Γράφει ο Γιάννης Παιδής
Πήγε για μαλλί, αλλά γύρισε κουρεμένος από το ταξίδι τους στας Ευρώπας, ο 
πρόεδρος της ΝΔ κ. Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος ξεκίνησε με όνειρα και ελπίδες να πείσει τους ευρωπαίους εταίρους μας για την αναγκαιότητα αλλαγής των όρων του μνημονίου και για την αποτυχία της πολιτικής τους στο θέμα της ελληνικής κρίσης, αλλά επέστρεψε σαν βρεγμένη γάτα, αφού από όλους τους συνομιλητές του εισέπραξε ένα ξεκάθαρο όχι στις «εμπνευσμένες» προτάσεις του, αλλά και πιεστική προτροπή για συναίνεση στα νέα μέτρα που έχουν επιβάλει…
Και εδώ γεννάται το ερώτημα, αν ο κ. Σαμαράς όταν ξεκίνησε το ταξίδι του ήξερε τι τον περιμένει και απλά το έκανε για εσωτερική κατανάλωση θέλοντας να δείξει στον ελληνικό λαό, ότι αυτός προσπάθησε αλλά οι κακοί ευρωπαίοι δεν τον άκουσαν, ή αν πήγε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, επιδεικνύοντας επικίνδυνη άγνοια κινδύνου.
Ότι από τα δύο και αν έγινε, είναι εξίσου επικίνδυνα, αφού στην μεν πρώτη περίπτωση ο πρόεδρος της ΝΔ εμφανίζεται ως ένας ακόμη αμετανόητος λαϊκιστής έλληνας πολιτικός, στη δε δεύτερη περίπτωση εμφανίζεται ως ένας εν αναμονή πρωθυπουργός που δεν μπορεί να ζυγίσει την κατάσταση στη χώρα, αλλά και τη συνολική στάση των ετέρων μας απέναντι στην κρίση, και στις δεσμεύσεις που απορρέουν από τις ανάγκες δανεισμού της.
Δυστυχώς ο κ. Σαμαράς και το επιτελείο του, προσηλωμένοι στο στόχο τους να αλώσουν την εξουσία και να ξανακυβερνήσουν, λες και δεν ήταν αυτοί που δήλωναν κουρασμένοι πριν από 2 χρόνια, ψάχνουν και βρίσκουν επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, με δήθεν ουσιαστικές προτάσεις που είναι μόνο για να χαϊδεύουν αυτιά, και με λέξεις που έχουν σαν πρώτο συνθετικό το «επάν» (επαναδιαπραγμάτευση, επανεκκίνηση, κ.λπ), παραπέμποντας στο αλήστου μνήμης επανίδρυση, του τεράστιου πρώην πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή.
Σήμερα που οι δανειστές μας θέτουν εν αμφιβόλω την καταβολή της 5ης δόσης, αφού υπάρχει συνολικά κίνδυνος αδυναμίας εξεύρεσης δανείων από το 2012 και μετά, απαιτώντας συναίνεση σε ένα αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας και προσπαθώντας με συσκέψεις επί συσκέψεων να δώσουν λύση στο γόρδιο δεσμό της ελληνικής κρίσης, ο κ. Σαμαράς και το οικονομικό του επιτελείο, επιδεικνύοντας μια επικίνδυνη ανευθυνότητα, αρνούνται τύποις την παροχή συγκατάθεσης στα νέα μέτρα, τρέμουν στην ιδέα των πρόωρων εκλογών και παραμένουν στα κεραμίδια φωνάζοντας κατά του μνημονίου, αφού είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι αν κληθούν να κυβερνήσουν θα το εφαρμόσουν με θρησκευτική ευλάβεια.
Με μια κυβέρνηση που παραδόθηκε άνευ όρων στις απαιτήσεις της τρόικας και εφαρμόζει μια άνευ προηγουμένου λιτότητα, προωθώντας και νέα μέτρα που θα πλήξουν και πάλι τους μη έχοντες και με μια αξιωματική αντιπολίτευση προσηλωμένη σε έναν παρωχημένο λαϊκισμό, αυτή η χώρα δεν έχει να περιμένει τίποτα από τους πολιτικούς της, που είναι ανίκανοι να αντιληφθούν την κρισιμότητα της κατάστασης και αρνούνται να προχωρήσουν σε γενναίες αποφάσεις σχετικά με την αναδιάρθρωση του χρέους, την αμφισβήτηση μεγάλου κομματιού του, και συνολικά σε μια άλλη πολιτική διαχείρισης της κρίσης χρέους που μαστίζει τη χώρα μας.
Όσο μέσα από το λαϊκό κίνημα και τα κόμματα δεν ξεπηδούν δυνάμεις ικανές να οδηγήσουν τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης καλώντας τους δανειστές να κουρέψουν τις απαιτήσεις τους, αφού είναι μαθηματικά εξακριβωμένο ότι με οποιεσδήποτε θυσίες του λαού δεν πρόκειται να μειωθεί, και παράλληλα να βάλουν πραγματικά χέρι στα τεράστια κέρδη του κεφαλαίου που παραμένει αλώβητο, η κρίση δεν θα αντιμετωπιστεί και όλοι θα γυρίζουν γύρω – γύρω από το πρόβλημα στέλνοντας τη χώρα και το λαό της στο γκρεμό.
