Γράφει η Ευαγγελία Ψαρρού
Λατρεύουν οι Ευρωπαίοι –και κυρίως η Μέρκελ- τον Σαμαρά, και σε λίγο στο ΔΝΤ θα πίνουν νερό στο όνομά του. Γιατί; Ακούμε καλά, ή κάτι μας ξέφυγε; Τι έγινε;…
Απλούστατα, έγινε αυτό που τόσο καιρό και με μεγάλη ανυπομονησία περίμεναν οι δανειστές μας. Εμφανίστηκε επιτέλους ένας πολιτικός όπως ακριβώς τον ήθελαν: ένα «καλό παιδί» που όταν συζητάνε μαζί του δεν χρησιμοποιεί λέξεις όπως: μα…, θα δούμε…, αν…, ίσως…, μήπως…, κλπ, κλπ.
Ο Σαμαράς χωρίς πολλά πολλά και χωρίς περιστροφές, όπως κάνει κάθε «σωστός» πολιτικός και άντρας, δεσμεύτηκε ότι θα τηρήσει ΟΛΑ τα συμφωνημένα, ότι θα πάρει σκληρά μέτρα, και ότι θα αφήσει για αργότερα, όχι τις συζητήσεις για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου (αφού και τη λέξη «επαναδιαπραγμάτευση» την έσβησε οριστικά πλέον από το λεξικό του), αλλά για την επιμήκυνση.
Πώς επομένως να μην αγαπήσουν τον άνθρωπο, που όταν ήταν στην αντιπολίτευση συμπεριφερόταν σαν ανήμερο θεριό, ενώ τώρα εμφανίστηκε μπροστά τους με την ουρά στα σκέλια; Όλοι λατρεύουν τα υπάκουα σκυλάκια…
Αλλά έχουμε και μια απορία: Οι Ευρωπαίοι καταλαβαίνουμε γιατί χαίρονται (είδαν επιτέλους στο πρόσωπο ενός Έλληνα πολιτικού, αυτό που τόσο ανυπομονούσαν δουν: την πλήρη υποταγή). Τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ γιατί πανηγυρίζουν; Έλα μου ντε, γιατί;
