Υλοποιώντας αποφάσεις των δημοτικών κινήσεων ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ ΠΟΛΙΣ – ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ – ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΗ, η τριμερής ομάδα εργασίας εκπόνησε την κοινή διακήρυξη, η οποία δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, μετά και από την σύμφωνη γνώμη των Συντονιστικών Επιτροπών των Κινήσεων, με σκοπό την έγκαιρη ενημέρωση των μελών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι θα ζητηθεί η επικύρωση της κοινής αυτής διακήρυξης από τις συνελεύσεις ώστε να αποτελέσει την βάση της συνεργασίας των τριών κινήσεων και να ανοίξει το δρόμο για τη δημιουργία ενός ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ ΕΝΟΤΗΤΑΣ για την υπεράσπιση της Τ.Α. και την ανατροπή και προσώπων αλλά κυρίως πολιτικών και προτύπων στο Δήμο Λάρισας.
Θα ακολουθήσει η συζήτηση και η τελική έγκριση, με δημοκρατικές και διαφανείς διαδικασίες από τους συνιδρυτές της συμπαράταξης, όλων των υπολοίπων ζητημάτων που αφορούν στην οργάνωση αυτού του συνδυασμού ανατροπής αλληλεγγύης και δημιουργίας. Στόχος είναι οι εργασίες για τη δημιουργία της συμπαράταξης να ολοκληρωθούν μέσα στο Δεκέμβριο.
Οι συνιδρυτές της συμπαράταξης σε ανακοίνωσή τους αναφέρουν: «Είμαστε αισιόδοξοι και πεπεισμένοι ότι όπως και μέχρι σήμερα έγινε, η συζήτηση και για αυτές μας τις προτάσεις, θα γίνει σε δημιουργικό και εποικοδομητικό κλίμα και πάντα με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην ανάγκη επιτυχίας και νικηφόρας προοπτικής αυτού του πρωτόγνωρου αλλά και τόσο επίκαιρα αναγκαίου εγχειρήματος».
Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
Η διακήρυξη των τριών αναφέρει τα εξής:
ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
(ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ ΠΟΛΙΣ-ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ-ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΗ)
1-ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ- ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ
Η χώρα μας εδώ και μια τριετία διέρχεται μια πρωτόγνωρη για την μεταπολιτευτική της ιστορία κρίση που ήρθε σαν αποτέλεσμα της κρίσης του Ευρωπαϊκού νεοφιλελεύθερου μοντέλου και των κυβερνητικών συντηρητικών επιλογών της προηγούμενης περιόδου. Το πολιτικό κλίμα και σήμερα σφραγίζεται από τις τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις αντίστοιχων πολιτικών, που κάτω και από το βάρος των μνημονιακών δεσμεύσεων, οδηγούν στην αποσάθρωση-διάλυση του κοινωνικού ιστού. Σημαντικά τμήματα του πληθυσμού ζουν πλέον στη φτώχεια και την ανεργία με κίνδυνο να μην έχουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά όπως η υγεία, η παιδεία, η τροφή, η εργασία και η στέγη. Στη διάρκεια των ετών της σκληρής λιτότητας που επιβάλλεται από μια -όπως ομολογείται από όλο και περισσότερους- αδιέξοδη πολιτική, έχουν πληγεί ακόμα και πολίτες και επιχειρήσεις που μέχρι χθες αισθάνονταν ότι βρίσκονταν στο απυρόβλητο αυτών των πολιτικών. Το αδιέξοδο μεγαλώνει όσο κυλάει ο χρόνος. Σε ένα τέτοιο πολιτικό κοινωνικό πλαίσιο οι παλιές κομματικές διαχωριστικές γραμμές καταρρίπτονται, προκαλώντας μεγάλη πολιτική κινητικότητα και δημιουργώντας εν τέλει δύο ευδιάκριτους πολιτικούς-κοινωνικούς πόλους: από την μια μεριά τους υποστηρικτές αυτής της συντηρητικής πολιτικής και από την άλλη, όσους ανεξάρτητα από κομματική ένταξη και πολιτική προτίμηση επιδιώκουν την ανατροπή της.
Η τοπική αυτοδιοίκηση μέσα σ ‘ αυτό το περιβάλλον ζει το δικό της δράμα. Ο Καλλικράτης δεν έλυσε κανένα από τα γνωστά διαχρονικά προβλήματά της, όπως είναι τα οικονομικά και το μοντέλο διοίκησης των Δήμων. Το αντίθετο μάλιστα. Τα όποια θετικά σημεία είχε έμειναν γράμμα κενό (π.χ. συνήγορος του πολίτη στο Δήμο Λάρισας) και μέσα στην κρίση οδήγησε σε αρνητικά αποτελέσματα, επιτείνοντας την διάλυση των δήμων. Οι παλιοί συμμετοχικοί θεσμοί, όπως τα συνοικιακά συμβούλια, «αναβαθμίστηκαν» σε διαμερισματικά συμβούλια και μετατράπηκαν σε εκλογικούς μηχανισμούς. Η μεγάλη πληθυσμιακή διόγκωση των Δήμων απομάκρυνε ακόμα περισσότερο τους αιρετούς από τον απλό πολίτη.
