Στο σκονισμένο χρονοντούλαπο της ιστορίας βρίσκεται κλεισμένη εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια μία αμύθητη κληρονομιά στο Βόλο. Πρόκειται για τη «χρυσή» κληρονομιά του διακεκριμένου καθηγητή Μαιευτικής Δημήτρη Αντωνόπουλου, διευθυντή επί 26 συναπτά έτη της Β΄ Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή το 1998 σε ηλικία 102 ετών…
Δύο χρόνια πριν από το θάνατό του φαίνεται να σύναψε μυστική, ιδιόγραφη διαθήκη.
Επιθυμία του ήταν να αφήσει τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που είχε σε ελβετικές και ελληνικές τράπεζες στον τόπο καταγωγής του, στη Ζαγορά Πηλίου, αλλά και στο Αχιλλοπούλειο Νοσοκομείο Βόλου. Ο εκλιπών όριζε μία πενταμελή διαχειριστική επιτροπή, για να διευθετήσει την τελευταία του επιθυμία, η οποία ήταν να περιέλθουν στο νοσοκομείο και τον τόπο καταγωγής του ένας τραπεζικός λογαριασμός 50.000 ελβετικών φράγκων (το 1996) στην Εθνική Τράπεζα και ένας άγνωστου ύψους καταθετικός λογαριασμός σε ελβετική τράπεζα -50 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με φήμες-, ώστε να αγοραστούν ιατρικός εξοπλισμός και ασθενοφόρο για το Κέντρο Υγείας Ζαγοράς.
Από τον ελληνικό καταθετικό λογαριασμό να αγοράζονται ιατρικά μηχανήματα για το Κέντρο Υγείας και το νοσοκομείο του Βόλου μόνο από τους ετήσιους τόκους των χρημάτων που θα μεταφέρονταν από την Ελβετία σε συνάλλαγμα στην Εθνική Τράπεζα, καθώς και να συντηρείται η βιβλιοθήκη Ζαγοράς.
Δύο μήνες μετά το θάνατό του, η διαθήκη βρέθηκε και μάλιστα δημοσιεύτηκε με δικαστική απόφαση.
Ωστόσο, από τον Οκτώβριο του 1998 έως και σήμερα, δεν έχει εκτελεστεί. Αιτία; Η μη έκδοση κληρονομητηρίου, η διαδικασία δηλαδή που ορίζει ο νόμος, ώστε να ακολουθήσει η εκκαθάριση του κληροδοτήματος. Η αίτηση δεν κατατέθηκε ποτέ μέχρι σήμερα.
Το Σεπτέμβριο του 2005, το πρώτο έγγραφο από το Γραφείο Κληροδοτημάτων της Περιφέρειας Θεσσαλίας κατευθύνεται προς τα μέλη της διαχειριστικής επιτροπής, ώστε να λογοδοτήσουν.
Στην Περιφέρεια παρατηρούν ότι ο φάκελος παραμένει άδειος στο αρχείο της υπηρεσίας από το 2000, όταν τα προτεινόμενα από το διαθέτη μέλη αποδέχθηκαν το λειτούργημα των εκτελεστών της διαθήκης. Έτσι, καλούνται οι εκτελεστές της διαθήκης σε λογοδοσία.
Κανένα από τα μέλη δεν ενημερώνει για το αν διατέθηκαν τα χρήματα για την αγορά ασθενοφόρου, αν τα χρήματα από την ελβετική τράπεζα μεταφέρθηκαν στην Εθνική και αν οι τόκοι διατέθηκαν για τους σκοπούς που όριζε ο διαθέτης.
Η ιστορία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, χωρίς να βρεθεί λύση…
Πηγή: diaforetiko.gr
