Η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου απέστειλε σήμερα επιστολή προς τους υπουργούς Οικονομικών, Ανάπτυξης, Εργασίας και Δικαιοσύνης καθώς και στους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, με την οποία ζητάει την νομοθέτηση ορισμού για την «εντός της κρίσης» υπερχρεωμένη επιχείρηση. Ταυτόχρονα, προτείνει σχέδιο τροπολογίας για την άρση της οικονομικής βίας και των αστικών και ποινικών διώξεων κατά της επιχείρησης αυτής, προκειμένου να επιβιώσει μέσα στο περιβάλλον της οικονομικής ύφεσης.
Παράλληλα, η Συνομοσπονδία υποστηρίζει σθεναρά και υπενθυμίζει την επιτακτική ανάγκη θέσπισης νόμου – ρύθμισης για την υπερχρεωμένη επιχείρηση, αντίστοιχου με εκείνου των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, στον οποίο θα μπορούν να ενταχθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κάθε νομικής μορφής, με πρωταρχικό στόχο την αποφυγή άλλων λουκέτων και την διόγκωση της ανεργίας.
Πιο συγκεκριμένα, στην επιστολή της, η ΕΣΕΕ αναφέρει:
«Το τελευταίο διάστημα η διαρκώς διευρυνόμενη ύφεση, στην οποία έχει εισέλθει η ελληνική οικονομία, έχει διαμορφώσει ένα ασφυκτικό πλαίσιο τόσο για την αγορά γενικά, όσο και ειδικότερα για τις ελληνικές Μμε επιχειρήσεις. Η δραματική μείωση στους τζίρους και η σημαντική αύξηση των υποχρεώσεων –ιδιαίτερα των ληξιπρόθεσμων εξ’ αυτών- έχουν οδηγήσει σε «λουκέτα» και σε απώλειες θέσεων εργασίας και πολύτιμων πόρων για την οικονομία μας.
Η ΕΣΕΕ, ανταποκρινόμενη σε ένα πάγιο αίτημα του επιχειρηματικού κόσμου, εκπόνησε το σχέδιο της συνημμένης τροπολογίας, με το οποίο αφενός ορίζεται το περιεχόμενο της «εντός της ύφεσης» υπερχρεωμένης επιχείρησης, αφετέρου «παγώνουν» προσωρινά τα μέτρα καταδίωξης κατά των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, οι οποίες κατέστησαν προβληματικές, χωρίς ευθύνη τους, ακριβώς ως απότοκο της παρατεταμένης κρίσης. Κατά συνέπεια, ζητάμε την υιοθέτηση της συνημμένης τροπολογίας, ως μίας ελάχιστης ανταπόκρισης στα μέτρα ανακούφισης, που όπως όλοι έχουμε συμφωνήσει, πρέπει να υιοθετηθούν, προκειμένου να δοθεί μία μικρή ανάσα στην δοκιμαζόμενη αγορά.
Παράλληλα, ζητάμε από όλα τα συναρμόδια Υπουργεία την πραγματοποίηση ευρύτατου κοινωνικού διαλόγου, ώστε να υιοθετηθεί μία πάγια, διαρκής και ρεαλιστική ρύθμιση για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, η οποία θα λαμβάνει υπόψη τόσο τα περιθώρια της ρευστότητάς τους, όσο και την γενικότερη οικονομική κατάσταση της αγοράς. Βεβαίως, δεν μας διαφεύγει το γεγονός ότι για κάθε μέτρο ρύθμισης και ανακούφισης προς τους οφειλέτες, θα πρέπει αντίστοιχα να υπάρχει και ένα μέτρο επιβράβευσης του συνεπούς επιχειρηματία, ο οποίος, μέσα στην κρίση, εξακολουθεί να ανταποκρίνεται τακτικά στις υποχρεώσεις του. Πάντως, μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, προτάσσουμε την «οικονομική αλληλεγγύη» και θεωρούμε ότι τα δύο βήματα, τόσο η υιοθέτηση της συνημμένης τροπολογίας μας όσο και η καθιέρωση μίας ρεαλιστικής ρύθμισης, είναι απαραίτητα, προκειμένου να δοθεί μία διέξοδος στην αγορά και να σταματήσει η διόγκωση της ανεργίας και η συνεχώς αυξανόμενη τάση των λουκέτων που κυριαρχεί σήμερα».
