ΓΡΑΦΕΙ Ο Θωμάς Ψύρρας, βουλευτής Λάρισας της Δημοκρατικής Αριστεράς
Στην ελληνική Βουλή πρόσφατα ήρθαν δύο προτάσεις για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής: η πρώτη των Ανεξάρτητων Ελλήνων που δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τον απαιτούμενο αριθμό των 60 υπογραφών και να φτάσει στην ολομέλεια και η δεύτερη του Σύριζα που ήρθε στην ολομέλεια και συζητήθηκε στις 29-11-2012.
Διαβάζοντας παράλληλα τις δύο προτάσεις διαπιστώνουμε ότι και τα δύο κείμενα γράφτηκαν όχι με σκοπό να επιτύχουν συγκλίσεις ή συμφωνίες, αλλά απλώς να καταγράψουν εμφατικά κομματικές διαπιστώσεις και να επιτονίσουν a priori πολιτικά συμπεράσματα. Ήταν κείμενα που στόχευαν στον πολιτικό εντυπωσιασμό και όχι στην ουσία του πράγματος: δηλαδή τη διερεύνηση σε βάθος των υποθέσεων . Άλλωστε, ο Σύριζα δεν προσυπόγραψε για αυτόν ακριβώς το λόγο την πρόταση των “Ανεξάρτητων Ελλήνων”.
Επισημαίνω την αρχική άρνηση του Σύριζα, γιατί πολλοί βουλευτές του με επηρμένο λόγο φρόντισαν στη Βουλή να παίξουν το διχαστικό παιχνίδι “μνημονιακών” και “αντιμνημονιακών” ξεχνώντας ότι για την ίδια εξεταστική λίγο πρωτύτερα αρνήθηκαν να συμπαραταχθούν με τους “πλέρια αντιμνημονιακούς” των ΑΝ.ΕΛ.
Η Δημοκρατική Αριστερά καταψήφισε την πρόταση. Και τα γνωστά blogs ξεσάλωσαν ακολουθώντας τον κ. Νότη Μαριά και την κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου. Το τι ακούσαμε δε λέγεται… ότι έχουμε φτιάξει “offshore” και “παίρνουμε απέξω εντολές”, ότι είμαστε ο “υπ’ αριθμόν ένα εθνικός κίνδυνος”, ότι είμαστε υπεύθυνοι για “συγκάλυψη” και άλλα ηχηρά παρόμοια…
Γιατί, όμως, επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την συγκεκριμένη πρόταση, αν και ξέραμε το τι θα μας σύρουν οι “αριστεροί” και οι “πατριώτες”;
α) Εάν το κείμενο της πρότασης του Σύριζα εξεταστεί ως νομικό κείμενο είναι διάτρητο, αφού οι διατυπώσεις του περιέχουν πλήθος αποφάνσεις κατηγορικού τύπου που “καταδικάζουν” πριν καν “δικάσουν”.
β) Εάν το κείμενο εξεταστεί ως κείμενο πολιτικό διαπιστώνεται εύκολα ότι δεν εξυπηρετεί το στόχο για τον οποίο κατατίθεται : να αποδώσει ευθύνες.
