Η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Ν. Λάρισας ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ, αποφάσισε να πραγματοποιήσει πανεργατική συγκέντρωση με κύριο αίτημα την υπογραφή ΕΓΣΣΕ και Κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας, την Τετάρτη 22 Μαΐου, στις 8 μ.μ, στην Κ. Πλατεία.
Στην ανακοίνωση κάλεσμα της διοίκησης αναφέρονται τα εξής: “Η μάχη της συλλογικής σύμβασης αφορά όλους τους εργαζομένους, τους ανέργους, τους νέους και τις νέες.
Πληρώνουμε ακριβά την κρίση για να σωθούν τα κέρδη του κεφαλαίου. Τώρα θέλουν να πληρώσουμε με νέες θυσίες και αίμα την ανάκαμψη της κερδοφορίας τους. Απαιτούν την κατάργηση της ΕΓΣΣΕ δηλαδή να καθορίζεται με νόμο το κατώτερο μεροκάματο και ο κατώτερος μισθός ανάλογα με τις αξιώσεις των εργοδοτών.
Ζητούν την κατάργηση των Κλαδικών Συμβάσεων, να αντικατασταθούν με τις επιχειρησιακές και τις ατομικές συμβάσεις. Δηλαδή οι εργαζόμενοι σε κάθε κλάδο να χάσουν το δίχτυ προστασίας που επέβαλε η κλαδική σύμβαση, να είναι έρμαια στις διαθέσεις της μεγαλοεργοδοσίας. Παράλληλα οι εργοδότες απαλλάσσονται από την πίεση της οργανωμένης πάλης και τη δράση των σωματείων, αφού θα μπορούν να διαπραγματεύονται απευθείας με τον εργαζόμενο, βάζοντας ως όριο το κατώτερο μεροκάματο που νομοθετικά ορίζει η κυβέρνηση.
Με πρόσχημα την ανεργία, ζητούν τη σφαγή στο μεροκάματο, προσβλέποντας στις νέες βάρδιες των εργαζομένων, τις οποίες θέλουν κακοπληρωμένες χωρίς κανένα δικαίωμα.
Γι’ αυτό χτυπούν τις συλλογικές συμβάσεις, τη συλλογική διαπραγμάτευση. Προσπαθούν να βάλουν φρένο στη διεκδίκηση, στους αγώνες για καλύτερους μισθούς, για την καλυτέρευση των όρων ζωής μας.
Δεν υπολογίζουν τις ανάγκες μας. Η στάση των βιομηχάνων είναι προκλητική. Στην πρόσφατη συνάντηση για την υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ήρθαν με τον αέρα του εκμεταλλευτή, του σύγχρονου τυράννου.
Απαίτησαν να μάθουμε να ζούμε με 500 ευρώ, να δουλεύουμε όσες ώρες έχουν ανάγκη τη μέρα, χωρίς σταθερή και μόνιμη εργασία. Εκβιάζουν, απειλούν και προκαλούν χυδαία λέγοντας ότι «δεν απασχολεί τους εργαζόμενους το ύψος του μισθού αλλά το αν θα έχουν δουλειά». Μας θέλουν στη δουλειά με ψίχουλα, χωρίς κανένα δικαίωμα, σύγχρονους «άθλιους» να αναζητούμε διέξοδο στα προγράμματα του ΟΑΕΔ.
Εδώ και τώρα να γίνει καθολικό αίτημα των εργαζομένων η υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και Κλαδικών Συμβάσεων με αξιοπρεπείς μισθούς και δικαιώματα με βάση τις ανάγκες μας. Επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ για όλους χωρίς διακρίσεις με βάση την ηλικία, ως έναρξη για συζήτηση και διαπραγμάτευση για αυξήσεις.
Αν δεν τους σταματήσουμε, η σύγχρονη δουλεία θα γίνει πραγματικότητα!
Ο εργαζόμενος λαός να δώσει την απάντηση του.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τη δήλωση της ότι «είναι νόμιμα και εύλογα τα επιχειρήματα των εργοδοτών για την άρνησή τους για υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας», αθωώνει τους εργοδότες και κρύβει ότι τρόικα και κυβέρνηση είναι η φωνή των εργοδοτών. Είναι στην αντίπερα όχθη. Έχει παραιτηθεί από κάθε αγώνα.
Η ανάπτυξη που ονειρεύονται είναι βαμμένη με αίμα από το σφαγιασμό των δικαιωμάτων, την εξαθλίωση του λαού. Το σχέδιο για κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, επιδομάτων, δώρων, αδειών, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις, τα προγράμματα τζάμπα εργασίας για τους νέους και τους ανέργους, είναι το καύσιμο για να αυξήσουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι τα κέρδη τους.
Μας πηγαίνουν όλους στα 300 και 400 ευρώ!
Για να αντιμετωπίσουν την ανεργία προτείνουν προγράμματα με ακόμα χαμηλότερο μεροκάματο και μισθούς, με 19,6 ευρώ ημερησίως και όχι μισθό μεγαλύτερο από 490 ευρώ μηνιαίως για εργαζόμενους ηλικίας 25 ετών και άνω και 17,1 ευρώ ημερησίως και όχι μισθό πάνω από 427 ευρώ μηνιαίως για εργαζόμενους ηλικίας κάτω των 25 ετών.
Κανείς να μη μείνει μόνος του.
Είμαστε η πλειοψηφία που υποφέρει. Έχουμε δικαίωμα να ζήσουμε με αξιοπρεπείς μισθούς. Έχουμε τη δύναμη να επιβάλλουμε το δίκιο μας!
Οργάνωση στα σωματεία μας. Συσπείρωση με το ΠΑΜΕ.
Καλούμε την εργατική τάξη να μην εγκαταλείψει τα δικαιώματά της. Να μην παραιτηθεί από τους σταθερούς όρους εργασίας, από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Να πάρει τη ζωή της, το μέλλον της στα χέρια της για να μη ζήσει σε καθεστώς σύγχρονης σκλαβιάς.
Να δυναμώσει την οργάνωσή της σε κάθε τόπο δουλειάς. Να αλλάξει τους συσχετισμούς. Να πετάξει στο καλάθι των αχρήστων τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό και τη στρατηγική του στο συνδικαλιστικό κίνημα και όλους όσους κλαψουρίζουν περί ενότητας και την ίδια στιγμή σκύβουν το κεφάλι μπροστά στα αφεντικά. Να χτίσει την ενότητά της σε στέρεες βάσεις με στόχο να αλλάξει την πορεία των εξελίξεων μέχρι την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Τέτοια ενότητα έχουμε ανάγκη. Ταξική!”
