Υπάρχουν αρκετοί πλούσιοι που προσπαθούν να βοηθήσουν τους φτωχούς του κόσμου, αλλά ο Paul Polak φέρνει κάτι περισσότερο από χρήματα στο τραπέζι. Ο 78χρονος καινοτόμος εγκατέλειψε το σπίτι του σε ηλικία 5 ετών, όταν ναζιστικά στρατεύματα εισέβαλαν στην μικρή πόλη όπου ζούσε, στην Τσεχοσλοβακία. «Ο πατέρας μου είδε τι ερχόταν και είπε, «αν δεν φύγουμε τώρα, θα πεθάνουμε,»είπε ο Polak…
Η οικογένεια διέφυγε στον Καναδά με σχεδόν τίποτα. «Έζησα σε ένα σπίτι χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και νερό. Αλλά εγώ δεν αισθανόμουν φτωχός,” είπε ο Polak. “Μερικοί άνθρωποι που είναι φτωχοί βρίσκονται σε απόγνωση, ενώ μερικοί άλλοι γνωρίζουν ότι η κατάσταση αυτή είναι προσωρινή.”
Και έτσι είναι. Ο Polak έγινε ένας πετυχημένος ψυχίατρος που παράλληλα ασχολιόταν με επιχειρήσεις ακινήτων και πετρελαίου. Κατέληξε να έχει περιουσία με καθαρή αξία $ 3 εκατομμυρίων, πριν στρέψει την προσοχή του και άλλού.
Πριν περίπου 30 χρόνια, ίδρυσε τη Διεθνή Ανάπτυξη Επιχειρήσεων (IDE), μια μη κερδοσκοπική επιχείρηση, που δίνει στους φτωχούς αγρότες πρόσβαση σε οικονομικώς προσιτά εργαλεία άρδευσης. Στη συνέχεια, το 2008, δημιούργησε το Windhorse, όπου σχεδιάζουν και πωλούν καινοτομίες στο φτωχό τμήμα του πλανήτη, που αποτελεί και το 90% του πληθυσμού.
Μέχρι σήμερα, αυτές οι εταιρείες και οι θυγατρικές τους, έχουν δημιουργήσει προϊόντα που κοστίζουν πολύ λιγότερο από αντίστοιχα προϊόντα που κυκλοφορούν στην αγορά της Δύσης, συμπεριλαμβανομένων και μιας αντλίας πεντάλ των $8 (σε σύγκριση με τις αντλίες πετρελαίου των $500), ενός τεχνητού γόνατου των $25, και μιας νοσοκομειακής λάμπας των $400 για τη θεραπεία του ίκτερου των νεογέννητων, σώζοντας ζωές μωρών σε φτωχές περιοχές, που δεν θα μπορούσαν να αντέξουν τις δυτικές συσκευές των 4.000 δολαρίων.
Επόμενα έργα στην ημερήσια διάταξη είναι οι μέθοδοι για την πώληση ασφαλούς πόσιμου νερό, η μετατροπή των γεωργικών αποβλήτων σε πράσινο άνθρακα και η παροχή ενέργειας με φωτοβολταϊκά, σε προσιτή τιμή.
Ο Polak λέει ότι οι τεχνικές και τα προϊόντα του μπορεί να απαλλάξουν από τη φτώχεια έως και 500 εκατομμύρια ανθρώπους.
Αλλά η εφαρμογή ενός μη κερδοσκοπικού επιχειρηματικού μοντέλου στην παγκόσμια φτώχεια τον καθιστούν “παρία” στον τομέα, είπε ο Polak, και συμπλήρωσε:
«Η επικρατούσα άποψη είναι ότι οι επιχειρήσεις εξαπατούν τους ανθρώπους και στη συνέχεια τους ρίχνουν στη φτώχεια. Το να προτείνει κάποιος αυτή την επιχειρηματική δραστηριότητα ως μέσο τερματισμού της φτώχειας, είναι μια καθόλου δημοφιλής προσέγγιση.”