Η τοπική αυτοδιοίκηση σήμερα βρίσκεται σε βαθιά κρίση ως αποτέλεσμα εφαρμοζόμενων αντιλαϊκών και αντι-αυτοδιοικητικών κυβερνητικών πολιτικών. Οι τελευταίες μάλιστα εξελίξεις στο χώρο της Τ.Α. διαμορφώνουν καταστάσεις αρνητικές εκρηκτικές και επικίνδυνες, με υπαρκτό τον κίνδυνο κατάρρευσής της. Η οικονομική ασφυξία, οι απολύσεις προσωπικού, η κατάργηση αρμοδιοτήτων ή η παραχώρηση νέων χωρίς τους αντίστοιχους οικονομικούς πόρους, η άμεση ή έμμεση ιδιωτικοποίηση σημαντικών δραστηριοτήτων της, κοινωνικών αγαθών (π.χ. νερό) και υπηρεσιών και η εγκατάλειψη κάθε κοινωνικής πολιτικής οδηγούν την Τοπική αυτοδιοίκηση σε αργό θάνατο και στερούν από τον πολίτη την πρόσβαση σε σημαντικές για την ποιότητα της ζωής του υπηρεσίες. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση από διακριτός, δημοκρατικός πόλος άσκησης τοπικής εξουσίας μετατρέπεται σε απλό διαχειριστή-υπηρεσία της κεντρικής εξουσίας. Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι.
2- Ο ΔΗΜΟΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΣΥΝΤΡΙΒΗΣ ΕΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Είναι γενική η παραδοχή ότι το σύστημα που διοίκησε τους Δήμους όλα αυτά τα χρόνια – με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις – αποτελεί μέρος του πολιτικού συστήματος εξουσίας, το οποίο στηρίχθηκε σε πελατειακές σχέσεις, στην αναξιοκρατία και στο βόλεμα των ημετέρων, στην αδιαφάνεια και τη διαπλοκή, στις επικοινωνιακές – παλαιοκομματικές τεχνικές. Το σύστημα αυτό στήριξε η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ και φυσικά ο αντιπρόεδρός της κ Τζανακούλης.
Ειδικά στο Δήμο Λαρισαίων η συντριπτική πλειοψηφία της τοπικής μας κοινωνίας αναγνωρίζει ότι έχει εγκαθιδρυθεί
ένα σύστημα εξουσίας με καθεστωτικά χαρακτηριστικά,
ένα σύστημα που στηρίζεται στην αρχή ενός ανδρός, πελατειακό και παλαιοκομματικό,
ένα σύστημα που το χαρακτηρίζει ο συγκεντρωτισμός, η έλλειψη λογοδοσίας, η αδιαφάνεια και ο λαϊκισμός
ένα σύστημα το οποίο δεν θέλει και δεν μπορεί να αντιταχθεί στην απαξίωση και διάλυση της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Χρειάζονται ανατροπές. Χρειαζόμαστε αλλαγές. Το παλαιοκομματικό πελατειακό μοντέλο διαχείρισης του Δήμου εξάντλησε τα περιθώριά του. Έχει ωριμάσει στους πολίτες η ανάγκη ανατροπής όχι απλά προσώπων αλλά κυρίως πολιτικών και προτύπων.
3- ΤΙ ΔΗΜΟ ΘΕΛΟΥΜΕ (ΝΕΟ ΜΟΝΤΕΛΟ-ΟΙ 10 ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΞΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΜΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ)
Είναι η ώρα οι πολίτες αυτής της πόλης να διαμορφώσουμε ένα νέο μοντέλο δήμου όπου οι έννοιες της συλλογικότητας, της δημοκρατικής συγκρότησης των οργάνων, της διαφάνειας, του δημόσιου απολογισμού, της συμμετοχής και του ελέγχου από τον πολίτη είναι προαπαιτούμενα. Στην εποχή της μεγαλύτερης και πολύπλευρης κρίσης που διέρχεται η χώρα μας και βιώνει με τραγικό τρόπο η πλειοψηφία των συμπολιτών μας, ο Δήμος μας μπορεί και πρέπει:
• να αναπτύξει ένα ουσιαστικό δίκτυο δομών κοινωνικής αλληλεγγύης και όχι ελεημοσύνης,
• να ενθαρρύνει τη συμμετοχή, και να αναδειχτεί σε κύτταρο υπεράσπισης και ενδυνάμωσης της δημοκρατίας
• να υπερασπίσει τα δημόσια-κοινωνικά αγαθά, τον δημόσιο χώρο
• να παίξει ρόλο καταλύτη σε μια νέα δίκαιη, ισόρροπη και αειφορική ανάπτυξη με γνώμονα την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και όχι το κέρδος των λίγων.
