Στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων των μηχανικών για το Ασφαλιστικό πρόβλημα του κλάδου και με αφορμή και την εκδήλωση που οργάνωσε το Τεχνικό Επιμελητήριο σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ, ο πρόεδρος του ΤΕΕ Κεντρ. & Δυτ. Θεσσαλίας Κων. Διαμάντος απέστειλε «Ανοικτή Επιστολή προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Αντώνη Σαμαρά», στην οποία αναφέρει τα ακόλουθα:
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ
Με τη δημοσίευση της Υπουργικής Απόφασης με αριθμό Φ.80000/8285/253/2013 στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης με αριθμό 705/Β’ /28.3.2013, του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, οι Έλληνες Επιστήμονες διπλωματούχοι Μηχανικοί, μέλη του ΤΕΕ, οι Έλληνες Επιστήμονες διπλωματούχοι Μηχανικοί ελεύθεροι επαγγελματίες, μέλη του ΤΕΕ, αισθάνονται πλέον, στο έσχατο σημείο, την κατάφωρη αδικία και, για μία ακόμη, περίπτωση που τους αφορά, την αντισυνταγματικά, μη ισόνομη στάση της Πολιτείας απέναντι τους.
Σε μία παρατεταμένη περίοδο ανεργίας για τους διπλωματούχους Μηχανικούς, και ιδιαίτερα, των νέων μηχανικών, απόρροια της ίδιας πολιτικής, της «υπερφορολόγησης» και της «ύφεσης» σε κάθε τομέα του επαγγέλματός μας, ιδιαίτερα από το 2010 και μετά, έρχεται η Κυβέρνηση να «επισφραγίσει» την δεδομένη απόγνωση του Έλληνα ελεύθερου επαγγελματία μηχανικού, με τον πρωτοφανή «αποκλεισμό» του από το «επίδομα ανεργίας» που από 8/4/2013 ο ΟΑΕΔ θα δίνει.
Τον ΟΑΕΔ του οποίου, τα προγράμματα για την ανεργία, ο μηχανικός τα χρηματοδοτεί με 120 ευρώ το χρόνο, μέσα από το ασφαλιστικό του ειδοποιητήριο, χωρίς να δικαιούται ο ίδιος να λάβει κάποιο επίδομα.
Αυτός ο πόρος άραγε, δεν είναι «κοινωνικός πόρος» όπως, τόσοι άλλοι που θεωρήθηκαν «επιβαρυντικοί» και καταργήθηκαν;
Για τον πόρο αυτό, που πληρώνει ο μηχανικός, δεν θα πρέπει να αποδειχθεί η «ανταποδοτικότητά» του; Kαι στην περίπτωση που, δεν υπάρχει ανταποδοτικότητα – και εδώ δεν υπάρχει- να καταργηθεί όπως, ζήτησε η περιβόητη επιτροπή ανταγωνισμού για το 2% και το 2%ο που οι μηχανικοί (από την αμοιβή τους, δεν ήταν κοινωνικός πόρος) απέδιδαν στο ΤΕΕ και στο ΤΣΜΕΔΕ (και εκεί αποδεικνύονταν περίτρανα η ανταποδοτικότητα προς τους καταβάλλοντες μηχανικούς) ;
Δεν υπεισέρχομαι καν, στο περιεχόμενο της απόφασης διότι, ουσιαστικά – και ήδη συμφωνούν και οι φορείς των δικαιούχων- τα «απαιτούμενα δικαιολογητικά» και, κυρίως, οι «προϋποθέσεις» καθιστούν «απαγορευτική» την λήψη, έστω και αυτού του επιδόματος, στην πλειοψηφία των Ελλήνων ελευθέρων επαγγελματιών που, φυσικά, χρωστούν.
Αλλά, το «Ελληνικό φαινόμενο» είναι αλλού. Ο Έλληνας διπλωματούχος Μηχανικός, μετά από χρόνια διεκδικήσεων, κατάφερε το 2006, με την τότε Κυβέρνηση, στο Ν3518/2006, να θεσμοθετήσει τον «Κλάδο Πρόνοιας» (ΤΠΜΕΔΕ) δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στο εύρωστο ταμείο μας να «θεραπεύει» περιπτώσεις ανεργίας, υποαπασχόλησης και άλλες κοινωνικές ανάγκες των μηχανικών που δεν καλύπτονταν με άλλο τρόπο. Μάλιστα, από τότε, για τον κλάδο αυτό, πληρώνει ο μηχανικός συγκεκριμένο ετήσιο πόρο μέσα από το ασφαλιστικό του ειδοποιητήριο.
Κι όμως. Δυστυχώς από τότε, δεν υπήρξε η απλή πολιτική πράξη μίας Υπουργικής απόφασης «έγκρισης του κανονισμού λειτουργίας του» ώστε, να ενεργοποιηθεί και να βοηθήσει τους μηχανικούς.
Σε μία «ευνομούμενη Πολιτεία» δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό.
Σε μία «Δημοκρατική κοινωνία» δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό αυτό.
Σε μία Πατρίδα και ένα λαό, που αναζητά μέσα από τα «συντρίμμια» την Ελπίδα, και την εναποθέτει την Ελπίδα στην «Ανάπτυξη», δεν διανοείται κανείς, πως μπορεί η ανάπτυξη να λειτουργήσει με «κοινωνικά υποταγμένους» τους «βασικούς εργάτες της», τους Μηχανικούς.
Απευθύνομαι σε σας, εξ ονόματι όλων, και πιστεύω ότι αντιλαμβάνεστε πλήρως τη σημερινή δεινή θέση του Έλληνα Επιστήμονα Μηχανικού στο θέμα αυτό. Και ιδιαίτερα, του νέου Έλληνα Μηχανικού.
Δώστε εντολή ως Έλληνας Πρωθυπουργός, να υπογραφεί η Υπουργική Απόφαση «έγκρισης του κανονισμού λειτουργίας» και «ενεργοποίησης» του «κλάδου πρόνοιας» του ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ.
Δεν ζητάμε προνόμια. Δεν ζητάμε «ειδική μεταχείριση». Δεν ζητάμε «κοινωνική ενίσχυση» από άλλες κοινωνικές ομάδες.
Ζητάμε-και δεν το διαπραγματευόμαστε- η αξιοπρέπεια τη δική μας και των οικογενειών μας να είναι σεβαστή, από την Κυβέρνηση, σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας και τα κατοχυρωμένα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
