Ριζική αλλαγή στην αγροτική πολιτική

Ανακολινωση του τμήματος Αγροτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ

Ενώ πληθαίνουν οι φωνές ότι η ένταση της δραστηριότητας στον πρωτογενή τομέα είναι η απάντηση στην κρίση, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες καλούνται οι γεωργοί να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους είναι δυσμενείς. Οι μνημονιακές ρυθμίσεις καθιστούν την επιλογή της γεωργικής καλλιέργειας μία παραγωγική δραστηριότητα με πολύ μεγάλο ρίσκο.

Οι παράγοντες που συμβάλλουν σ’ αυτή την εξέλιξη είναι:

1. Οι συνεχείς αυξήσεις των τιμών των εφοδίων (π.χ. λιπάσματα, φυτοφάρμακα), σε μία αγορά που δεν ελέγχεται από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους. Σε καιρό μνημονίου, οι πολυεθνικές του είδους, κατά το δοκούν προμηθεύουν την ελληνική αγορά με εφόδια σε τιμές αισθητά μεγαλύτερες αυτών με τις οποίες προμηθεύονται σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

2. Η χορήγηση του πετρελαίου κίνησης σε τιμές απαγορευτικές για παραγωγική δραστηριότητα. Τη στιγμή που οι εφοπλιστές προμηθεύονται πετρέλαιο τράνζιτ για την κίνηση των πλοίων στην τιμή των 40 λεπτών, οι αγρότες το αγοράζουν για την καλλιέργεια των χωραφιών τους σε τετραπλάσια τιμή, του ενός ενώ και 60 λεπτών (1,60€).

3. Οι χαμηλές τιμές που απολαμβάνουν οι αγρότες για τα προϊόντα τους, εξαιτίας της μονοπωλιακής δράσης των εμπόρων, στα χέρια των οποίων έχει περιέλθει η διάθεση των αγροτικών προϊόντων. Και αυτό εξαιτίας της αδυναμίας των ενώσεων γεωργικών συνεταιρισμών να παρέμβουν στη διάθεση των προϊόντων για λογαριασμό των παραγωγών, λόγω οικονομικών προβλημάτων. Η αδυναμία αυτή ακύρωσε τα οφέλη από τον ανταγωνισμό για τους αγρότες και τους μετέτρεψε σε υποχείρια των μεγάλων του εμπορίου.

4. Η έλλειψη χαμηλότοκων καλλιεργητικών δανείων με την κατάργηση της γεωργικής πίστης δημιουργεί ανυπέρβλητα εμπόδια στην παραγωγική δραστηριότητα στη γεωργία, με συνέπεια να μη γίνονται έγκαιρες και σωστές επιλογές στις διάφορες φάσεις της παραγωγικής δραστηριότητας.

5. Η διαφαινόμενη πρόθεση της κυβέρνησης να φορολογήσει τα αγροτεμάχια, με φόρο ο οποίος θα επιβάλλεται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά και την επιφάνεια της καλλιεργήσιμης γης, θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα στους αγρότες, τινάζοντας στον αέρα όλη την πρωτογενή παραγωγή.

Συμπερασματικά, η μνημονιακή πολιτική σε συνδυασμό με την εχθρική προς τα συμφέροντα του μικρομεσαίου αγρότη, Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), καθιστά απαγορευτική τη συνέχιση της παραγωγικής δραστηριότητάς του.

Γι’ αυτό χρειάζεται ριζική στροφή στην ασκούμενη αγροτική πολιτική, που θα χαράσσεται με βάση τα συμφέροντα του μικρομεσαίου αγρότη και θα παρέχει ισχυρά κίνητρα και έμπνευση για τη συνέχιση και παραπέρα ανάπτυξη της παραγωγικής δραστηριότητάς του, με σε αντιστοιχία με τις σημερινές αυξημένες απαιτήσεις από τον αγροτικό τομέα.

Άμεσα, πρέπει να γίνουν τα παρακάτω:

– Να εξασφαλισθούν άτοκα καλλιεργητικά δάνεια, με εγγύηση την αγροτική παραγωγή. Ίδια χρηματοδότηση να παρέχεται και στους κτηνοτρόφους για την αγορά ζωοτροφών.

– Να προμηθεύονται οι αγρότες αφορολόγητο πετρέλαιο για τις καλλιέργειες.

– Να καταργηθεί ο ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια.

– Να μειωθούν οι τιμές των εφοδίων για να προσαρμοστούν στη σημερινή συγκυρία.

– Να ληφθούν αντιμονοπωλιακά μέτρα για τον περιορισμό της ασύδοτης δράσης των καρτέλ, που κυριαρχούν στην αγορά των αγροτικών εφοδίων και στη διάθεση των αγροτικών προϊόντων.

– Να εγκαταλειφθεί κάθε ιδέα φορολόγησης των καλλιεργήσιμων αγροτεμαχίων.