Υπήρξε μέλος της ένοπλης οργάνωσης Grapo και το 1985 καταδικάστηκε σε πολυετή κάθειρξη. Ο 55χρονος Ισπανός, Σεμπαστιάν Βελόσο, που κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στα 50μ. ελεύθερο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, το 1985 καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 84 ετών για σειρά βομβιστικών επιθέσεων και τη δολοφονία του επιχειρηματία Ραφαέλ Παντούρα…
Ο Σεμπαστιάν Βελόσο, ο οποίος κατέκτησε 13 μετάλλια στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, της Αθήνας, του Πεκίνου και του Λονδίνου, έμεινε παράλυτος μετά από απεργία πείνας 432 ημερών που πραγματοποίησε ως κρατούμενος το 1990 με βασικό αίτημα τη συγκέντρωση των υπολοίπων καταδικασθέντων-μελών της GRAPO (Οργάνωση Αντιφασιστικής Αντίστασης 1ης Οκτώβρη) σε μια φυλακή.
Λόγω της μακροχρόνιας απεργίας πείνας, υπέστησαν βλάβες πολλά ζωτικά του όργανα, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος στα κάτω άκρα.
Αξίζει να αναφερθεί ότι κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας ο Σεμπάστιαν Ροντρίγκες είχε δώσει εντολή στους δικηγόρους του να αντιταχθούν στην αναγκαστική χορήγηση τροφής, υπόθεση που κρίθηκε στα ισπανικά δικαστήρια.
Το δικαστήριο αποφάσισε να του χορηγηθεί τροφή κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του, απόφαση που αποδείχθηκε τελικά σωτήρια για τη ζωή του Σεμπάστιαν Ροντρίγκες.
Το 1996 αποφυλακίσθηκε και τα πρώτα χρόνια πουλούσε λαχεία για να ζήσει, τα έσοδα των οποίων διαθέτει για την περίθαλψη ατόμων με αναπηρίες, ενώ παράλληλα αρχίσει την κολύμβηση.
Τέσσερα χρόνια αργότερα θα λάβει μέρος στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνευ, κατακτώντας το πρώτο του μετάλλιο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στους υπεύθυνους των Παραολυμπιακών Αγώνες ο Σεμπάστιαν Βελόσο φέρεται να είπε ότι έμεινε παράλυτος λόγω αυτοκινητικού δυστυχήματος.
Όταν όμως έγινε γνωστά τα πραγματικά αίτια της αναπηρίας του, ορισμένοι ζήτησαν να του αφαιρεθούν τα μετάλλια, αίτημα το οποίο απέρριψε η οργανωτική επιτροπή των αγώνων, σημειώνοντας ότι κάτι τέτοιο επιτρέπεται μόνον όταν ο αθλητής βρεθεί ντοπαρισμένος.
Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, όπου και πάλι διέπρεπε, ο Σεμπάστιαν Βελόσο ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους για τη ζωή του.
“Ο καθένας μπορεί να με κρίνει όπως θέλει. Δεν έχει νόημα να χτυπάω το στήθος μου και να λέω ότι θα αυτοκτονήσω. Το παρελθόν είναι εκεί και κανείς δεν μπορεί να το σβήσει», απάντησε.
Μετά τις μοναδικές επιτυχίες του στο Πεκίνο και στο Λονδίνο, ο 55χρονος Ισπανός, ο οποίος έχει μια 19χρονη κόρη, απάντησε στις συνήθεις ερωτήσεις των δημοσιογράφων.
“Όσα έγιναν δεν μπορούν να διαγραφούν. Έμαθα όμως πολλά και θέλω ο κόσμος να με θυμάται για τις επιτυχίες μου ως αθλητή κι όχι για το παρελθόν μου”.