Επερώτηση προς την Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Λάρισας, κ. Καραλαριώτου, κατέθεσε σήμερα ο επικεφαλής της «Θεσσαλίας της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας, Κώστας Πουλάκης, σχετικά με το πρόβλημα της ύπαρξης αμιάντου στο υδρευτικό δίκτυο του Αμπελώνα.
Όπως τονίζει στην επερώτησή του ο κ. Πουλάκης, «τόσο οι κάτοικοι του Αμπελώνα όσο και οι εργαζόμενοι στο δίκτυο της ΔΕΥΑ Τυρνάβου βρίσκονται διαρκώς εκτεθειμένοι στον αμίαντο, ο οποίος περιέχεται στο απαρχαιωμένο δίκτυο ύδρευσης του Αμπελώνα. Μάλιστα, εξαιτίας της παλαιότητάς του, το δίκτυο παρουσιάζει συχνά σπασίματα και βλάβες, με αποτέλεσμα – εκτός του ότι οι κάτοικοι μένουν συχνά χωρίς νερό – ο αμίαντος, μετά από την αποκατάσταση κάθε βλάβης, να φτάνει ως τα σπίτια τους, ενώ είναι προφανής η διαρκής έκθεση των εργαζομένων της ΔΕΥΑΤ που απασχολούνται στις εργασίες αποκατάστασης του δικτύου».
Ο επικεφαλής της «Θεσσαλίας της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας» υπενθυμίζει τις επιστημονικές έρευνες, αλλά και την κοινοτική οδηγία 1999/77/ΕΚ, με την οποία απαγορεύτηκε από το 2005 η χρήση αμιάντου, καθώς και την πρόσφατη έκθεση (Α7-0025/2013 – 30.01.13) που ενέκρινε το Ευρωκοινοβούλιο για το θέμα.
Με δεδομένο ότι ο προϊστάμενος της ΔΕΥΑ Τυρνάβου, κ. Τσαγγαράκος ενημέρωσε τα μέλη της «Επιτροπής για Φθηνό Νερό» στον Αμπελώνα ότι έχει υποβληθεί στην Περιφέρεια Θεσσαλίας αίτημα χρηματοδότησης του έργου της αντικατάστασης των αγωγών – το οποίο, όπως τονίζεται στην επερώτηση «είναι και το μόνο που μπορεί να δώσει μόνιμη και οριστική λύση στο πρόβλημα» – πλην όμως δεν έχει υπάρξει προκήρυξη στο σχετικό μέτρο του προγράμματος, ο κ. Πουλάκης ζητά να πληροφορηθεί σε ποιο στάδιο βρίσκεται η προκήρυξη και η υλοποίηση του έργου από την Περιφέρεια. Τονίζει μάλιστα ότι «οι εργαζόμενοι της ΔΕΥΑΤ και οι κάτοικοι του Αμπελώνα έχουν κάθε λόγο να είναι ανάστατοι με τον δυνάμει θανάσιμο κίνδυνο που αντιμετωπίζουν καθημερινά στο νερό που τρέχει στις βρύσες τους», ενώ καταλήγοντας τονίζει ότι η επίλυση του προβλήματος επείγει, καθώς «οι διαδικασίες που μεσολαβούν από την προκήρυξη μέχρι την τελική υλοποίηση και παράδοση ενός έργου μπορούν συχνά να αποδειχθούν εξαιρετικά γραφειοκρατικές και χρονοβόρες» και στην προκειμένη περίπτωση «πρόκειται κυριολεκτικά για ένα έργο “ζωής και θανάτου”».
Η επερώτηση αναμένεται να συζητηθεί σε επόμενη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου.
