Πριν από μερικά χρόνια, ένας νευροχειρουργός στο UCLA, ονομαζόμενος Itzhak Fried, ενώ χειρουργούσε ασθενείς που έπασχαν από εξουθενωτικές επιληπτικές κρίσεις, ανακάλυψε αυτό που τώρα αποκαλεί «Νευρώνας Τζένιφερ Άνιστον»…
Σε χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο, οι ασθενείς συχνά διατηρούν πλήρως τις αισθήσεις τους, ακόμα και όταν έχουν εμφυτευτεί ακροδέκτες στο κεφάλι τους. Οι ασθενείς δεν νιώθουν πόνο, και αυτή είναι μια τυπική διαδικασία. Ο γιατρός πρέπει να χαρτογραφήσει την περιοχή όπου πρόκειται να γίνει η χειρουργική επέμβαση, και ο ασθενής θα πρέπει να απαντάει στις ερωτήσεις του γιατρού.
Ο Fried ρώτησε τους ασθενείς του, εάν θα τους πείραζε να κάνει μια μικρή διερευνητική εργασία, ενώ τους χειρουργούσε, και αρκετοί συμφώνησαν.
Έτσι τους έδειχνε μια σειρά από φωτογραφίες, και πρόσεξε ότι όταν έβλεπαν τη φωτογραφία της Aniston, ένας συγκεκριμένος νευρώνας άρχιζε να αναβοσβήνει, πολλές φορές. Όταν έδειχνε στους ασθενείς φωτογραφίες της Τζούλια Ρόμπερτς ή τυχαίων άγνωστων ατόμων, ή ζώων, ή τόπων, οι νευρώνες παρέμεναν ήσυχοι. Αν ξανά έδειχνε φωτογραφίες της Aniston, πάλι οι νευρώνες άρχιζαν να αναβοσβήνουν.
Εντόπισε λοιπόν αυτό το Aniston-κύτταρο του εγκεφάλου σε έναν αριθμό ατόμων, και αναρωτήθηκε, τι συμβαίνει;
Ένας νευρώνας που αναβοσβήνει δεν είναι μεγάλη υπόθεση. Αυτό κάνουν τα κύτταρα του εγκεφάλου. Όταν ένα κύτταρο του εγκεφάλου λαμβάνει σήματα από άλλα μέρη του εγκεφάλου, η ενέργεια συσσωρεύεται, σχεδόν όπως στην πλημμυρίδα, και αν η πίεση γίνει αρκετά ισχυρή, υπάρχει μια εκτόνωση, που είναι κυριολεκτικά σαν ηλεκτρικό φλας. Οι νευροεπιστήμονες το ονομάζουν αυτό «ακίδα» και μπορούν να το δουν σε κάθε ζώντα εγκέφαλο. Αυτό είδαν ο Fried και οι συνάδελφοι του στο UCLA.
Το περίεργο ήταν ότι υπάρχει ένας συγκεκριμένος νευρώνας αφιερωμένος στην εικόνα της Jennifer Aniston. Στην πραγματικότητα, η Aniston Jen δεν ήταν η μόνη. Από τη στιγμή που ο Fried ανέφερε τα ευρήματά του, έχουν βρεθεί άλλοι νευρώνες που αναβοσβήνουν μόνο για τη Τζούλια Ρόμπερτς, ή για τη Halle Berryt.
Μπορεί ορισμένοι πολύ διάσημοι άνθρωποι να καταλαμβάνουν κυριολεκτικά ειδικούς χώρους στους εγκεφάλους μας. Το ερώτημα είναι, πώς;
Λοιπόν, εδώ υπάρχει μια θεωρία. Ίσως ο νευρώνας που αναβοσβήνει στη “Jennifer!” δεν ενεργεί μόνος του. Ίσως είναι ο φάρος στην κορυφή μιας συνόδου συνδεδεμένων νευρώνων, καθένας από τους οποίους αναβοσβήνει με μικρά κομμάτια της Jennifer. Όταν λέμε Τζένιφερ Ανιστον, τι έρχεται στο μυαλό; Τα μπλε μάτια της. Το πηγούνι της, τα μαλλιά της, η φωνή της, το γέλιο της, το ειδύλλιό της με τον Ross στα “Φιλαράκια”, τα φορέματά της στα βραβεία Όσκαρ, ο γάμος της με τον Brad Pitt, το διαζύγιο, οι ταινίες της . Και πιο σημαντικό, αυτά τα κομμάτια της Jennifer χτίστηκαν και τα ίδια, από άλλα, πιο απλά κομμάτια (το μπλε των ματιών της, το απαλό δέρμα της, τα μακριά μαλλιά της, το σχήμα του προσώπου της -κυρίως το πηγούνι), τα οποία με τη σειρά τους, γίνονται ακόμη μικρότερα κομμάτια: μονάδες του φωτός , σκούρο, χρώμα, σκίαση, μορφή. Αυτοί οι χαμηλότεροι νευρώνες χωρίς καμία αμφιβολία, κάνουν άλλα πράγματα στο μυαλό μας (μπλε- του ουρανού, της λίμνης, και τα μπλε μάτια άλλων ανθρώπων), όταν δεν ασχολούνται με την Jennifer, αλλά όταν εκείνη τους καλεί, έρχονται.
Περισσότερα: NPR
