Όταν οι πρώτοι ευρωπαίοι εξερευνητές πήγαν στον Ειρηνικό, έμειναν έκπληκτοι από τα σχέδια που έβλεπαν στα πρόσωπα και τα σώματα των ανθρώπων που ζούσαν στα νησιά Rapanui στα ανατολικά, Hawaii στα βόρεια, Samoa και Tonga στα δυτικά και Aotearoa (τη λέξη των Μαορί για τη Νέα Ζηλανδία) στα νότια…
Τη λέξη tatu, ή tatau, τη χρησιμοποιούσαν εκεί για τον στολισμό του δέρματος με τσίμπημα ή κόψιμο μέσα στα οποία έβαζαν χρώμα. Οι ναυτικοί του 18ου αιώνα μετέφεραν τη λέξη, αλλά και το ίδιο το τατουάζ στο βόρειο ημισφαίριο.
Στους αρχαίους χρόνους, τα τατουάζ στα πρόσωπα των ανδρών θεωρούνταν σημάδια ενηλικίωσης και επιτυχίας, αλλά συγχρόνως αποτελούσαν και κολακευτικά στολίδια. Συνήθως τα πρόσωπα των ανδρών χαράσσονταν από το μέτωπο ως το λαιμό, δημιουργώντας μια μάσκα που τόνιζε τη δομή των οστών, μαλάκωνε ή ενίσχυε τα χαρακτηριστικά, και επιβεβαίωνε την αρρενωπότητα του πολεμιστή ή τη σοφία του σαμάνο (ρήτορα).
Κάθε γραμμή στο πρόσωπο, πιστοποιούσε και το θάρρος του άνδρα – καθώς για να γίνει ακολουθούσαν μια ιδιαίτερα επίπονη και απαιτητική διαδικασία.
Η τεχνική των Μαορί ήταν η πιο επίπονη. Σε αντίθεση με τους άλλους λαούς του Ειρηνικού που χρησιμοποιούσαν εξαρτήματα που έμοιαζαν με χτένα, τα οποία βουτούσαν στο μελάνι και στη συνέχεια έχωναν το μελάνι στο δέρμα, οι Μαορί χρησιμοποιούσαν εξαρτήματα που έμοιαζαν με νυστέρια, με τα οποία έκοβαν και σημάδευαν δημιουργώντας ταυτόχρονα και ένα εξογκωμένο μοτίβο στα μάγουλα, το μέτωπο, τα βλέφαρα, και το πηγούνι.
Ποτέ δύο τατουάζ προσώπου δεν ήταν ίδια, και είχαν σχέση και με το φύλο. Ο στολισμός του προσώπου σε μια γυναίκα ξεκινούσε από το κέντρο του μετώπου (σπάνια γίνεται σήμερα), συνέχιζε στα ρουθούνια, τα άνω και κάτω χείλη, το πηγούνι και έφτανε στο λαιμό.
Γιατί τατουάζ; Επειδή έχουν μια ιδιαίτερη αισθητική. Κολακεύουν το πρόσωπο, τραβούν την προσοχή στα μάτια και τα χείλη, και ένας ιδιαίτερα εξειδικευμένος καλλιτέχνης μπορεί να διορθώσει χαρακτηριστικά και να προσφέρει μια ψευδαίσθηση ομορφιάς. Και η ψευδαίσθηση κάτω από το δέρμα, στη μελάνη, διαρκεί για πάντα.
Σήμερα, είναι πιο πιθανό οι νέοι άνθρωποι να αποκτήσουν με μηχανική βοήθεια ένα σχέδιο, συχνά ως σήμα αριστείας, μετά την απόκτηση εκπαιδευτικών πτυχίων, ή την επίτευξη σημαντικών στόχων σε αθλητικές διοργανώσεις, ή και διαγωνισμούς χορού.
