Γράφει ο Χρήστος Κέλλας βουλευτής Λάρισας της ΝΔ
Την περασμένη Τετάρτη συγκλονιστήκαμε όλοι από τη στυγερή δολοφονία ενός νέου ανθρώπου από έναν συμπολίτη του, με τον οποίον –όπως όλα τα στοιχεία δείχνουν μέχρι τώρα – είχαν αγεφύρωτες πολιτικοιδεολογικές διαφορές. Δεν έχει πολλή σημασία σε ποιο πολιτικό χώρο ανήκε το θύμα, ούτε και ο θύτης. Αυτό που ξέρω είναι ότι το παλικάρι δεν γυρίζει πίσω.
Με αφορμή αυτό το τραγικό περιστατικό, οφείλουμε όλοι να προβληματιστούμε, να αναλογιστούμε που πάμε ως κοινωνία –και στο μέτρο που θέλουμε ψύχραιμα και ρεαλιστικά να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση για να αποτρέψουμε τυχόν επανάληψή της –να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας. Πολιτικοί, πολίτες, θεσμικά-συλλογικά όργανα και κοινωνία, και όσες ο καθένας νομίζει ότι του αναλογούν.
Ποιος φταίει λοιπόν γι’ αυτόν τον θάνατο; Απαντώ ευθέως:
ΦΤΑΙΩ ΚΑΙ ΕΓΩ.
Φταίω και εγώ γιατί σαν πολίτης τα τελευταία χρόνια, έβλεπα όλο και περισσότερο τη βία να εξαπλώνεται στα γήπεδα, με ανεξέλεγκτους χούλιγκαν, μαχαιρώματα και ραντεβού θανάτου, αλλά δεν έκανα «αυτό που έπρεπε», αφού δεν απαιτούσα την παραδειγματική τιμωρία διοικήσεων, παραγόντων και οπαδών ή όποιων άλλων υπευθύνων
Φταίω και εγώ που ως γονιός, δεν φρόντιζα να συμβουλεύω καθημερινά τα παιδιά μου, ώστε να αποστρέφονται οτιδήποτε ενισχύει τον (κάθε λογής) φανατισμό και τις (κάθε είδους) ακρότητες , που «νομιμοποιούνται» στις νεανικές ηλικίες και τείνουν να γίνουν μόδα στα σχολεία
Φταίω και εγώ, που ως πολιτικός, «ανέχτηκα» το 2008 «γνωστούς –αγνώστους» να καταστρέφουν περιουσίες, το 2010 κουκουλοφόρους να καίνε ζωντανούς ανθρώπους σε τράπεζα, το 2011 μαυροφορεμένους νταήδες να μαχαιρώνουν μετανάστες, και να «συναντιούνται» με «κόκκινους λαϊκούς αγωνιστές» στην πάνω ή στην κάτω πλατείες Συντάγματος, το 2012 νεόκοπους βουλευτές-ψευτόμαγκες να γρονθοκοπούν (σε ζωντανή μετάδοση) συναδέλφους τους, το 2013 να ακούω αρχηγούς κομμάτων και πολιτικά στελέχη να μιλούν για κρεμάλες, λιντσαρίσματα, ραντεβού στα γουναράδικα
Κάποιοι λένε ότι αυτή η κατάσταση, είναι συνέπεια της οικονομικής κρίσης. Δεν θα διαφωνήσω, αλλά θα συμπληρώσω ότι πράγματι οφείλεται και σε αυτήν , χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει, ότι πριν από αυτήν, όλα δούλευαν ρολόι.
Συμφωνώ με όσους υποστηρίζουν ότι η οικονομική κρίση προκαλεί αισθήματα θυμού, οργής και αγανάκτησης στους πολίτες και ότι άλλα σκληρά μέτρα δεν πρέπει να υπάρξουν. Δεν μπορώ όμως να δεχτώ ότι ένας λαός που έχει θρηνήσει χιλιάδες νεκρούς από τους Ναζί και άλλους τόσους στον Εμφύλιο (αυτή τη μαύρη σελίδα της Ιστορίας μας που δυστυχώς πολλοί νεότεροι σήμερα αγνοούν…) γοητεύεται , ευνοεί και ενισχύει κάθε μορφής ακρότητες και βία.
Η οικονομική κρίση αργά ή γρήγορα θα περάσει. Το θέμα είναι τι θα αφήσει πίσω;
Θα αφήσει έναν λαό ενωμένο, με αλληλεγγύη και μαθημένο από τα λάθη του ή έναν λαό διχασμένο, με μίσος και φανατισμό που θα δυσκολευτεί, για χρόνια, να κλείσει τις πληγές του;
Ας ευχηθούμε να μην συμβεί το δεύτερο!
Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας
– Η κυβέρνηση, ας δει με μεγαλύτερη ευαισθησία τις ανάγκες των πολιτών και ας φροντίσει να επιταχύνει τους ρυθμούς της για να οδηγηθεί η χώρα το συντομότερο δυνατό και με ασφάλεια έξω από το λαβύρινθο της κρίσης
– Η αντιπολίτευση να ξεκολλήσει επιτέλους από τη στείρα άρνηση, τα «όχι σε όλα» και τον άκρατο λαϊκισμό και ας συμβάλλει με εποικοδομητικές προτάσεις και δημιουργική κριτική στο να βγούμε μια ώρα αρχύτερα από τα σημερινά αδιέξοδα
– Οι γονείς ας είμαστε δίπλα στα παιδιά μας για να τα «διδάξουμε» τι πραγματικά έχει προκαλέσει ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία στη χώρα
– Τέλος, όλοι να έχουμε πάντα στο μυαλό μας, σε ποια αδιέξοδα μας οδηγούν οι ακραίες επιλογές, από όποια πλευρά και αν γίνονται .
Την Τετάρτη χτύπησαν τον Παύλο. Αύριο –αν δεν αλλάξουμε μυαλά και νοοτροπία, όσο είναι ακόμη καιρός– μπορεί να είναι το παιδί σου, το παιδί μου, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
Αυτό το τραγικό περιστατικό, αντί να μας διχάσει, ας μας ενώσει!
Όσες διαφωνίες και αν έχουμε, η λογική, η ψυχραιμία και η σύνεση πρέπει να γίνουν καθημερινός οδηγός στη σκέψη και τις πράξεις μας. Έχουμε περάσει και δυσκολότερα. Όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε. Έλληνες είμαστε.
