Μετατοπίσεις 12 σημείων, οι οποίες ερμηνεύονται ως αποτέλεσμα διεργασιών συμπύκνωσης εντός των επιφανειακών στρωμάτων σε βάθη μερικών δεκάδων μέτρων, οφειλομένων στην ταπείνωση της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα στην περιοχή της νοτιοανατολικής Θεσσαλίας, μαρτυρούν μέχρι τώρα οι μετρήσεις των αρμοδίων επιστημονικών φορέων στην ευρύτερη περιοχή της Κάρλας.
Όπως εξηγεί ο Αθανάσιος Γκανάς, γεωλόγος-σεισμολόγος, ο οποίος και παρουσίασε τα παραπάνω στοιχεία, πρόσφατα, σε ημερίδα στη Λάρισα, οι μετρήσεις του Αστεροσκοπείου θα συνεχιστούν μέσα στο 2012 και θα επεκταθούν και στην περιοχή των Φαρσάλων.
Πώς φτάσαμε, όμως, στο συγκεκριμένο ερευνητικό έργο; Σύμφωνα με τον κ. Γκανά, είναι γνωστά τα φαινόμενα ρωγματώσεων στο θεσσαλικό κάμπο και ειδικά στην περιοχή νότια της Λάρισας (Πλατύκαμπος, Νίκη, Αρμένιο, Κιλελέρ) έως και τα χωριά Ριζόμυλος και Στεφανοβίκειο του νομού Μαγνησίας.
Τα φαινόμενα εμφανίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. Το αίτιο φαίνεται ότι σχετίζεται με την υπεράντληση των υδροφόρων στρωμάτων της Νότιας Θεσσαλίας, ωστόσο η διάταξη των ρηγμάτων στον χώρο και ο προσανατολισμός ορισμένων εξ’ αυτών ως προς το πεδίο των σημερινών τεκτονικών τάσεων δημιούργησαν μεγάλο προβληματισμό ως προς την προέλευση των ρηγμάτων.
Για την αποσαφήνιση της κατάστασης, προσθέτει ο ίδιος, ο αρμόδιος φορέας για την αντισεισμική προστασία της χώρας, ο ΟΑΣΠ, το 2009 ανέθεσε στο Εθνικό Αστεροσκοπείο μελέτη μέτρησης των μικρομετατοπίσεων στην ευρύτερη περιοχή της Κάρλας.
Τον Ιούλιο του 2009, το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών – με επικεφαλής τον κ. Γκανά – ίδρυσε τοπικό δίκτυο GPS (υψηλής ακριβείας γεωδαιτικών σταθμών), αποτελούμενο από 19 σημεία κυρίως σε βάθρα της ΓΥΣ (Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού), αλλά και σε καινούρια σημεία τόσο εντός όσο και εκτός της λεκάνης.
Το δίκτυο μετρήθηκε 4 φορές (η τελευταία μέτρηση έγινε τον Απρίλιο του 2011) και στη συνέχεια, σε συνεργασία με το Εργαστήριο Ανώτερης Γεωδαισίας του ΕΜΠ, έγινε επεξεργασία των μετρήσεων των μικρομετατοπίσεων με δύο (2) διαφορετικά λογισμικά για τη διασταύρωση των αποτελεσμάτων.
“Βρέθηκε ότι τα 7 σημεία εκτός της Θεσσαλικής λεκάνης (Χλόη, Κανάλια, Γλαφυρά κλπ) κινούνται με ταχύτητες 1 – 1,5 εκατοστά το χρόνο προς νότια και νοτιοδυτικά, ενώ τα 12 σημεία εντός της λεκάνης κινούνται με ταχύτητες 1 – 3 εκατοστών, αλλά προς όλες τις διευθύνσεις και ειδικά ορισμένα εξ αυτών (Στεφανοβίκειο, Αρμένιο, Αχίλλειο) και με μεγάλες καθιζήσεις (περί τα 8-10 εκατοστά ετησίως)” επισημαίνει ο κ. Γκανάς.
Οι μετατοπίσεις αυτών των 12 σημείων, καταλήγει ο επιστήμονας, ερμηνεύονται ως αποτέλεσμα διεργασιών συμπύκνωσης εντός των επιφανειακών στρωμάτων σε βάθη μερικών δεκάδων μέτρων, οφειλομένων στην ταπείνωση της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα στην περιοχή της νοτιοανατολικής Θεσσαλίας.
