Ανακοίνωση της Ν.Ε. Λάρισας της ΔΗΜ.ΑΡ.
Μετά τις τελευταίες εκλογές η ΔΗΜ.ΑΡ. προχώρησε σε μια θεμελιώδη επιλογή για τη χώρα αλλά και για τη φυσιογνωμία της, να συμμετάσχει δηλαδή στο κυβερνητικό σχήμα που προέτασσε το στόχο της παραμονής της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη ζώνη του ευρώ. Ήταν φανερό πως με τις δυνάμεις εκείνες που θα συνεργαζόμασταν στην κυβέρνηση, διαφωνούσαμε ιδεολογικά ενώ ταυτόχρονα ήταν εκείνες στις οποίες επιρρίπταμε τη μεγαλύτερη ευθύνη για την πρωτοφανή οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα.
Ήταν όμως τα μόνα κόμματα με Ευρωπαϊκό προσανατολισμό που επέδειξαν διάθεση για συνεργασία, ως απόρροια της ανάγκης να αποκτήσει η χώρα πολιτική κυβέρνηση. Την ώρα που βλέπαμε τον κίνδυνο της καταστροφής της χώρας, κρίναμε πως ο πολιτικός κόσμος έπρεπε να κάνει το αυτονόητο, να υπερβεί τις ιδεολογικές αντιθέσεις, προσωρινά έστω, να βάλει στην άκρη το πολιτικό κόστος και να διαχειριστεί αποτρεπτικά την απειλή της κοινωνικής διάλυσης. Ο εύκολος δρόμος της αντιπολίτευσης ήταν ορθάνοιχτος για όλους και πολύ ταιριαστός σε όσους χωρίς αναστολές προτείνουν το αδιανόητο της «καταγγελίας του μνημονίου με την ταυτόχρονη σύναψη μιας νέας καλύτερης δανειακής σύμβασης». Ο λαϊκισμός υπήρξε διαχρονικά η καλύτερη συνταγή για την κομματική επιτυχία και την επακόλουθη απαξίωση της Ελλάδας. Είναι λυπηρό που τα παθήματα του πρόσφατου παρελθόντος δεν έγιναν μαθήματα στους διαδόχους του “παπανδρεϊσμού” που ευδοκιμούν στα δεξιά και τα αριστερά του πολιτικού φάσματος. Εμείς αρνηθήκαμε αυτή τη ρητορική του εύκολου και του ευχάριστου, για να βρεθούμε μια μέρα στη θέση του ανορθωτή μετά τις ολέθριες επιπτώσεις μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας. Προτιμούμε τον αγώνα που αποσκοπεί στην αποτροπή της καταστροφής και στο μέτρο των δυνάμεων που μας έδωσε ο λαός στις εκλογές, στην προστασία των πιο αδύναμων στρωμάτων από οδυνηρά μέτρα που εμπεριέχονται στις συμφωνίες μας με τους δανειστές. Κανείς δε θέλει να μειωθεί το εισόδημά του, να χάσει τα εργασιακά του δικαιώματα και πολύ περισσότερο να ενταχθεί στη στρατιά των ανέργων. Είμαστε αναγκασμένοι να συνδιαχειριστούμε μια άθλια οικονομική κατάσταση έχοντας μπροστά μας μια αποσαρθρωμένη παραγωγική μηχανή, ένα αναποτελεσματικό και διεφθαρμένο κράτος, μια συμμαχία με δύο άλλα ιδεολογικά ετερόκλητα κόμματα που φέρουν πολιτικά και ηθικά βάρη από την πρόσφατη πολιτεία τους και το κυριότερο μια τρόικα που ενστερνίζεται και θέλει να επιβάλλει την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία της αλλά ταυτόχρονα εκπροσωπεί τα μόνα κράτη που έχουν διάθεση να μας δανείσουν. Το περιβάλλον μόνο ιδανικό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και ο πειρασμός της προσχώρησης στην ευκολία υπαρκτός. Αν το κάνουμε πριν εξαντλήσουμε και την τελευταία δυνατότητα συμβολής στην αποτροπή μιας οδυνηρής καταστροφής που θα μας κάνει νοσταλγούς της δυσάρεστης πραγματικότητας που βιώνουμε, τότε θα αναιρέσουμε τον λόγο που ιδρύσαμε τη ΔΗΜ.ΑΡ.
