Μια απόφαση βόμβα πήρε το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο της Πάτρας (1ο τμήμα), το οποίο συνεδριάζοντας σε συμβούλιο έκρινε ότι ο ΟΑΕΕ υποχρεούται να θεωρεί τα βιβλιάρια ασθενείας ασφαλισμένων που οφείλουν εισφορές στον οργανισμό.
Αίτηση αναστολής είχαν καταθέσει 96 ασφαλισμένοι από την Πάτρα και την Κάτω Αχαΐα και το δικαστήριο επικαλέστηκαν άρθρα του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο όλοι οι πολίτες έχουν δικαίωμα στην προστασία της υγείας.
Ο ΟΑΕΕ βάσει της απόφασης πρέπει άμεσα να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των ασφαλισμένων.
Σύμφωνα με την 66/2014 δικαστική απόφαση, έπειτα από αίτηση αναστολής που κατέθεσαν 96 ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ από την Πάτρα και την Κάτω Αχαΐα, υποχρεώνεται ο ΟΑΕΕ να θεωρήσει τα βιβλιάρια ασθενείας, για το τρέχον ημερολογιακό έτος.
Όπως ανέφερε ο πληρεξούσιος δικηγόρος των 96 ασφαλισμένων Γιάννης Κρηνίδης, «το σκεπτικό μας ήταν ότι ναι μεν οφείλουν οι ασφαλισμένοι, αλλά κάποια στιγμή ο ΟΑΕΕ θα εισπράξει αυτά τα χρήματα, διότι θα λάβει μέτρα και ως εκ τούτου οι ασφαλισμένοι θα υποχρεωθούν να πληρώσουν». Όπως προσθέτει ο κ. Κρηνίδης, η συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί προσωρινό δεδικασμένο.
Όσον αφορά το σκεπτικό της απόφασης, με την οποία έγινε δεκτή η αίτηση αναστολής, οι τρεις δικαστές επικαλούνται σειρά άρθρων του Συντάγματος.
Ειδικότερα, αναφέρουν ότι σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 1 «ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας». Επίσης προσθέτουν ότι «σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 καθένας έχει το δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στη κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη».
«Με τις διατάξεις αυτές του Συντάγματος» όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση «έχει κατοχυρωθεί το δικαίωμα των πολιτών στην προστασία της υγείας, ενώ μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος (ψήφισμα της 6ης Απριλίου της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής ) προστέθηκε παράγραφος 5 στο ανωτέρω άρθρο 5 του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία, «καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας».
Ακόμη, στην ίδια δικαστική απόφαση αναφέρεται ότι «στα άρθρα 21 παράγραφος 3 και 22 παράγραφος 5 του Συντάγματος, ορίζεται αντιστοίχως ότι το κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών» και πως «το κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως ο νόμος ορίζει». «Από τις τελευταίες αυτές διατάξεις του Συντάγματος», όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση, «συνάγεται ότι το κράτος και οι οργανισμοί κοινωνικών ασφαλίσεων υποχρεούνται να παρέχουν στα ασφαλιζόμενα πρόσωπα υπηρεσίες υγείας υψηλού επιπέδου (απόφαση Ολομέλειας ΣτΕ 400/1986), οι οποίες πρέπει να καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες διαγνώσεως και θεραπείας των σχετικών παθήσεων τις χειρουργικές επεμβάσεις εφόσον απαιτούνται ως και γενικώς τις ανάγκες νοσηλείας των εν λόγω προσώπων».
«Η υποχρέωση αυτή» σύμφωνα με την ίδια δικαστική απόφαση, «υπόκειται σε νομοθετικούς περιορισμούς υπό τον όρο, ότι οι περιορισμοί αυτοί δεν οδηγούν στην ανατροπή του δικαιώματος στην προστασία της υγείας».
Σε άλλο σημείο της απόφασης αναφέρεται ότι «η μη θεώρηση βιβλιαρίων υγείας των αιτούντων, λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών τους, συνιστά επαχθέστατο μέτρο εις βάρος των ασφαλισμένων και καθιστά αυτούς σε δυσμενέστατη θέση έναντι του Οργανισμού, καθόσον αυτοί μεν στερούνται παντελώς ιατροφαρμακευτικής- νοσοκομειακής περίθαλψης με αποτέλεσμα σε περίπτωση επελθόντος κινδύνου της κατάστασης της υγείας τους να στερούνται του δικαιώματος προστασίας κι αποκατάστασης αυτής, αγαθού του οποίου η υποχρέωση προστασίας αποτελεί πρωταρχική υποχρέωση του κοινωνικού κράτους που πηγάζει απευθείας εκ του Συντάγματος».
«Ο Οργανισμός δε» σύμφωνα με την απόφαση, «δικαιούται να προβεί στη ικανοποίηση των απαιτήσεών του οποτεδήποτε με τη λήψη εις βάρος τους αναγκαστικών μέτρων είσπραξης».