Συγκεκριμένα, η τυχόν υιοθέτηση της πρότασης θα σήμαινε ότι η εξεταστική επιτροπή θα έπρεπε να ασχοληθεί με ένα τεράστιο αριθμό ζητημάτων πολλά από τα οποία ανάγονται σε βάθος εικοσαετίας τουλάχιστον. Θα έπρεπε (μεταφέρω από το κείμενο του Σύριζα):
• να διερευνήσει τις ειδικές συνθήκες που οδήγησαν στο ΔΝΤ
• να ερευνήσει τους λόγους για τους οποίους δόθηκαν φοροελαφρύνσεις στα επιχειρηματικά κεφάλαια την περίοδο μετά το 2000
• να διερευνήσει τις “πτυχές” που διαμόρφωσαν το χρέος
• να αναζητήσει ευθύνες στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ -Νέας Δημοκρατίας πριν την κρίση
• να ελέγξει την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων
• να διερευνήσει τη σχέση δημοσίου με την Goldman Sacks
• να ερευνήσει τις ειδικές συνθήκες που οδήγησαν στην υπογραφή του μνημονίου 1
• οι ερευνήσει τις ειδικές συνθήκες που οδήγησαν στην υπογραφή του μνημονίου 2
• να διερευνήσει τις παραλείψεις και τις ευθύνες κυβερνητικών φορέων την ίδια περίοδο
• να διερευνήσει τις καταγγελίες του κ. Ρουμελιώτη
• να ελέγξει τις καταγγελίες για παράνομη λειτουργία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής
• να εντοπίσει τις ευθύνες του κ. Παπακωνσταντίνου στην εκτόξευση των spreads
• να καταλογίσει ευθύνες για πράξεις της κυβέρνησης του κ. Γ.Α. Παπανδρέου μετά το 2009
• να διερευνήσει όσα προκύπτουν από το συσχετισμό των δηλώσεων των ανώτερων αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις πράξεις ή της παραλείψεις του κ. Γ.Α. Παπανδρέου
• να διερευνήσει τις ποινικές ευθύνες του κ. Βενιζέλου
• να διερευνήσει τις ποινικές ευθύνες του κ. Παπαδήμου
• να ελέγξει τις απόρρητες δαπάνες του Υπ. Εξωτερικών την περίοδο 2009-2011
• να διερευνήσει τις συνθήκες για το δεύτερο κούρεμα του χρέους…
κλπ… κλπ… κλπ…
Είναι δυνατόν μία επιτροπή να καταπιαστεί και να διεκπεραιώσει επιτυχώς όλα αυτά;… Πόσο χρόνο χρειάζεται άραγε για να καταλήξει σε συμπεράσματα;…
Ένας καλός τρόπος να μην αποκαλύπτεται η αλήθεια είναι να την πνίγουμε σε πολλά ερωτήματα και σε πολλές υποθέσεις ταυτόχρονα.
Εάν αυτό γίνεται επίτηδες, τότε πίσω από τον πληθωριστικό λόγο υποκρύπτεται συνειδητή και πονηρή η προσπάθεια συγκάλυψης. Και ο Σύριζα μάλλον δεν θέλει κάτι τέτοιο… Απλώς το πράττει για λόγους εντυπωσιασμού. Πρόκειται λοιπόν για ένα κείμενο, όχι πολιτικό, αλλά πολιτικάντικο και επομένως η ΔΗΜΑΡ δεν έχει λόγο να συρθεί στα παίγνια του κ. Τσίπρα.
γ) Τη στιγμή που ζητείται η σύσταση εξεταστικής επιτροπής η ελληνική δικαιοσύνη διεξάγει έρευνα για πολλά από όσα αιτιάται ο Σύριζα. Ήδη έχει διαβιβαστεί στη Βουλή ο φάκελος της εισαγγελίας σχετικά με τις καταγγελίες Ρουμελιώτη για το ΔΝΤ και είναι πλέον υποχρέωση της Βουλής των Ελλήνων να διερευνήσει την υπόθεση και να αποδοθούν πολιτικές και ενδεχομένως ποινικές ευθύνες. Η σύσταση εξεταστικής -το επεσήμανε εμφατικά και η Παπαρήγα (αν και για δικούς της λόγους την υπερψήφισε)- δεν έχει να βοηθήσει και πολύ, διότι ως συνήθως οι εξεταστικές δεν καταλήγουν σε ενιαία πορίσματα και δεν αποδίδουν ποινικές ευθύνες παρά μόνο πολιτικές (- κι αυτό όχι πάντα).
Επειδή, λοιπόν, δεν πρέπει να “παίζουμε” με τέτοια ζητήματα που αφορούν τη θωράκιση του πολιτικού μας συστήματος και τον κοινοβουλευτισμό, αντιπροτείναμε να αποσυρθεί η πρόταση του Σύριζα , να αξιοποιηθεί ο φάκελος της εισαγγελίας, σύμφωνα με όσα επιβάλει το Σύνταγμα και οι νόμοι και να περάσουμε στη σύσταση προανακριτικής επιτροπής (κι όχι εξεταστικής) που θα διερευνήσει όχι μόνο πολιτικές αλλά και ποινικές ευθύνες.
Αλλιώς, χάριν εντυπώσεων, θα ρίχνουμε νερό στο μύλο της Χρυσής Αυγής που θα τρίβει τα χέρια της και θα λέει πως οι βουλευτές δεν θέλουν και δεν επιθυμούν την απόδοση ευθυνών πολιτικών και ποινικών.
Ας έρθει λοιπόν στην ολομέλεια η σύσταση προανακριτικής για να έχουμε απτά αποτελέσματα…
