Της Ελένης Ανδριοπούλου μέλους της Επιτροπής Αγώνα για Φθηνό Νερό του Δ. Τυρνάβου
Στον Δήμο Τυρνάβου και συγκεκριμένα στην Κοινότητα Αμπελώνα, εδώ και 9 μήνες έχει δημιουργηθεί μια κατάσταση που όμοιά της δεν έχει ξαναζήσει η περιοχή. Μετά από απόφαση του Δ.Σ. της ΔΕΥΑ Τυρνάβου (του ενιαίου πλέον Δήμου Τυρνάβου-Αμπελώνα), που ενεργοποίησε το ειδικό τέλος του 80% πάνω στην αξία της ύδρευσης συν το 23% του Φ.Π.Α. που το ακολουθεί, αλλά και αποφάσισε επίσης αυξήσεις σε όλο το Δήμο, οι κάτοικοι του Αμπελώνα αποφάσισαν να αντιδράσουν και να ενεργοποιηθούν.
Προσπάθησαν λοιπόν να εξηγήσουν στην Δ.Α. ότι δεν αντέχουν, δεν μπορούν και δεν θέλουν να πληρώσουν τόσο μεγάλους λογαριασμούς, και ότι η Δ.Α. θα έπρεπε να αναζητήσει πόρους από την πολιτεία εάν ήθελε να ξεκινήσει το έργο της αποχέτευσης του Αμπελώνα (αφού η σημασία του ειδικού τέλους είναι ακριβώς, να δημιουργηθεί «κουμπαράς» που θα εξασφαλίσει τα χρήματα που χρειάζονται για την συμμετοχή του Δήμου στα έργα). Ένα έργο που βέβαια βρίσκει σύμφωνους τους κατοίκους, όπως και το αντίστοιχο στο Αργυροπούλι άλλωστε, αρκεί όμως να μην μετακυληθεί το κόστος του στις πλάτες τους! Γιατί στους καιρούς των πετσοκομμένων μισθών και της καλπάζουσας ανεργίας, της ακρίβειας, της εξαθλίωσης και των χαμένων αξιών, οφείλει μια Δημοτική Αρχή να στέκεται δίπλα στους δημότες της, να αναζητεί πόρους κεντρικά και να βρίσκει τρόπους ανακούφισης και προστασίας τους, αντί να προσθέτει ένα ακόμα χαράτσι, πάνω σε όλα τα υπόλοιπα που θριαμβολογώντας έχει «καταφέρει» η κυβέρνηση (αλλά και οι προηγούμενες) μέχρι σήμερα…
Έγιναν λοιπόν λαϊκές συνελεύσεις όπου αποφασίστηκαν και έγιναν παραστάσεις διαμαρτυρίας στα συμβούλια που ακολούθησαν, συγκεντρώσεις, πορείες μέσα στην πόλη του Τυρνάβου, ανάρτηση πανό στους δρόμους του Αμπελώνα, μοίρασμα των ανακοινώσεων της Επιτροπής Αγώνα, συλλογή υπογραφών και απλήρωτων λογαριασμών και τέλος, διακοπή των τελευταίων 6 ή 7 Δημοτικών Συμβουλίων του Δ. Τυρνάβου. Διακοπή πάντα ειρηνική, απαιτώντας όμως ουσιαστικά από το Συμβούλιο να πάρει θέση και να συζητήσει διεξοδικά το τεράστιο ζήτημα που έχει προκύψει… Πράγμα που όμως η Δημοτική Αρχή συστηματικά αρνιόταν επιλέγοντας να φωνάζει ότι «είσαστε μειοψηφία» και ότι «καταλύετε την Δημοκρατία», την ώρα που περίπου 4.000 κάτοικοι (σε συνολικό πληθυσμό Αμπελώνα 7.500 κατ.) είχαν υπογράψει απαιτώντας να παρθούν πίσω οι αυξήσεις και το ειδικό τέλος, εκατοντάδες παρίστατο στα Δ.Σ., στις συγκεντρώσεις και στις πορείες, βουλευτές, κόμματα, σύλλογοι και φορείς είχαν τοποθετηθεί δημόσια εναντίον των αποφάσεων της Δ.Α. και την ίδια στιγμή, η παρουσία αστυνομικών δυνάμεων στο χώρο του Συμβουλίου και οι κλούβες από κάτω αποτελούσαν πανελλαδική «δημοκρατική» πρωτοτυπία… Με ξήλωμα των πανό και μηνύσεις για παρεμπόδιση Δημοτικού Συμβουλίου σε διαδηλωτές, με κυνηγητό στα σπίτια τους και σύλληψη δημότη μπροστά στα έκπληκτα μάτια του παιδιού του και άλλων καθώς ψώνιζε στο Σούπερ Μάρκετ, προσπαθώντας –μάταια βέβαια- ακόμα και τους απλήρωτους εργαζόμενους του Δήμου να βάλει απέναντι στους διαμαρτυρόμενους δημότες της, η Δημοτική Αρχή Τυρνάβου έδειξε τους τελευταίους μήνες τον πιο αυταρχικό και ταυτόχρονα αντικοινωνικό εαυτό της. Και ενώ όλο αυτό το διάστημα διαρκώς επιβεβαίωνε με τη στάση της ότι αποτελεί μια ακόμη «ουρά» της κυβέρνησης των μνημονίων και του μαύρου μετώπου, διαλύοντας κοινωνικές δομές όπως είναι το Κοινωνικό Παντοπωλείο που με κόπο και μεράκι είχε στήσει η προηγούμενη Δημοτική Αρχή, ή το τμήμα Μαθησιακών Δυσκολιών κ.