Πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα του Σχεδίου Β
Και στην προσωπική μας ζωή και στην ιστορία της πατρίδας μας δεν υπάρχουν μόνο επέτειοι πένθους και αποφράδες μέρες. Υπάρχουν χρονικοί σταθμοί που άνοιξαν νέους ορίζοντες είτε με τη γέννηση ενός παιδιού, με την ολοκλήρωση ενός κύκλου σπουδών, με την επαγγελματική αποκατάσταση
είτε με την απελευθέρωση κατεχομένων εδαφών, με οικονομική ανασυγκρότηση μετά από καταστροφή, με κοινωνική επανάσταση με νέα δικαιώματα για το λαό.
Η χρονιά που έρχεται είναι δυνατό να μη έχει καμία απολύτως σχέση με το 2010, το 2011, το 2012. Και ιδιαίτερα με το 2013, ένα από τα σκληρότερα χρόνια στην ιστορία της Ελλάδας, υπόδουλης πια στην Ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που την έχουν μεταβάλει σε οικονομικό και κοινωνικό ερείπιο.
Οι μεγάλοι αντίπαλοι βέβαια παραμένουν. Η κυβέρνηση Μέρκελ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι Βρυξέλες. Η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, το μεγάλο κεφάλαιο. Κανείς όμως από αυτούς δεν μπορεί τελικά να ανακόψει την πορεία ενός λαού που δεν παραλύει από παραίτηση και φόβο, αλλά έχει γενναιότητα, πίστη, όραμα.
Αλλού είναι το πρόβλημα. Στην «αόρατη κυβέρνηση»: Στο σύστημα ιδεών και αντιλήψεων και συναισθημάτων φόβου της αλλαγής που τα καπιταλιστικά κέντρα έχουν εμφυτεύσει στο μυαλό και την καρδιά μας. Στα στερεότυπα των μέσων ενημέρωσης. Στον ψευδή λόγο των πολιτικών δυνάμεων που δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα κι εκφοβίζουν. Στις απλουστευμένες «αλήθειες» και τις μαγικές σκέψεις που κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα κι έχουν χάσει από καιρό κάθε ισχύ.
Ας σπάσουμε τις εσωτερικές αντιστάσεις για τους βαθείς μετασχηματισμούς που χρειάζονται. Απαλλαγή του προϋπολογισμού από τα χρέη, ρευστότητα με το εθνικό νόμισμα, ισχυρό δημοκρατικό κράτος, αγοραστική δύναμη στους εργαζόμενους είναι τομές που γυρίζουν αμέσως τη σελίδα.
Το 2014 μας δίνει τη δυνατότητα αυτής της μεγάλης στροφής που έχει ανάγκη ο τόπος. Στις ευρωεκλογές να τεθεί το πραγματικό δίλημμα για την Ευρωζώνη. Να καταγραφεί ένας συσχετισμός διαφορετικός από της άγονης σημερινής βουλής. Να εισέλθουν σε κίνηση με ταχύτητα οι πολιτικές εξελίξεις.
Μια είναι η προϋπόθεση. Να αποκτήσουμε πάλι πίστη στον εαυτό μας, αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση ως λαός.
Είναι σαν να απευθύνεται στη σημερινή Ελλάδα, στη χαραυγή του 2014, ο νομπελίστας ποιητής Πάμπλο Νερούντα με τα λόγια που είχε απευθύνει στους χιλιανούς συμπατριώτες του πριν δεκαετίες, όταν ήταν παγιδευμένοι όπως σήμερα εμείς:
«Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δε διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δε μιλά σε όποιον δε γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δε διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα, για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για την τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δε ρωτά για πράγματα που δε γνωρίζει».
Αυτή την πενταετία η Ελλάδα αργοπεθαίνει. Εμείς, στο Σχέδιο Β, το κόμμα μας, έχουμε πίστη ότι το 2014 αυτό μπορεί να σταματήσει.
Εμείς οι Έλληνες, οφείλουμε πια να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας. Να αλλάξουμε τις διεθνείς συντεταγμένες της χώρας μας, σε σχέση με την Ευρωζώνη.
Έτσι το 2014 μπορεί να γεμίσει από αυτές τις μικρές όμορφες καθημερινές στιγμές που κάνουν τον κόσμο ευτυχισμένο και ήταν εντελώς απούσες τις χρονιές που περάσανε. Τους ηλικιωμένους να λιάζονται στα παγκάκια και να κουτσομπολεύουν αμέριμνοι. Τους εργαζόμενους να ξυπνάν τα πρωινά με ασφάλεια ότι έχουν τη δουλειά τους και δε θα τη χάσουν. Τους απλούς ανθρώπους να μη τρομοκρατούνται στη θέα του ταχυδρόμου. Τους σημερινούς ανέργους να χαμογελούν με σιγουριά γιατί επιτέλους στην Ελλάδα με το εθνικό νόμισμα και τη ρευστότητα ανοίγουν δουλειές. Τους νέους να σταματούν να ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους, να αγαπούν πάλι και να νοιώθουν μητρική στήριξη στον τόπο τους. Τα σπίτια παντού ζεστά το χειμώνα. Τις νεανικές θεατρικές ομάδες και τις καλλιτεχνικές εκθέσεις γεμάτες κόσμο. Τα πιτσιρίκια πολύβουα σμάρια στα κοινοτικά γυμναστήρια, μαθήματα ξένων γλωσσών και μουσικής. Τα νοσοκομεία και τα σχολεία φιλόξενα, με προσωπικό που έχει αξιοπρέπεια και συνείδηση του καθήκοντος.
Και όλη την πατρίδα μας σε ένα πυρετό ανοικοδόμησης, σε ένα κλίμα αλληλεγγύης, με αίσθηση ότι γράφει ιστορία για την ίδια και όλη την Ευρώπη.
