Με αφορμή την περιβόητη λίστα «Λαγκάρντ», το πρώην κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ αποχωρεί από το κόμμα θεωρώντας ότι «το ποτήρι ξεχείλισε», και καταγγέλλοντας έλλειψη αποφασιστικότητας «να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή με την ίδια αυστηρότητα που περιορίστηκαν εισοδήματα και επιβλήθηκαν νέοι φόροι»…
Ακολουθεί η ανακοίνωση:
«Ως μέλος κυβερνήσεων που κλήθηκαν μετά το 2009 να αντιμετωπίσουν την υπερχρέωση της πατρίδας μας. Υπερχρέωση που είχε συντελεστεί κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ετών, κατά τη διάρκεια της σκοτεινής πλευράς της μεταπολίτευσης.
Ως μέλος κυβερνήσεων που κατ’ επανάληψη βρέθηκα προ τετελεσμένων γεγονότων και υποχρεώθηκα να εγκρίνω περικοπές μισθών και συντάξεων, προκειμένου η Ελλάδα να παραμείνει όρθια, θεωρώ πολιτικά ανήθικο και κοινωνικά εξοργιστικά άδικο ό,τι έχει επιβεβαιωθεί σχετικά με την περιβόητη πια λίστα «Λαγκάρντ». Λίστα που αφορά στον πυρήνα της την αποφασιστικότητα ή μη να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή με την ίδια αυστηρότητα που περιορίστηκαν εισοδήματα και επιβλήθηκαν νέοι φόροι.
Θεωρώ στο σύνολό τους αδιανόητα, για ευνομούμενη πολιτεία, όσα για πρώτη φορά ακόμη κι εμείς μαθαίνουμε και δύο φορές αδικαιολόγητα. Το ποτήρι ξεχείλισε. Με βάση αυτά, το λιγότερο που η συνείδησή μου επιβάλλει είναι να αποχωρήσω από το σημερινό ΠΑΣΟΚ, από ένα ΠΑΣΟΚ στο οποίο έχουν επικρατήσει πλήρως οι αντιλήψεις και οι πρακτικές του πολιτικού κατεστημένου της μεταπολίτευσης. Αντιλήψεις και πρακτικές που οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία και στην ηθική παρακμή καθώς και την ελληνική κοινωνία στην αγανάκτηση και στην οργή.
Παραμένω ενεργό μέλος της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης και δεν θα πάψω να αγωνίζομαι για τη διασφάλιση της ευρωπαϊκής προοπτικής της πατρίδας μας, που θεωρώ αδιαπραγμάτευτη και πρώτης προτεραιότητας καθήκον.
Για μια Ελλάδα που όμως δεν θα επιβάλλει μονόπλευρες πολιτικές λιτότητας, επειδή δεν θέλει να προχωρήσει σε προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που υπηρετούν το συμφέρον της πλειοψηφίας της κοινωνίας και κυρίως το μέλλον της νέας γενιάς. Κι αυτό προκειμένου να προστατευτούν συμφέροντα συντεχνιών και μικρών ολιγαρχιών.
Για μια Ελλάδα που δεν θα επιτρέπεται στον εκάστοτε Πρωθυπουργό να τοποθετεί τον κολλητό εφοριακό από τον τόπο καταγωγής του ως επικεφαλής στο ΣΔΟΕ, με οφθαλμοφανείς σκοπούς.
Για μια Ελλάδα στην οποία θα καταστεί κοινή πεποίθηση ότι, για την επιβίωσή της, είναι ζωτικής σημασίας η επαναθεμελίωση του πολιτικού της συστήματος, που συνιστά τη μητέρα όλων των μεταρρυθμίσεων.
Το μόνο πραγματικό και ουσιαστικό εμπόδιο στην επέλαση του λαϊκισμού και της δημαγωγίας των άκρων.»