Συνέντευξη του Κ. Αγοραστού στο Βήμα της Κυριακής
Στη Θεσσαλία δίνεται η μάχη της πραγματικής οικονομίας. Από τον πρωτογενή τομέα όπου υπάρχει και η μεγαλύτερη απασχόληση (ως ποσοστό του ενεργού πληθυσμού) στη χώρα και τη μεταποίηση αγροτικών προϊόντων στον δευτερογενή, ως τον τριτογενή, τον τουρισμό και τον αγροτουρισμό, ξεδιπλώνονται οι πτυχές του νέου μοντέλου παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
Πρόκειται όμως για μάχη χαρακωμάτων αφού και εδώ είναι εμφανής η έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, ενώ η ανεργία λαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις λόγω κυρίως της κατάρρευσης του κλάδου της οικοδομής και των οικοδομικών υλικών, της συρρίκνωσης της εμπορικής δραστηριότητας, αλλά και των αντιξοοτήτων που αντιμετωπίζει ο δευτερογενής τομέας με το αυξημένο κόστος ενέργειας, μεταφορών και τις έκτακτες φορολογίες.
Από την τοπική αυτοδιοίκηση όπου διετέλεσε και πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Λάρισας, στα έδρανα του κοινοβουλίου και από εκεί στα αχαρτογράφητα νερά της περιφερειακής αυτοδιοίκησης. Ο πρώτος αιρετός περιφερειάρχης Θεσσαλίας που ηγείται αυτής της προσπάθειας ανασυγκρότησης της τοπικής οικονομίας είναι ο Κώστας Αγοραστός και μιλάει στο «Βήμα» με πάθος για μία από τις πιο παραγωγικές περιφέρειες της χώρας αλλά και για τις δυσκολίες του θεσμού. Παρά το γεγονός ότι και ο ίδιος ως γονιός ανησυχεί για το μέλλον της πατρίδας και των παιδιών του, δηλώνει ότι ενώνει τις δυνάμεις του με όλους του υπόλοιπους Θεσσαλούς «για να δώσουμε μαζί τη μάχη, αρχικά της επιβίωσης, στη συνέχεια της ανάκαμψης και τέλος της ανάπτυξης».
«Αν δεν δώσεις μάχη είσαι σίγουρα χαμένος»
«Οφείλουμε να βοηθήσουμε τον πρωτογενή τομέα, ο οποίος αποτελεί τη βάση στην πυραμίδα παραγωγής»
«Η Θεσσαλία έχει όλα τα εχέγγυα για να αποτελέσει πιλότο για το νέο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης της χώρας, τώρα που πεθαίνει το παλιό αλλά δεν έχει ακόμη γεννηθεί το νέο» υποστηρίζει ο αιρετός περιφερειάρχης Κώστας Αγοραστός. Την πεποίθησή του αυτή τη στηρίζει στο γεγονός ότι ο αγροτικός της τομέας είναι ο κινητήριος μοχλός της τοπικής οικονομίας, δίνοντας απασχόληση και στον δευτερογενή τομέα μεταποίησης των αγροτικών προϊόντων που συνεχίζει – παρά το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον – να είναι εξωστρεφής…
Ενώ ο τουρισμός (με τις Σποράδες, το Πήλιο, τα παράλια της Λάρισας, τον Ολυμπο, τα Μετέωρα και τη Λίμνη Πλαστήρα) αποκτά συνεχώς νέους φίλους και νέους επισκέπτες, κυρίως από την πολλά υποσχόμενη αγορά της Ρωσίας. «Στη Ρωσία, στη Μόσχα, πήγαμε ως περιφέρεια Θεσσαλίας στοχευμένα, συναντηθήκαμε με tour operators και αρχίσαμε να δρέπουμε τους καρπούς μέσα στο 2012…».
Καλπάζει η ανεργία
Ο κ. Αγοραστός δεν τρέφει αυταπάτες για τις δυσκολίες του εγχειρήματος ανόρθωσης της τοπικής οικονομίας. Ανθρωπος προσγειωμένος και σε καθημερινή επαφή με την πραγματική οικονομία, βλέπει πως παρά το γεγονός ότι σε επίπεδο περιφέρειας οι αριθμοί ευημερούν (από τις πρώτες περιφέρειες σε απορροφητικότητα στη χώρα στα κονδύλια του ΕΣΠΑ), οι άνθρωποι δυστυχούν, αφού η ανεργία καλπάζει και στη Θεσσαλία με ρυθμούς 26,7%… Εγκαιρα μίλησε για την «αυτοεκπληρούμενη προφητεία» της υπαγωγής της χώρας σε μηχανισμό στήριξης και για τα λάθη του προγράμματος με τον δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή που καταδίκαζε την Ελλάδα σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης.
