Πονοκέφαλος; Πρέπει να είναι όγκος στο κεφάλι. Μελανιά στο πόδι; Λευχαιμία. Ναυτία; Είτε καρκίνος ή καρδιακή προσβολή. Καλώς ήρθατε στη ζωή ενός υποχόνδριου. Έχουμε γίνει ένα έθνος υποχόνδριων, λέει η Catherine Belling, επίκουρος καθηγήτρια της ιατρικής και βιοηθικής του Πανεπιστημίου Northwestern στο Feinberg School of Medicine…
Στο νέο της βιβλίο A Condition of Doubt: The Meanings of Hypochondria (Oxford University Press), λέει: “Η υποχονδρίαση δεν είναι τόσο μια ψυχική ασθένεια, όσο μια εξαιρετικά παράλογη αντίδραση στην αβεβαιότητα της ιατρικής.”
«Πιστεύουμε ότι πρόκειται για ανόητους ανθρώπους, που απαιτούν την προσοχή που δεν χρειάζονται πραγματικά. Αλλά κανένας γιατρός δεν μπορεί να πει ποτέ ότι είσαι 100% υγιής και οτι θα είσαι για πάντα. Η υποχονδρίαση όμως προκαλεί μεγάλη δυστυχία και γίνεται ένας πραγματικός εφιάλτης για ασθενείς και τους γιατρούς. “
Οι άνθρωποι που πάσχουν από υποχονδρίαση πάνε συχνά στο γιατρό, επιμένουν σε περιττές εξετάσεις, και βλέπουν σωματική ασθένεια εκεί όπου η ιατρική λέει ότι δεν υπάρχει. Αγχώνονται άσκοπα για ασθένειες που οι εξετάσεις αποδεικνύουν ότι δεν έχουν. Τους γίνεται εμμονή η ιδέα ότι μια ασθένεια καραδοκεί περιμένοντας το σωστό γιατρό και τη σωστή διάγνωση. Βιώνουν τις συνήθεις ταλαιπωρίες πιο έντονα από τους άλλους, και πολλές φορές πανικοβάλλονται τελείως. Θυμώνουν με τους γιατρούς που δεν αναγνωρίζουν τα απαίσια συμπτώματά τους.
Ένας καθοριστικός παράγοντας για την ύπαρξη της υποχονδρίασης, είναι ότι συνεχώς βομβαρδιζόμαστε με μηνύματα που μας λένε να είμαστε άρρωστοι, ακόμη κι αν δεν έχουμε συμπτώματα. “Μας εκπαιδεύουν να σκεπτόμαστε σαν υποχόνδριοι: «Ακριβώς επειδή αισθάνομαι καλά, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει κάτι που δεν αναπτύσσεται μέσα μου τώρα. “
Να πώς να αντιμετωπίσετε, ή τουλάχιστον να θέσετε υπό έλεγχο, την υποχονδρίαση:
Μείνετε μακριά από το Διαδίκτυο. Ο Δρ Google είναι γεμάτος λάθος διαγνώσεις. Εισάγετε ένα σύμπτωμα, ας πούμε, πόνος στο στομάχι, και μαθαίνετε ότι θα μπορούσατε να έχετε οτιδήποτε, από σκωληκοειδίτιδα μέχρι καρκίνο του οισοφάγου. Και αν είναι ο τελευταίος; Λοιπόν, οι προοπτικές είναι δυσοίωνες. Ο Brian Fallon, διευθυντής του Κέντρου Νευροφλεγμονωδών Διαταραχών και Ιατρικής της Βιοσυμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, λέει ότι οι υποχόνδριοι περνούν πολλές ώρες την ημέρα στο Διαδίκτυο, σε σημείο που αυτό να επηρεάζει την καθημερινή λειτουργία τους. “Κάποιος με προδιάθεση στο άγχος για την υγεία του, θα ωφελούταν ιδιαίτερα αν έμενε μακριά από αυτό.”
Μείνετε σταθεροί σε ένα γιατρό. Το να πηγαίνετε από τον ένα γιατρό στον άλλο, δεν είναι χρήσιμο. Αλλά οι υποχόνδριοι έχουν την τάση να το κάνουν αυτό -αν κάποιος δεν βλέπει το πρόβλημα, θα το δει ο επόμενος. Πηγαίνοντας από το έναν γιατρό στον επόμενο αυξάνεται η πιθανότητα διαφορετικών διαγνώσεων και περιττών εξετάσεων. Βρείτε κάποιον που να εμπιστεύεστε, και μείνετε σ΄ αυτόν, λέει η Belling. Προσπαθήστε να δημιουργήσετε μια καλή σχέση μαζί του. Να είστε ανοικτός και ειλικρινής για τις ανησυχίες και τις αγωνίες σας. “Οι υποχόνδριοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ο τέλειος γιατρός που μπορεί να βρίσκει τα πάντα ή να θεραπεύει τα πάντα, δεν υπάρχει».
Ξεχάστε τους αυτο-ελέγχους. Έχετε εμμονή με την παρακολούθηση του παλμού σας; Της αρτηριακής σας πίεσης; Της θερμοκρασίας σας; Πετάξτε μακριά από το σπίτι σας τις ιατρικές συσκευές. Εστιάστε σε κάτι άλλο πέρα από το σώμα σας –σε κάτι πολύ πιο υγιεινό και πιο δημιουργικό.
Γίνετε μέλος μιας ομάδας υποστήριξης. Βρεθείτε με ανθρώπους με τους οποίους μοιράζεστε παρόμοιες ανησυχίες. Μπορείτε να ανταλλάξετε γνώσεις και στρατηγικές αντιμετώπισης, να καθησυχάζετε ο ένας τον άλλο, και να ξέρετε ότι δεν είστε μόνοι.
Να είστε δραστήριοι. Η άσκηση βοηθά στην αντιμετώπιση του άγχους, και της κατάθλιψης. Δεν υπάρχει ανάγκη να είναι έντονη, πάτε βόλτα το σκύλο σας, πάτε για κολύμπι, ή ασχοληθείτε με την κηπουρική. Το άγχος μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα και που ήδη υπάρχουν.
Μάθετε για την κατάστασή σας. Τι είναι η υποχονδρίαση; Γιατί την έχετε; Η κατανόηση της κατάστασης συχνά βοηθά στο να μειωθούν οι ανησυχίες σας.
Πηγή:USN
