Μετά από τρία χρόνια και 750 διαφορετικές δοκιμές, οι επιστήμονες βρήκαν επιτέλους μια μέθοδο για την κατ’ επανάληψη κωδικοποίηση, αποθήκευση, και διαγραφή της ψηφιακής πληροφορίας στο DNA, στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης μεταξύ δύο σχολών του Stanford University, της μηχανικής και της ιατρικής...
Σκεφτείτε τη δημιουργία τους, σαν ένα κομμάτι της βιοτεχνολογίας. Ο μεταπτυχιακός φοιτητής, Pakpoom Subsoontorn, εξηγεί, «Αν ένα τμήμα του DNA δείχνει προς μία κατεύθυνση, είναι μηδέν. Αν δείχνει προς την άλλη, είναι ένα. “
Πώς θα μπορούσε αυτή η αποθήκευση δεδομένων να χρησιμοποιηθεί; Οι ερευνητές λένε ότι θα μπορούσε να αποδειχθεί ένα ισχυρό εργαλείο για τη μελέτη των πάντων, από τον καρκίνο και τη γήρανση ως το φυσικό περιβάλλον. Κάποια μέρα, οι γιατροί θα είναι σε θέση να χρησιμοποιούν τα δεδομένα που είναι αποθηκευμένα σε ζωντανά κύτταρα, για την αποτελεσματική “απενεργοποίηση” των καρκινικών κυττάρων και το σταμάτημα του πολλαπλασιασμού τους.
Αλλά, μην ελπίζετε να δείτε πολλά πράγματα πολύ γρήγορα. Οι ερευνητές λένε ότι η μηχανική της βιολογίας θα μπορούσε να είναι περισσότερο από μια δεκαετία μακριά.
Πηγή: SLATE
