ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιάννης Παιδής
Ούτε λίγο ούτε πολύ χθες οι κ.κ. Σαμαράς και Μπαρόζο στην πανηγυρική 1η της ελληνικής προεδρίας της Ε.Ε. μας είπαν ότι η συνταγή των φαρμάκων για την Ελλάδα, την οποία έδωσαν οι δανειστές – δυνάστες, ήταν πετυχημένη και ότι όλα σήμερα βαδίζουν βάσει σχεδίου με στόχο το πρωτογενές πλεόνασμα και την αποφυγή της χρεοκοπίας.
Δεν μας είπαν όμως οι θλιβεροί, ότι τα 4 χρόνια του μνημονίου, που σύντομα θα γίνουν άλλα 4 ή άλλα 14, χάθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, μπήκαν εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα ακόμη και σε κραταιές επιχειρήσεις, εκατοντάδες μικρομεσαίοι έβαλαν τέλος στη ζωή τους μη αντέχοντας άλλο τα φορολογικά βάρη και τις οικονομικές υποχρεώσεις που οφείλονται στην πρωτοφανή κρίση, την έλλειψη χρηματοδότησης από τις τράπεζες, τη μείωση της κατανάλωσης λόγω φτώχειας και ανέχειας.
Δεν μας είπαν ότι χιλιάδες νοικοκυριά μένουν στο σκοτάδι, χωρίς θέρμανση γιατί δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις βασικές ανάγκες αξιοπρεπούς διαβίωσης, τα συσσίτια έχουν επεκταθεί, ενώ την ίδια ώρα διαλύθηκε το κοινωνικό κράτος, η δημόσια παιδεία, η δημόσια υγεία.
Αντίθετα οι κ.κ. Σαμαράς και Μπαρόζο φορώντας το κοστούμι του ψεύδους και της δήθεν αισιοδοξίας, μας είπαν ούτε λίγο ούτε πολύ ότι τα βάσανα του λαού τελείωσαν και σύντομα θα ξημερώσει μια άλλη καλύτερη μέρα για τη χώρα.
Ξέχασαν φαίνεται ότι μόλις πριν 2 – 3 μέρες, αξιόπιστοι αναλυτές του εξωτερικού, χαρακτήρισαν τον κ. Σαμαρά “κατά φαντασία θεραπευμένο”, τη χώρα την εξομοίωσαν με το Πακιστάν και οι προβλέψεις για το πότε θα βγει η χώρα στις αγορές δεν ήταν καθόλου αισιόδοξες.
Οι κ.κ. Σαμαράς και Μπαρόζο παίζοντας με τον καλύτερο τρόπο το ρόλο που τους ανέθεσε το διευθυντήριο επιχείρησαν να υπνωτίσουν για μια ακόμη φορά το λαό – θύμα τους, υποσχόμενοι “καθρεφτάκια στους ιθαγενείς”, αλλά και θέτοντας για μια ακόμη φορά το ψευτοδίλημμα εντός ή εκτός Ε.Ε., υποσχόμενοι ψευδώς ανάπτυξη και ευημερία.
Αλλά για ποια ανάπτυξη μιλούν οι τρισάθλιοι υπαλληλίσκοι των δανειστών;
Δεν καταλαβαίνουν ότι το 2014 θα είναι μια ακόμη πιο μαύρη χρονιά για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα που θα βουλιάξει στους δυσβάσταχτους φόρους και στα πάσης φύσεως χαράτσια που της επέβαλαν οι φωστήρες της τρόικας και του υπουργείου Οικονομικών.
Ποια ανάπτυξη μπορεί να ονειρευτεί μια μικρή επιχείρηση που μετά βίας τα έβγαζε πέρα μέχρι σήμερα με μικρότερη φορολογία και τώρα καλείται να πληρώσει φόρο 26% από το πρώτο ευρώ συν προκαταβολή φόρου 55%;
Πώς μπορεί να μιλά μια επιχείρηση για καλύτερο μέλλον όταν τα μισά και πλέον από τα κέρδη της θα πληρωθούν στην εφορία. Από πού θα πληρώσει ενοίκια, εισφορές, πάγια, εμπόρευμα;
Για ποια ανάπτυξη μιλούν οι τρισάθλιοι ψεύτες όταν ο πρωτογενής τομέας της χώρας είναι διαλυμένος και αβοήθητος από το κράτος που δεν είναι σε θέση να κάνει έναν παραγωγικό σχεδιασμό, δεν μπορεί να δώσει κίνητρα για να γίνει η χώρα τουλάχιστον αυτάρκης σε μια σειρά γεωργικών ή κτηνοτροφικών προϊόντων;
Για ποια ανάπτυξη και για μείωση της ανεργίας μιλούν όταν η βιοτεχνία και η βιομηχανία είναι ανύπαρκτη ή και αυτή που υπάρχει δεν είναι ανταγωνιστική λόγω της κρατικής διαφθοράς, της γραφειοκρατίας, του τεράστιου κόστους παραγωγής εξαιτίας της ακριβής ενέργειας, του μεγάλου μεταφορικού κόστους και της απουσίας κρατικής ή τραπεζικής στήριξης;
Για ποιες καλύτερες μέρες μιλούν όταν το 2014 θα είναι ακόμη πιο φορομπηχτική χρονιά από το 2013 που εξόντωσε το σύνολο της ελληνικής οικογένειας;
Ποιες καλύτερες μέρες βλέπουν όταν η χώρα βρίσκεται κυριολεκτικά σε μια παρατεταμένη βαρυχειμωνιά και σε μια χειμέρια νάρκη;
Οι μόνες καλύτερες μέρες που μπορούμε να περιμένουμε είναι οι μέρες των αγώνων του λαού, που θα οδηγήσουν στην ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης και στην απόρριψη των πάσης φύσεως καταστροφικών μνημονίων, με ή χωρίς ευρώ γιατί πλέον η παραμονή σε ένα νόμισμα και σε μια νομισματική ένωση με κάθε κόστος είναι φονική και για το λαό και για τη χώρα.