Στους μήνες της διαπραγμάτευσης συμμετείχαμε με τις προτάσεις μας, σε μια άνιση προσπάθεια να γίνουν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους αποδεκτές από τους εκπροσώπους της τρόικα. Τα ισοδύναμα μέτρα που υποσχεθήκαμε προεκλογικά τα καταθέσαμε στο τραπέζι για να συναντήσουμε σε μεγάλο βαθμό την αδιαλλαξία και την επιμονή τους σε άδικα και αντικοινωνικά μέτρα, που δυστυχώς, είχαν καταγραφεί και είχαν γίνει αποδεκτά από τα δύο μνημόνια τα οποία είχε υπερψηφίσει η Ελληνική Βουλή. Χωρίς να μας ικανοποιεί το τελικό αποτέλεσμα, μπορούμε να ισχυριστούμε πως με την διαπραγμάτευση πετύχαμε :
1. Να αποτρέψουμε την αύξηση των αναγκαίων ενσήμων για την ελάχιστη σύνταξη από τα 4500 στα 6000.
2. Να εισάγουμε τη ρήτρα αντικατάστασης ισοδυνάμου. Έτσι, ενώ δεν αποφύγαμε τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, με την εφαρμογή της ρήτρας ισοδυνάμου και την επιμήκυνση αποκτούμε τη δυνατότητα να αντικαταστήσουμε το μέτρο, εφόσον, παρουσιάσουμε απτά αποτελέσματα στο κυνήγι της φοροδιαφυγής.
3. Να μη μπει πλαφόν 1.500€ για ετήσια νοσήλια ανά άτομο. Το μέτρο ουσιαστικά θα καταργούσε το δωρεάν χαρακτήρα του Δημόσιου Συστήματος Υγείας.
4. Να αποτρέψουμε την κατάργηση των εποχικών επιδομάτων ανεργίας για ξενοδοχοϋπάλληλους, οικοδόμους, καθηγητές, ηθοποιούς
5. Να αποτρέψουμε τις μαζικές απολύσεις από το δημόσιο. Οι 15.000 απολύσεις εντός του 2012 έγιναν 2000.
6. Να ενισχύσουμε τις περικοπές στα λειτουργικά έξοδα.
7. Να μην πληρώνουν οι φοιτητές και οι μαθητές τα συγγράμματα τους όπως και τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά.
Διαφωνήσαμε για τον τρόπο που σχεδιάζεται να γίνουν οι αποκρατικοποιήσεις και πολύ περισσότερο με την εκ των υστέρων προσθήκη στα μέτρα των εργασιακών θεμάτων. Η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων διαγράφει κατακτήσεις δεκαετιών, καταλύει το ευρωπαϊκό κεκτημένο και αναμένεται ότι θα διευρύνει τρομακτικά τις ανισότητες ενώ δεν προσφέρουν κανένα δημοσιονομικό όφελος. Η κυβέρνηση έπρεπε να παραπέμψει τη συζήτηση για τα εργασιακά στο μέλλον κι αν δεν μπορούσε να τα θέσει σε ξεχωριστό άρθρο κατά την ψηφοφορία στη Βουλή. Η συνύπαρξη των εργασιακών μαζί με τα μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα μας ανάγκασε να τοποθετηθούμε με «παρόν» κατά την ψηφοφορία στη Βουλή εκφράζοντας ταυτόχρονα τη βούληση μας να παραμείνουμε σταθεροί στην κυβερνητική μας στήριξη.
Η κοινωνία γνωρίζουμε, έχει εξαντλήσει τις αντοχές της και επιπλέον επέδειξε ιδιαίτερη ψυχραιμία μέχρι σήμερα. Θέλει όμως αποτελέσματα και δικαιοσύνη. Τα αποτελέσματα θα κριθούν από την ικανότητα της κυβέρνησης, αλλά δυστυχώς κι από τις προθέσεις των δανειστών μας. Η δικαιοσύνη όμως που επιζητά δίκαια και επιτακτικά ο κάθε έντιμος Έλληνας, είναι εσωτερικό ζήτημα και θα πρέπει σύντομα όσοι συμμετέχουμε στην κυβέρνηση να το προτάξουμε. Πρέπει να κρατήσουμε την ελπίδα της ανάκαμψης και της ανάτασης της χώρας ζωντανή. Κανείς δε θα μας συγχωρέσει την αποτυχία.
