Με παρέμβασή της στο θέμα που επανήλθε στο προσκήνιο και αφορά στην εξόρυξη λιγνίτη από την περιοχή της Ελασσόνας, η περιφερειακή σύμβουλος και πρ. του Κέντρου Πρόληψης ΟΚΑΝΑ-Λάρισας Λίτσα Λιακούλη αναλύει πολιτικά το θέμα του σχεδίου της εκμετάλλευσης του κοιτάσματος και προτείνει συγκεκριμένες δράσεις έτσι ώστε να αναδειχθεί η σπουδαιότητα του θέματος στην Ελλάδα και την Ευρώπη .
Ειδικότερα στην παρέμβασή της η κ Λιακούλη επισημαίνει:
«Αύριο, 120 οικογένειες του ιστορικού Δομένικου Ελασσόνας, καταθέτουν την αγωγή τους εναντίον του Ιταλικού κράτους, διεκδικώντας αποζημιώσεις για την ψυχική οδύνη και τις ζημιές που υπέστησαν κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από τους κατακτητές Ιταλούς, οι οποίοι αφάνισαν ένα ολόκληρο χωριό, λεηλάτησαν σπίτια και περιουσίες κι άφησαν ορφανά δεκάδες παιδιά.
Την ώρα που οι μνήμες έρχονται ξανά ζωντανές στο προσκήνιο για να υπενθυμίσουν την τραγικότητα του πολέμου σε όλες τις μορφές του, ένας άλλος πόλεμος ξεκινά με στόχο την ίδια περιοχή, σαν να είναι μοιραίο, η ιστορία, σ’αυτόν το ρόλο πάντα να την τοποθετεί.
Ο τίτλος του πολέμου : «Εξόρυξη Λιγνίτη στην Ελασσόνα»
Ο νέος αυτός «πόλεμος» έχει σύγχρονα χαρακτηριστικά, αφορά στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, που η ανεξέλεγκτη δράση τους, οδήγησε τη χώρα στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα και που βιώνουμε όλοι.
Είναι ο πόλεμος της επιβολής ενός προτύπου ανάπτυξης, που οι λαοί δεν το επέλεξαν.
Είναι ο πόλεμος της αναμέτρησης μεταξύ των ισχυρών και των πολιτών
Είναι ο πόλεμος της προπαγάνδας που χρησιμοποιείται ευρέως πια και έχει να κάνει με τη δήθεν νέα μορφή αξιοποίησης των φυσικών πόρων, που θα αποδώσει δήθεν τεράστια οφέλη στους ανθρώπους – κυρίως της εκμεταλλεύσιμης περιοχής .
Είναι το σύγχρονο παραμύθι της ευημερίας , του πλουτισμού και της προοπτικής, που το εμφανίζουν μάλιστα εντέχνως με τα χαρακτηριστικά ενός «κοινωνικού μιούζικαλ»- όλοι χαρούμενοι, ευτυχισμένοι, με δουλειές και πολλά λεφτά και χωρίς συνέπειες στο περιβάλλον, γιατί τα φίλτρα είναι …καλά !
Το θέμα επανέρχεται στο προσκήνιο για πέμπτη φορά, τα τελευταία έξι χρόνια! Είναι εκπληκτικό όταν σκεφθεί κανείς την επιμονή με την οποία έρχεται το θέμα περίπου μια φορά το χρόνο, σαν να είναι δόση δηλητήριου .
Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για μορφή μιθιδρατισμού. Είναι δόση δηλητηρίου για να δημιουργηθούν κοινωνικοί υποστηρικτές κι όταν έρθει η ώρα της εφαρμογής μιας ειλημμένης απόφασης, να μην έχουν απομείνει πια, παρά ελάχιστοι που να αντιστέκονται σ’αυτό.
Η τοπική κοινωνία όμως μίλησε, επανειλημμένα, καθαρά και δυνατά. Το Νομαρχιακό συμβούλιο και το Περιφερειακό Συμβούλιο, τα ανώτατα πρώην και νυν τοπικά αιρετά συμβούλια, ο Δήμος Ελασσόνας, φορείς και μεμονωμένοι πολίτες καταδίκασαν συλλήβδην τον σχεδιασμό που κατατείνει στην εκμετάλλευση της περιοχής με την εξόρυξη μεταλλεύματος.
Διατρανώσαμε με όλους τους τρόπους την αντίθεσή μας και οι θέσεις μας φθάσαν παντού στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Τώρα, διαπιστώνοντας ότι τα σχέδια δεν ματαιώθηκαν οριστικά, αλλά αντίθετα, καιροφυλαχτούν για να τα εφαρμόσουν, οφείλουμε να μετατρέψουμε τη φωνή μας σε κραυγή .
Να συσπειρώσουμε όλες τις τοπικές δυνάμεις, να ενσωματώσουμε στη δύναμή μας κι άλλους υποστηρικτές από περιοχές της Ελλάδας και της Ευρώπης, να δημιουργήσουμε γεγονότα στην περιοχή που αναδείξουν την υπέροχη φυσική ομορφιά της, την ιστορικότητά της και την πραγματική προοπτική της .
Με πρωτοβουλία της Περιφέρειας Θεσσαλίας και του Δήμου Ελασσόνας, που από την αρχή , χωρίς εκπτώσεις σε αρχές και αξίες τοποθετήθηκαν καθαρά στο θέμα, προτείνω τη δημιουργία μιας πολιτιστικής εβδομάδας στην περιοχή του Δομένικου, με συναυλίες καλλιτεχνών που θα κληθούν να υποστηρίξουν τον αγώνα μας, με παρουσίαση της δουλειάς μαθητικών σχημάτων του νομού μας, με ημερίδες για την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής, εκθέσεις εικαστικών και πρόσκληση ελλήνων και ευρωπαίων καλλιτεχνών και διανοούμενων .
Δεν πρέπει να περιμένουμε άλλο.
Το χρέος μας είναι να δημιουργήσουμε συλλογική κοινωνική συνείδηση .
Το οφείλουμε στον τόπο μας και στους Ανθρώπους του.
Κυρίως όμως το οφείλουμε σ’αυτούς που έρχονται, μετά από εμάς»
