Το βήμα της ετήσιας Γενικής Συνέλευσης των Βιομηχάνων, επέλεξε ο Σαμαράς για να στείλει μήνυμα στους εκπαιδευτικούς, άλλά και να τους ειρωνευτεί, μιλώντας για ανθρώπους που για δυο μόλις ωρίτσες ξεσηκώνουν τον κόσμο, αλλά και για ανθρώπους που πεθύμησαν τον Τσαουσέσκου! Λάσπη, λοιπόν, έριξε για μια ακόμη φορά ο πρωθυπουργός της χώρας στους εκπαιδευτικούς, όπως άλλωστε κάνει κάθε φορά που κάποιος κλάδος «τολμά» να απεργήσει…
Και βέβαια είπε και όλα τα σχετικά δακρύβρεχτα για τις «φιλότιμες» προσπάθειες που κάνουν οι ίδιοι για να μας σώσουν.
Εκείνο που σίγουρα δεν λέει είναι ότι όλοι οι ξένοι, ακόμα και οι Γερμανοί, τους «κράζουν» επειδή δεν κάνουν απολύτως τίποτα για να προστατεύσουν τους απλούς Έλληνες πολίτες, με αποτέλεσμα να είναι οι μόνοι που δέχονται απανωτά χτυπήματα.
Ο Γερμανός, Κλάους Όφε, καθηγητής Πολιτικής Κοινωνιολογίας, σε συνέντευξή του στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ λέει: «η Ελλάδα έχει αποδειχτεί ανίκανη να φτιάξει και να εφαρμόσει μια φορολογική δομή για να σταματήσει τη διαφυγή στο εξωτερικό του μεγάλου πλούτου και να συμβάλλει έτσι στο κοινό καλό. Δυστυχώς όμως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο και αυτό εντείνει τις προκαταλήψεις στο εξωτερικό. Πρόκειται για μια καθαρή περίπτωση κακοδιαχείρισης, μιας αδικαιολόγητης προστασίας των πλουσίων, οι οποίοι δεν συμβάλλουν στην προσπάθεια, αλλά και ενός πελατειακού συστήματος. Για παράδειγμα: διαβάζω και αναρωτιέμαι γιατί οι Έλληνες εφοπλιστές δεν πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούν.
»Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι μόνο οι ίδιοι οι Έλληνες μπορούν να βελτιώσουν την κατάσταση σ΄ αυτά τα πεδία».
Ο δε πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, Γιάννος Γραμματίδης, σε συνέντευξή του είπε ξεκάθαρα ότι οι μειώσεις των μισθών δεν θα φέρουν καμία ανάπτυξη στη χώρα. Εκείνο που θα βοηθήσει την ανάπτυξη είναι ένα σωστό και δίκαιο φορολογικό σύστημα, και γρήγορη απονομή της Δικαοσύνης. Τομείς στους οποίους η κυβέρνηση δεν έκανε απολύτως τίποτα.
Και βέβαια, πολλοί γνωρίζουν για ποιο λόγο η Σιγκαπούρη με υψηλότατους μισθούς έχει πολύ μεγαλύτερη ανάπτυξη από την Ινδονησία με ανύπαρκτους μισθούς. Η απάντηση είναι οτι οι επενδυτές ρίχνουν τα χρήματά τους σε οργανωμένες χώρες, και όχι σε χώρες «μπάχαλο».
Οι δύο παραπάνω κύριοι λοιπόν, και δεν είναι οι μόνοι, ουσιαστικά λένε ότι, παρά τα κροκοδείλια δάκρυα του Σαμαρά, του Βενιζέλου και του Κουβέλη για τον καημένο τον Έλληνα που υποφέρει, στην ουσία δεν κάνουν τίποτα, γιατί δεν θέλουν να κάνουν. Απλά έχουν ένα γαϊδούρι που έχει εξαντληθεί από την ταλαιπωρία και αυτοί συνεχίζουν να το χτυπάνε όλο και πιο δυνατά, που στο τέλος ή θα ψοφήσει, ή θα κλωτσήσει.
Ε. Ψαρρού