α. –όπως επίσης η προηγούμενη Δ.Α. είχε δρομολογήσει τα έργα που επικαλείται η σημερινή για την επιβολή του ειδ. τέλους-, ανίκανη για οποιαδήποτε αγωνιστική και διεκδικητική διάθεση προς χάριν των δημοτών της, ολοκλήρωσε την ωραία της εικόνα με τον δήμαρχο κ. Μαλάκο σε πολύ πρόσφατα γεγονότα, να τραβάει και να πετάει κάτω τον πολίτη που είχε καθίσει στην καρέκλα του ειρηνικά διαμαρτυρόμενος κατά τα άλλα σε συμβολική κατάληψη των «καρεκλών» του Δ.Σ., αμέσως μετά δε, να σηκώνει την καρέκλα και να προσπαθεί να τη φέρει στο κεφάλι γυναίκας διαδηλώτριας που ήταν μπροστά του. Από εκείνο το σημείο και μετά, όπως προσωπικά θεωρώ ότι ήταν λογικό, η αίθουσα του Δ.Σ. μετατράπηκε σε ρινγκ… Και βέβαια ακολούθησαν οι νέες μηνύσεις, το νέο κρυφτό, τα νέα δικαστήρια, κλπ., κλπ., κλπ…
Αυτή η ιστορία δεν έχει τελειώσει εδώ. Ίσα-ίσα, όλα δείχνουν ότι θα μπορούσε τώρα να ξεκινήσει, γιατί το δικαίωμα όλων μας στο φθηνό και υγιεινό νερό, είναι και υπόθεση όλων μας… Κάτοικοι του Τυρνάβου και του Αργυροπουλίου, επεκτείναμε την Επιτροπή Αγώνα του Αμπελώνα και συλλέγουμε υπογραφές πλέον και από τον Τύρναβο, ώστε συλλογικά και μαζικά, να απαιτήσουμε να καταργηθεί το ειδικό τέλος σε όλο το Δήμο (στον Τύρναβο πληρώνουμε το τέλος αυτό εδώ και 20 χρόνια), καθώς και να παρθούν πίσω οι τελευταίες αυξήσεις. Επίσης, τα χαράτσια της ΔΕΗ, του ΕΛΓΑ κ.α μπαίνουν στην καθημερινή μας ατζέντα και συζητούνται δράσεις και για αυτά. Θα ακολουθήσουν βέβαια συνελεύσεις που θα καθορίσουν την περαιτέρω πορεία του κινήματος αυτού…
Μια σπίθα είναι που μπορεί και την επόμενη στιγμή να σβήσει. Μπορεί όμως και να απλωθεί, και μαζί με άλλες, αγωνιστικές φωτιές στις γειτονιές, στα πάρκα, στις πλατείες, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία, στα νοσοκομεία, στις φυλακές, παντού, να γίνει μια μεγάλη φωτιά που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει!!! Είναι υπόθεση της κάθε τοπικής κοινωνίας και των ανθρώπων της, να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να αυτοοργανωθεί προσπαθώντας να προστατεύσει όχι τα συμφέροντά της, στο σημείο που μας έχουν καταντήσει πλέον, αλλά την ίδια την επιβίωσή της… Όσο για την «μεγάλη» και «ριζική αλλαγή» του πολιτικού μας συστήματος, αυτή που θα φέρει τις πολυπόθητες από όλους κατά τα άλλα αξίες της αληθινής Κοινωνικής Δικαιοσύνης, της Ισότητας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που προτάσσει ο πραγματικός Σοσιαλισμός, αυτή δυστυχώς αλλά μάλλον θα περιμένει πολύ στο σταθμό του τραίνου που λέγεται Ενωμένη Αριστερά… Μονάχα η τελευταία εξάλλου θα μπορούσε να επιφέρει το ζητούμενο… Αλλά αυτό είναι μια άλλη, πονεμένη και μεγάλη ιστορία… Μέχρι ωστόσο να ειπωθεί από τους ιστορικούς του μέλλοντος, εμείς κάπως πρέπει να επιβιώσουμε…
