Γράφει η Ρίτσα Γιολδάση
Θα ήθελα να μιλήσω για την προσπάθεια που κάνουμε μια ομάδα ανθρώπων εδώ στον Τίρναβο και αφορμή είναι ότι μας πιάνει ο κόσμος και μας ρωτάει: «Γιατί το κάνετε εσείς και όχι ο δήμος;»
Όσοι έχουν ζώα συντροφιάς λοιπόν και ζούνε μαζί τους, φροντίζουν να ενημερώνονται και είναι υποχρεωμένοι να τα έχουν εμβολιασμένα ώστε τα ζωάκια τους να είναι υγιή. Εδώ και καιρό ,έχει κάνει την εμφάνιση της στην Ελλάδα ο ιός της λύσσας, από τον Οκτώβριο του 2012 σύμφωνα πάντα με στοιχεία από την επίσημη ιστοσελίδα του ΚΕΕΛΠΝΟ.
Με 45 κρούσματα σε όλη την Ελλάδα. Τι άλλο να περιμένουμε; Εχουν περάσει 2 χρόνια. Το τελευταίο κρούσμα ήταν δίπλα μας στην Ελλασόνα, με τρομερές συνέπειες στους ανθρώπους που το βιώσαν ,όπως και στα ζώα τα οποία και θανατώθηκαν. Περιμέναμε μέχρι τώρα από τον δήμο Τιρνάβου να κάνει κάτι για τα αδέσποτα ζώα της περιοχής μας. Τίποτα. Κανένας εμβολιασμός ,καμιά προσπάθεια.
Διότι αν περιμένουμε πρώτα το κακό να μας χτυπήσει την πόρτα, θα είναι πλέον αργά. Μάλιστα ο κίνδυνος να θανατωθούν ζώα από ανθρώπους ανίδεους που νομίζουν ότι το ζώο μπορεί να είναι άρρωστο από τον ιό της λύσσας, διότι στραβοκατάπιε ένα κόκαλο και βγάζει σάλια, ή διψάει, ή χτύπησε το κεφάλι του και έχει σπασμούς, και βγάζει σάλια, πλέον είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ. Δεν είναι κρίμα;
Ετσι και μείς μια ομάδα ανθρώπων από το υστέρημα μας και την βοήθεια κάποιων φίλων μας, που τα φροντίζουμε σε καθημερινή βάση να έχουν το φαϊ τους και το νερό τους, θεωρούμε καθήκον μας να τα κρατήσουμε και ασφαλή όπως και τους ανθρώπους που έρχονται σε επαφή μαζί τους.
Είναι κρίμα για τα αδέσποτα ζώα, να τα φερόμαστε άσχημα διότι δεν είναι επιλογή τους να είναι αδέσποτα. Κάποιοι τα πήραν όταν ήταν μικρά και χαριτωμένα και μετά μόλις μεγαλώσανε είδαν ότι είχαν φυσικές ανάγκες και ανάγκες επιβίωσης.
Αλλοι νομίσανε ότι ήταν παιχνιδάκια για να παίζουνε τα παιδάκια τους και κάποιοι άλλοι θέλανε να δούνε αν βγάζουν όμορφα κουτάβια. Τελικά όλοι τους κάνανε το ίδιο πραγμα. Ανοίξανε την πόρτα του σπιτιού τους και έτσι απλά τα διώξανε. Δεν είναι κρίμα;
Αν κάποιος ασχοληθεί με κάποιο από αυτά έστω και 5 λεπτά ,θα καταλάβει ότι και αυτά έχουν συναισθήματα νιώθουν χαρά, λύπη και φυσικά αφόρητους πόνους όταν κάποιοι προσβάλλονται που ζούνε στο ίδιο περιβάλλον με κείνους και τα κάνουν να μαρτυρούν σε καθημερινή βάση δίνοντας τους «φαγάκι» πλούσιο σε δηλητήριο και ότι σκεφτεί το μυαλό τους.
Συγνώμη αν σας κούρασα, αλλά μερικά πράγματα πρέπει απλά να ειπωθούν και ο δήμος Τιρνάβου ας ξεκινήσει επιτελούς να μας δείχνει την ζωοφιλία του.
