Ανακοίνωση σχετικά με τις εξελίξεις στο χώρο της υγείας, λόγω των επικείμενων συγχωνεύσεων, εξέδωσε η Νομαρχιακή Επιτροπή Λάρισας του ΚΚΕ. Στην ανακοίνωση επισημαίνονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Με τα νέα αντιδραστικά μέτρα που προωθούνται με την ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου από τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, επιβάλλονται άγριες κρατικές περικοπές σε δημόσιες υγειονομικές, φαρμακευτικές και κοινωνικές παροχές, που θα αυξήσουν ακόμα περισσότερο τις πληρωμές από τους ασθενείς.
Η πρόληψη αφήνεται στην ατομική ευθύνη και οικονομική δυνατότητα του καθένα. Η υποβαθμισμένη και ελλιπής πρωτοβάθμια φροντίδα και περίθαλψη μέσω του ΕΟΠΥΥ, πληρώνεται αδρά από τους εργαζόμενους άμεσα και μέσω των ασφαλιστικών ταμείων.
Η πολιτική των συγχωνεύσεων των Νοσοκομείων υπηρετεί την ανάγκη του εκσυγχρονισμού και της προσαρμογής του συστήματος υγείας στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου για στήριξη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας, για εξασφάλιση ακόμα πιο φθηνής εργατικής δύναμης.
Σήμερα προωθείται η δραστική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης του δημόσιου συστήματος, για τη χρηματοδότηση του κεφαλαίου σε συνθήκες όξυνσης του ανταγωνισμού, με την παροχή ζεστού χρήματος, φοροαπαλλαγών, εισφοροαπαλλαγών και άλλων κινήτρων.
Στην περιοχή μας η έκφραση αυτής της πολιτικής οδηγεί σε κατάργηση του Γενικού Νοσοκομείου, μέσω της συγχώνευσης με το Πανεπιστημιακό και ταυτόχρονη υποβάθμιση του Πανεπιστημιακού με αναστολή λειτουργίας κλινικών και τμημάτων. Ανάλογη τύχη αναμένει και τα Κ.Υ. στο νομό. Ήδη διαρρέουν φήμες για κλείσιμο των Κ.Υ. σε Τύρναβο και Φάρσαλα, ενώ τα υπόλοιπα θα υποβαθμίζονται όλο και περισσότερο, θυμίζοντας αγροτικά ιατρεία.
Πρόκειται για πολιτικές τραγικές και εγκληματικές για το λαό, που πλήττουν όχι μόνο το νομό Λάρισας αλλά όλη τη Θεσσαλία και την κεντρική Ελλάδα. Υποδομές που κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες δεκαετιών του εργατικού και λαϊκού κινήματος, καταργούνται στο βωμό της κερδοφορίας των μεγάλων μονοπωλιακών επιχειρήσεων, για τις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Κάθε ευρώ για την υγεία αντιμετωπίζεται σαν σπατάλη. Θέλουν το κάθε ευρώ να το διοχετεύουν στις μεγάλες επιχειρήσεις. Η ζωή του εργάτη, του φτωχού αγρότη, του αυταπασχολούμενου, του συνταξιούχου αποτελεί βαρίδιο στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Δικαίωμα στη ζωή, στην πρόνοια, στην περίθαλψη να έχουν μόνο αυτοί που μπορούν να πληρώσουν αδρά στα ιδιωτικά νοσοκομεία που γιγαντώνονται μέρα με τη μέρα. Όλο και περισσότεροι, με την υποβάθμιση του Πανεπιστημιακού, θα αναγκάζονται να μετακινούνται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ξαναγυρίζοντάς μας είκοσι χρόνια πίσω. Πρόκειται για ταξικό πόλεμο που θα κοστίσει ανθρώπινες εργατικές και λαϊκές ζωές.
Δεν πρόκειται για πρόχειρες ή λανθασμένες αποφάσεις της κυβέρνησης ή κάποιων υπουργών. Δεν πρόκειται για πολιτικές που αδικούν τη Θεσσαλία και αφήνουν στο απυρόβλητο άλλες περιοχές. Είναι επίθεση σε όλα τα φτωχά λαϊκά στρώματα σε κάθε γωνιά της χώρας.
Κρύβουν την πραγματικότητα όσοι καλλιεργούν αντιλήψεις ότι στον πόλεμο που έχουν κηρύξει στο λαό, μπορεί εύκολα να διασωθεί το άλφα ή το βήτα νοσοκομείο, ότι θα διασφαλίσουν τη δουλειά τους οι εργαζόμενοι και οι γιατροί στο ένα ή στο άλλο νοσοκομείο. Χρειάζονται και τα δύο νοσοκομεία, πρέπει να αναπτυχθούν σε κλινικές, εξοπλισμό και ανθρώπινο δυναμικό για να καλυφθούν οι ανάγκες.
Είναι αυταπάτη να νομίζει κανείς ότι όταν συνθλίβουν τους μισθούς, τις συντάξεις, την κοινωνική ασφάλιση, θα τη γλιτώσουν τα νοσοκομεία, χωρίς να υπάρξει λαϊκός ξεσηκωμός, να ανατραπεί αυτή η επίθεση μόνο με κάποιες εκκλήσεις, υπομνήματα και παραστάσεις σε υπουργούς και κυβέρνηση. Δε γίνεται χωρίς μέτωπο και σύγκρουση με τα κόμματα των μονοπωλίων, την Ε.Ε., χωρίς μέτωπο με τις μεγάλες επιχειρήσεις στο χώρο Υγείας.
Χωρίς να συνδυαστεί η πάλη αυτή σε όλα τα μέτωπα που αφορούν τη λαϊκή οικογένεια (εργασιακά, μισθοί, συντάξεις, χαράτσια, κ.λπ.). Χωρίς να μπει μπροστά το εργατικό κίνημα που θα δίνει τη μάχη μέσα και έξω απ’ τους χώρους εργασίας, χωρίς την οργάνωση των λαϊκών στρωμάτων σε λαϊκές επιτροπές σε κάθε γειτονιά.
Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, οι υγειονομικοί δεν πρέπει να συμβιβαστούν με τη σημερινή κατάσταση και να δεχτούν αυτά τα μέτρα κι αυτή την πολιτική στο σύνολό της, ούτε να εγκλωβίζονται σε λογικές καλύτερης διαχείρισης της υπάρχουσας κατάστασης.
Λύση υπάρχει. Απόφαση χρειάζεται και εμπιστοσύνη στη λαϊκή δύναμη. Στη συμμαχία των εργατοϋπαλλήλων, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, της νεολαίας και των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων, των επιστημόνων που θέτουν τη γνώση και τη δουλειά τους στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών. Συμμαχία και μέτωπο για την ανατροπή της σημερινής πολιτικής, αλλαγής συσχετισμού δύναμης και στο επίπεδο της εξουσίας, που θα ανοίξει το δρόμο για την ανάπτυξη που θα ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες».
