Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΤΣΙΟΣ – Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α.
Ένας χρόνος έφυγε, ένας χρόνος ήλθε. Το νέο 2014, κατέφθασε …φορτωμένο με τις αποσκευές που ”χρεώθηκε” από το 2013 , γεμάτες από ”επαχθή βάρη” μελαγχολίας, θλίψης, χρεών, απαισιοδοξίας, ανεργίας και αβεβαιότητας για το μέλλον.
Τον νέο ”φέρελπι” χρόνο, τον υποδεχθήκαμε ,-ως συνήθως-, με βεγγαλικά, τραγούδια, ευχές, τζόγο [για τους φαν του είδους]- και περισσότερο φαγητό, [για όσους ακόμη είχαν να φάνε]… Ο νέος χρόνος που γεννήθηκε, θα μας φέρει άραγε τον «απωλεσθέντα παράδεισο;» από τον οποίο μας εκδίωξαν βίαια, αυτοί οι οποίοι βαρύνονται για αυτό το «αμάρτημα;»
Σαν ευχή, καλό ακούγεται. Σαν πράξη όμως ”δεν βγαίνει”. Σίγουρα ο νέος χρόνος θα μας φέρει είτε σαν ”δώρο”, είτε σαν ”απατηλό όνειρο”, Ευρωεκλογές, αυτοδιοικητικές εκλογές και στο ….βάθος, ίσως και βουλευτικές εκλογές…
Ο νέος χρόνος μας καλεί σαν πολίτες να σκεφθούμε ώριμα, με λογική σκέψη και να αποφασίσουμε, με γνώμονα και κριτήριο το μέλλον της χώρας, της πόλης που κατοικούμε και το μέλλον των παιδιών μας. Δεν συγχωρούνται πλέον λάθη στον πολίτη-δημότη, ο οποίος στον βωμό της απερισκεψίας, η της υποσχεσιολογίας, αργότερα ”αλλόφρων” θα «ρίχνει κατάρες» στα τηλεπαράθυρα, οδυρόμενος για τις επιλογές του. Η επιλογή μας σήμερα , όσο ποτέ παλαιότερα, θα είναι καθοριστική, για τον τόπο, την πόλη και τη γειτονιά μας.
Ο παλαιοκομματισμός , η πολιτική του ρουσφετιού, οι ”προκάτ” αντιλήψεις του παρελθόντος, και η ”αιθαλομίχλη”, πρέπει να μπουν στο χρονοντούλαπο από την εξελικτική πορεία των πραγμάτων. Οι τοπικές και ευρύτερες κοινωνίες επιβάλλεται να απαλλαγούν από τα ”κλισέ” στα οποία αρκετοί ακόμη είναι εγκλωβισμένοι και από τους παραμορφωτικούς φακούς των ”τεθλασμένων” γραμμών. Οι πολίτες σήμερα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, να αναζητήσουν την διέξοδο, την ελπίδα, την διαφάνεια, την ηθική, την ρεαλιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων τους και αυτούς τους ”άρχοντες” να επιλέξει, να τους αναζητήσει ως υπηρέτες του τόπου τους και όχι ως διαχειριστές , η ηγεμονίσκους , γιατί , -όπως είχε ειπωθεί-, «ο ηγέτης βασίζεται στις ιδέες του Αριστοτέλη, ο ηγεμόνας στον Μακιαβέλι». Σε τοπικό επίπεδο, όλοι μας ας αναζητήσουμε το ”βέλτιστο”. Τα περίφημα ”χρίσματα και ….επιχρίσματα”, το ”θολό τοπίο” και οι ”καθεστωτικές” πρακτικές, ας αναρωτηθούμε και ας κοιταχθούμε στον καθρέφτη, μας εκφράζουν ακόμη; Χρειαζόμαστε κομματικούς αρχηγίσκους, η υπεύθυνους, αποφασισμένους και ελεύθερους ηγέτες; Ο ποιητής μας Κώστας Βάρναλης είχε πει: «Με το βόλι μας ίσως σκοτώσουμε τον εχθρό μας, με τη ψήφο μας ίσως σκοτώσουμε τα παιδιά μας».
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
