Με δαπάνη του Δήμου Φαρσάλων εκπονήθηκε ολοκληρωμένη αρχιτεκτονική και στατική μελέτη για την αποκατάσταση και επανάχρηση του “Πύργου Καραμίχου” στα Φάρσαλα, η οποία κατατέθηκε στην καθ’ ύλην αρμόδια Υπηρεσία, 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, ώστε να προωθηθεί στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για την απαραίτητη έγκριση. Εν συνεχεία ο Δήμος θα αναζητήσει την ένταξη του έργου σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα χρηματοδότησης.
Η Δημοτική Αρχή Φαρσάλων έχοντας διαπιστώσει ότι η πόλη έχει απωλέσει τη γνώση του ιστορικού της παρελθόντος και την επίγνωση της σπουδαιότητος αυτού και στέκει γυμνή σημείων αναφοράς και μνήμης, σχεδίασε την πολιτιστική πολιτική της στοχεύοντας στην αναζήτηση του κρίκου επανασύνδεσης του παρόντος με το παρελθόν και του δημιουργικού ζωντανού διαλόγου ανάμεσα στο σήμερα και το χθες, μέσα από τις συστηματικές προσπάθειες διάσωσης και προβολής της πολιτισμικής της κληρονομιάς του τόπου και των μνημείων αυτού.
Μέσα στο πλαίσιο αυτά και για τη σφαιρικότερη ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου, θεωρήθηκε ότι η διάσωση του σημαντικού αστικού αρχιτεκτονικού μνημείου, μοναδικού στην πόλη, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, σωζόμενου πυργόσπιτου της Οθωμανικής περιόδου, γνωστό ως “Πύργος Καραμίχου”, είναι πρώτιστης ανάγκης, δεδομένης κυρίως, της κρίσιμης στατικά, κατάστασης διατήρησής του (η κατάρρευση του κτηρίου έχει από καιρό αρχίσει αργά να εξελίσσεται), καθώς αφρόντιστο αφήνεται στο έλεος της φθοράς του χρόνου και των καιρικών συνθηκών, αλλά και γιατί αποτελεί το μοναδικό κρίκο μιας μακράς, ενδιαφέρουσας για τη διαμόρφωση της σύγχρονης φυσιογνωμίας της πόλης, ιστορικής περιόδου.
Ο Πύργος Καραμίχου είναι το αρχαιότερο οικοδόμημα που στέκει όρθιο στην πόλη των Φαρσάλων και μια από τις αρχαιότερες κούλιες της Θεσσαλίας, καθώς η πρώτη φάση κατασκευής του πηγαίνει πίσω στα τέλη του 17ου ή στον πρώιμο 18ο αιώνα.Η απώλειά του θα σήμαινε ότι θα έπαυε να έχει φωνή η μνήμη της πόλης, κάτι που θα ήταν δραστικό και μη αναστρέψιμο.
Οι προτεινόμενες επεμβάσεις στοχεύουν αφενός στο να καταστήσουν το μνημείο στατικά ασφαλές και άψογο ιστορικά και αρχιτεκτονικά, ενώ αφετέρου να το προετοιμάσουν να φιλοξενήσει ένα θεματικό ψηφιακό ιστορικό μουσείο, με πυρήνα ανάδειξης τη ζωή σε ένα τυπικό πυργόσπιτο της τουρκικής περιόδου, αλλά και έναν πολυχώρο πολιτισμού.
Τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν για τη συντήρηση, θα είναι συμβατά με τα αυθεντικά του κτηρίου, ενώ οι μέθοδοι επέμβασης δεν θα αλλοιώνουν τον αρχιτεκτονικό, μνημειακό χαρακτήρα του. Όσον αφορά δε στο εκθεσιακό υλικό του προτεινόμενου προς στέγαση μουσείου, ο βασικός του κορμός θα προέρχεται από την αυθεντική σκευή του Πύργου, που διασώζεται εν μέρει κατά χώραν (και χρήζει ασφαλώς συντήρησης), εμπλουτισμένου βέβαια με επιπλέον αντικείμενα της Οθωμανικής περιόδου. Στόχος είναι η επισκεψιμότητα σε ένα αυθεντικό χώρο, εξοπλισμένο με τα αυθεντικά σκεύη του παρελθόντος, καθώς και η δημιουργία ενός πολιτιστικού πολυχώρου προσομοίωσης ενός επαρχιακού αστικού αρχοντικού, αλλά και ένα ψηφιακό ιστορικό μουσείο της πόλης. Με άλλα λόγια, ο στόχος προσδιορίζεται στην υπέρβαση μιας απλής μουσειακής έκθεσης αντικειμένων και στη δημιουργία μιας ζωντανής μορφής για τον επισκέπτη, όπου το αυθεντικό αντικείμενο συνοδεύεται από τη δυνατότητα επαφής του με το κατάλληλο οπτικοακουστικό υλικό.