• να καταστήσει την πόλη τόπο κατοικίας με ποιοτικά χαρακτηριστικά, αλλά και ενεργό κύτταρο κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας. Να ενθαρρύνει και να δημιουργήσει δομές κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας.
• να αναβαθμίσει το περιβάλλον και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής, αποδίδοντας τους κοινόχρηστους χώρους ελεύθερους και πράσινους στον πολίτη,
• να αναδείξει την πολιτιστική κληρονομιά και την δημοκρατική, αντιφασιστική ιστορία της πόλης μας
• Να πρωτοστατεί στους αγώνες για την υπεράσπιση της δημοκρατίας
• να είναι παρών και συμπαραστάτης στους αγώνες ζωής των συμπολιτών μας για εργασία, παιδεία, υγεία, στέγη και για κάθε τι που αφορά και απειλεί την επιβίωσή τους με αξιοπρέπεια.
• Να διεκδικεί μαζί με φορείς και συλλογικότητες τα δίκαια αιτήματα της πόλης και της Τ.Α. από κάθε κεντρική εξουσία και ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα είναι κάθε φορά στην κυβέρνηση.
Η θετική απάντηση στα παραπάνω προτάγματα διαμορφώνει, με αυτονομία απέναντι στο σύστημα εξουσίας και τα κόμματα, τα πολιτικά και αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά του δημοκρατικού μετώπου που πρέπει να δημιουργηθεί όχι μόνο απέναντι στη σημερινή συντηρητική δημοτική αρχή αλλά και στο υπάρχον λαϊκίστικο και χρεωκοπημένο μοντέλο αυτοδιοίκησης.
Απαντάει ευθέως στο ερώτημα ποιες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις μπορούν να συνεργαστούν για τη δημιουργία αυτού του μετώπου και δίνει την δυνατότητα στον κάθε πολίτη, συλλογικότητα ή πολιτικό φορέα να «αναγνωρίζει» τον εαυτό του στο ενωτικό μας εγχείρημα.
Δήθεν «υπερκομματικές», «ουδέτερες» και «απολίτικες» προσεγγίσεις δεν αντέχουν στην κριτική. Η φιλολογία για τον νέο εκλογικό νόμο, εκτός από αντιδημοκρατική (δεν μπορεί να αλλάζει ο εκλογικός νόμος παραμονές εκλογών), υποκρύπτει και προφανείς σκοπιμότητες
Ήρθε η ώρα να εκφραστεί αυτοδιοικητικά η προοδευτική και δημοκρατική πλειοψηφία αυτής της πόλης.
4-ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
Σε αυτό το πολιτικό κλίμα και την πολιτική συγκυρία, έχουμε πειστεί ότι μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση μόνο
• με μια πλατειά συνεργασία,
• με ένα μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων
• με πρόγραμμα, δημοκρατική συγκρότηση και λειτουργία των οργάνων
• με αρχές την ανιδιοτέλεια την ισονομία και την αξιοκρατία
Πρέπει να σταματήσουμε την κατάσταση αυτή ΤΩΡΑ πριν καταστραφεί εντελώς η αυτοδιοίκηση και η κοινωνία. Πριν διαλυθεί ο Δήμος μας και η ζωή μας.
Εργαζόμαστε για την συγκρότηση αυτόνομου δημοκρατικού αυτοδιοικητικού μετώπου παρατάξεων – φορέων – συλλογικοτήτων – ενεργών πολιτών .Στην προσπάθεια αυτή, θέση και μάλιστα ισότιμη έχει κάθε συμπολίτης μας που συμφωνεί με την διακήρυξη και επιθυμεί να συμβάλλει ανεξάρτητα από κομματικές ή μη εντάξεις ή προελεύσεις.
• Η κοινή δράση των παρατάξεών μας απέδειξε ότι υπάρχει κοινή βάση για συνεργασία, αλλά και ότι οι πολίτες την αποδέχονται και την αποζητούν. Οι κοινές δράσεις θα ενταθούν και οι συζητήσεις θα συνεχιστούν.
• Οι περιστάσεις είναι κρίσιμες. Έχουμε τη βεβαιότητα ότι οι δημοτικές μας κινήσεις μπορούν να συμβάλλουν καθοριστικά στην ευρύτερη προσπάθεια για τη διαμόρφωση μιας διαφορετικής – ελπιδοφόρας – προοπτικής για την τοπική μας κοινωνία. Μαζί μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα νέο μέλλον για το δήμο και τη ζωή όλων των συμπολιτών μας