Ανθρωπος απλός και σε καθημερινή επαφή με τους πολίτες, βρίσκεται την ίδια μέρα και στις τέσσερις γωνιές της περιφέρειας. Αυτό άλλωστε αποτελεί και το συγκριτικό πλεονέκτημα της Θεσσαλίας στον τουρισμό, υποστηρίζει, δηλαδή ότι μέσα σε λίγες ώρες μπορείς να είσαι ταυτόχρονα από το απόλυτο μεσογειακό τοπίο των Σποράδων, στο απόλυτο Αλπικό τοπίο της ορεινής Πίνδου ή των Αγράφων. «Η φυσική παρουσία του περιφερειάρχη δεν αρκεί παρά μόνο για την ψυχολογική τόνωση των πολιτών» επισημαίνει.
«Από την άλλη, χρειάζεται σχεδιασμός και συνεργασία για την επίλυση των πολύπλοκων προβλημάτων που αντιμετωπίζει τόσο η χώρα γενικότερα όσο και η Θεσσαλία ειδικότερα και όλα αυτά με περιορισμένους πόρους, αφού πρώτο μας μέλημα ήτα η περιστολή των εξόδων και το νοικοκύρεμα, χωρίς να μας οδηγεί η καθημερινότητα, στο να ξεφύγουμε από τον μεγάλο στόχο που είναι να καταστεί η περιφέρειά μας τρίτος πόλος ανάπτυξης της χώρας» επισημαίνει.
Ο ίδιος προσθέτει: «Σε κάθε τομέα παραγωγής έχουμε πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Τα μειονεκτήματα είναι αυτά που οδήγησαν τη χώρα σε αυτή την κατάσταση. Τα πλεονεκτήματα πρέπει να τα αναδείξουμε. Πάρτε για παράδειγμα τον αγροτικό τομέα της Θεσσαλίας. Παρά την έλλειψη έργων αρδευτικής υποδομής, για τούτο είναι στοίχημα για μας η ολοκλήρωση του έργου του Αχελώου, οι αγρότες έχουν την τεχνογνωσία και τις δεξιότητες να αντεπεξέρχονται, σε συνεργασία με το επιστημονικό δυναμικό της περιοχής. Για το έργο του Αχελώου δώσαμε την ύστατη μάχη στα ευρωπαϊκά δικαστήρια και την κερδίσαμε. Το στοίχημά μας ως περιφέρεια» συνεχίζει «είναι να αναδιοργανώσουμε τον αγροτικό τομέα, να ενθαρρύνουμε προσπάθειες μεταποίησης των αγροτικών προϊόντων ώστε να πάρουμε την προστιθέμενη αξία από αυτά, να προωθήσουμε προϊόντα ονομασίας προέλευσης, να φτιάξουμε το ηλεκτρονικό δημοπρατήριο ώστε να δώσουμε τη δυνατότητα στους παραγωγούς να πωλούν απευθείας τα προϊόντα τους χωρίς μεσάζοντες».
«Ο θεσσαλικός κάμπος μπορεί να γίνει το περιβόλι της Ευρώπης καθώς διαθέτει τρομερές παραγωγικές δυνατότητες και τώρα που η εθνική οικονομία κάνει στροφή αναγκαστικά στον πρωτογενή τομέα που αποτελεί τη βάση στην πυραμίδα παραγωγής, οφείλουμε όλοι να τον βοηθήσουμε» επισημαίνει.
Πολλά όμως μπορεί να περιμένει η Θεσσαλία και από το ανθρώπινο δυναμικό της. «Το χειρότερο συναίσθημα είναι να δέχομαι νέους με εξαιρετικές σπουδές και μεταπτυχιακούς τίτλους που ζητούν μια οποιαδήποτε θέση, ακόμη και οδηγού σε εργοστάσια, όσα από δαύτα δεν έβαλαν λουκέτο στις δύο μεγάλες βιομηχανικές πόλεις της περιφέρειας, τη Λάρισα και τον Βόλο. Αυτό το επιστημονικό δυναμικό οφείλουμε να το ενθαρρύνουμε να μείνει στον τόπο μας και να το αξιοποιήσουμε, αποτελεί όμως αυτή η εικόνα και ένα στίγμα για το πολιτικό σύστημα στον τόπο» καταλήγει.
Η ανάμειξή του με την κεντρική πολιτική σκηνή (βουλευτής της ΝΔ για δύο τετραετίες ως το 2009) όπου ήταν πρόεδρος οικονομικής Επιτροπής, του έδωσε τη δυνατότητα να διατηρεί επαφές με υπουργούς και άλλα πολιτικά στελέχη για την προώθηση των ζητημάτων της Θεσσαλίας. «Πιστεύω» του είναι πως «αν δώσεις μια μάχη μπορεί να τη χάσεις, αλλά αν δεν τη δώσεις είσαι σίγουρα χαμένος».
