Εδώ και πολλά χρόνια αναγνωρίζεται ότι η κατανάλωση αλκοόλ σε μεγάλες ποσότητες για σειρά ετών, προάγει την αλκοολική μυοκαρδιοπάθεια. Εντούτοις μόνο τα τελευταία 20-25 χρόνια έχει διευκρινισθεί η αρρυθμιογόνος δυναμική της βραχυπρόθεσμης κατανάλωσης αλκοόλ σε ασθενείς χωρίς εμφανή καρδιακή ανεπάρκεια…
Το 1978 ο Ettinger και συν διεξήγαγαν μια μελέτη 32 επεισοδίων αρρυθμίας σε 24 ασθενείς. Οι ασθενείς αυτοί κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ συστηματικά αλλά και επιπροσθέτως είχαν επιδοθεί και σε ένα Σαββατοκύριακο ή Αργία με μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ πριν να εξετασθούν. Με βάση τα αποτελέσματα αυτά δημιουργήθηκε ο όρος σύνδρομο της καρδιοπάθειας των διακοπών καρδιά. Ορίζεται σαν μία οξεία διαταραχή καρδιακού ρυθμού ή αγωγής ,συνηθέστερα υπερκοιλιακή ταχυαρρυθμία, που σχετίζεται με τη μεγάλη κατανάλωση αιθανόλης σε άτομο χωρίς άλλα κλινικά στοιχεία καρδιακής νόσου. Συνηθέστερα είναι αυτοανατασσόμενο σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την αποχή από τη χρήση αλκοόλ.
Το σύνδρομο της καρδιοπάθειας των διακοπών πλέον αναφέρεται στο συσχετισμό της χρήσης αλκοόλ και διαταραχών ρυθμού, ιδιαίτερα υπερκοιλιακών ταχυαρρυθμιών σε προφανώς υγιής ανθρώπους. Αντίστοιχες μελέτες για τη περιστασιακή χρήση της μαριχουάνας είχαν παρόμοια αποτελέσματα. Η συχνότερη διαταραχή ρυθμού ήταν η κολπική μαρμαρυγή που συνήθως ανατάσσονταν σε φλεβοκομβικό ρυθμό εντός 24ωρών.Τ ο σύνδρομο καρδιοπάθειας των διακοπών ,πρέπει να λαμβάνεται υπό όψιν σε ασθενείς χωρίς δομική καρδιακή νόσο με πρωτοεμφανιζόμενη κολπική μαρμαρυγή. Παρότι το σύνδρομο μπορεί να επανεμφανισθεί ,η κλινική του πορεία είναι καλοήθης, και συνήθως δεν ενδείκνυται η χορήγηση συγκεκριμένης αντιαρρυθμικής αγωγής. Περιέργως ακόμα και η λήψη μικρής ποσότητας αλκοόλ μπορεί να πυροδοτήσει σε μερικούς ασθενείς παροξυντική κολπική μαρμαρυγή.
Περισσότερα: cardio.gr
