κάθε πέντε περίπου μαθητές αντιστοιχεί ένας εκπαιδευτικός.
Στα ΕΠΑ.Λ λειτουργούν 19 ειδικότητες κατανεμημένες σε 12 τομείς. Διαπιστώνεται ότι οι Τομείς των ΕΠΑ.Λ δεν έχουν ισόρροπη κάλυψη από τους μαθητές. Υπάρχουν 6 μεγάλοι Τομείς που συγκεντρώνουν -ο κάθε ένας τους- ποσοστό άνω του 10% του συνόλου των μαθητών. Οι υπόλοιποι 6 Τομείς συγκεντρώνουν ποσοστά κάτω του 5%. Οι Τομείς που ανήκουν στον κλάδο των Υπηρεσιών εμφανίζονται να έχουν μεγαλύτερη ανάπτυξη σε σχέση με τους Τομείς που παρέχουν βιομηχανικές/τεχνικές ειδικεύσεις.
Στις ΕΠΑ.Σ είναι θεσμοθετημένες 33 ειδικότητες, εκ των οποίων το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων λειτουργεί τις 21. Σε αυτές τις ΕΠΑ.Σ το 87% των μαθητών κατευθύνεται σε 8 κυρίως Ειδικότητες. Από τους μαθητές αυτούς, το 41% ακολουθεί τις ειδικότητες Κομμωτικής και Αισθητικής, το 32% ακολουθεί 4 τεχνικές ειδικότητες (Θερμοϋδραυλικών, Ηλεκτρολόγων, Αερίων Καυσίμων και Αμαξωμάτων) και το 14% ακολουθεί τις παραϊατρικές ειδικότητες (Βοηθών Φαρμακείων και Φυσιοθεραπευτών).
Μια άλλη προσέγγιση για την ερμηνεία της αναντιστοιχίας μαθητών σε Τομείς ή Ειδικότητες, είναι ότι στις σχολικές μονάδες της Δ.Τ.Ε.Ε. γίνεται προσπάθεια να λειτουργήσουν κυρίως οι ήδη εγκατεστημένοι παραδοσιακοί/κες Τομείς/Ειδικότητες, για τους οποίους η μονάδες διαθέτουν επαρκές μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό, ή/και Τομείς/Ειδικότητες που δεν απαιτούν ακριβό εργαστηριακό εξοπλισμό.
Πρέπει βεβαίως να επισημανθεί ότι, μέχρι στιγμής, η επίσημη πολιτεία δεν έχει αναπτύξει έναν αξιόπιστο μηχανισμό με τον οποίο θα εντοπίζονται οι αναπτυξιακές ανάγκες της χώρας, βάσει των οποίων θα ιδρύονται και θα λειτουργούν ειδικότητες της Τεχνικής – Επαγγελματικής Εκπαίδευσης.
Σε ό,τι αφορά στον εργαστηριακό εξοπλισμό που διαθέτει η Δευτεροβάθμια Τεχνική – Επαγγελματική Εκπαίδευση, σύμφωνα με τα στοιχεία της ποσοτικής αποτύπωσης, σε όλη τη χώρα λειτουργούν 3618 εργαστήρια, με 41 διαφορετικές ειδικεύσεις, καθώς επίσης, 32 αίθουσες Γραμμικού Σχεδίου, 11 αίθουσες Ελεύθερου Σχεδίου και 102 εργαστήρια Φυσικής – Χημείας. Από το σύνολο των εργαστηρίων τα 2773 λειτουργούν σε Σχολικά Εργαστηριακά Κέντρα (Σ.Ε.Κ.) και τα υπόλοιπα 990 σε ΕΠΑ.Λ. Τα εργαστήρια που λειτουργούν στα Σ.Ε.Κ., μπορεί να τα χρησιμοποιούν περισσότερες σχολικές μονάδες (ΕΠΑ.Λ, ΕΠΑ.Σ, Ι.Ε.Κ.) και με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται οικονομία στις δαπάνες εξοπλισμού και συντήρησής τους.
