Και για να μη ξεχνιόμαστε, ας ρίξουμε μια ματιά στα πιο συνηθισμένα ορθογραφικά λάθη που κάνουμε, σε μερικές από τις πιο συνηθισμένες λέξεις:…
- Μία, μια (=μιά), δύο, δυο (=δυό).
- Εννιά, εννέα, εννιακόσια, εννιακοσιοστός αλλά ενενήντα, ένατος, ενενηκοστός.
- Τριάμισι χρόνια, τρεισήμισι μέρες (όχι τρεισήμισι χρόνια, για τον ίδιο λόγο που δε λέμε “τρεις χρόνια”).
- Οι τύποι της ερωτηματικής αντωνυμίας ποιος είναι μονοσύλλαβοι και δεν τονίζονται: ποιες, ποιοι, ποιους κ.λπ.
- γι΄ αυτό (και όχι: γιαυτό)
- απ’ ό,τι (και όχι: απ’ ότι)
- καθότι ή καθ’ ότι (και όχι: καθ’ ό,τι)
- οτιδήποτε (και όχι: ο,τιδήποτε)
- καθένας, καθεμιά (και όχι: κάθε ένας, κάθε μια)
- μ’ εμένα, μ’ εσένα κλπ (και όχι: με μένα, με σένα)
- παρ’ όλα αυτά (και όχι: παρόλα αυτά). Αλλά παρόλο.
- διά (και όχι: δια [είναι δισύλλαβη]). Αλλά: για
- το εδώλιο του κατηγορουμένου (και όχι: το ειδώλιο)
- πληροίς, πληροί (και όχι: πληρεί)
- κάθιδρος (και όχι: κάθιδρως)
- ανήκε και όχι (προς Θεού) άνηκε
- παρεμπιπτόντως (και όχι: παρεπιπτόντως)
- βραδιά, βραδιάζει, βραδινός, αλλά βράδυ.
- ο μυς, οι μύες, τους μυς (και όχι: οι μυς, τους μύες)
- ο ιχθύς, οι ιχθύες, τους ιχθύς (και όχι: οι ιχθείς, τους ιχθύες)
- όροφος αλλά διώροφος, τριώροφος, πολυώροφος
- Γαλλία αλλά Πορτογαλία
- ποικίλλω αλλά ποικιλία
- θα παραδώσω, να αποδώσω και όχι παραδόσω, αποδόσω. Αλλά απόδοση, παράδοση
- Επιφάνια, Θεοφάνια (και όχι: Επιφάνεια)
- Δώσ’ μου (=δώσε μου) και όχι “δος μου” ούτε “δως μου”. Αλλά “δος ημίν σήμερον”. Ομοίως, δώσ’ το Προσοχή: πρέπει να τονίζεται το “δώσ’”.
- ειδωλολατρία, πρωτοπορία κλπ. (και όχι σε -εία), διότι προέρχονται από ουσιαστικά (ειδωλολάτρης κλπ.) και όχι από ρήματα.
- περηφάνια (και όχι: περηφάνεια) αλλά υπερηφάνεια (και τα δύο σωστά, αλλά προσοχή στη διαφορετική κατάληξη). Και περιφανής.
- αυτός καθ΄ εαυτόν, αυτή καθ’εαυτήν, αυτού καθ΄ εαυτόν, αυτής καθ’ εαυτήν, αυτόν καθ΄ εαυτόν, αυτοί καθ΄ εαυτούς, αυτών καθ΄ εαυτούς κλπ. Και επίσης αυτός καθαυτόν, αυτή καθαυτήν κλπ.(και όχι: αυτού καθ΄ εαυτού, αυτής καθ΄ εαυτής, αυτοί καθ΄ εαυτοί κλπ.).
- Αϊ-Βασίλης, Αϊ-Γιώργης. Το “Αϊ” δεν τονίζεται, δεν γράφεται “Αη” και ακολουθείται πάντα από ενωτικό (“-“).
- Στρατιωτική ορολογία: η περίπολος (και όχι ουδ.), ο γεμιστήρας, ο τελαμώνας, ο αορτήρας, ο ζωστήρας (και όχι θηλ.), στρατιώτης προσκεκολλημένος σε άλλη μονάδα (και όχι: προσκωλυόμενος)
