του Μιλτιάδη Γ. Δεληχά, υποψήφιου περιφερειακού συμβούλου
του συνδυασμού «Θεσσαλών Συμπολιτεία»
«Αρχή άνδρα δείκνυσι» Σοφοκλέους «Αντιγόνη»
Από τις στήλες του τοπικού τύπου, εδώ και χρόνια διατυπώνω δημόσια τη γνώμη μου σε θέματα που αφορούν την κοινωνία και την πολιτική ενίοτε με αιχμηρό τόνο. Υιοθετώντας την αρθρογραφία ως τρόπο έκφρασης αλλά και ως προσωπική μου στάση
στα κοινά δρώμενα από την πλευρά του κριτή, δεν πίστευα ότι θα κριθώ κι εγώ ως υποψήφιος.
Ωστόσο, η υποψηφιότητα του Καθηγητή Καρδιοχειρουργικής Νίκου Τσιλιμίγκα, έχοντας περισσότερο κοινωνικό παρά πολιτικό χαρακτήρα και συμβολισμό, με κέρδισε στο να θέσω τον εαυτό μου στη διάθεσή του.
Για το Νίκο Τσιλιμίγκα, μόνον θετικά ακούγονται από σύσσωμη την κοινωνία της Θεσσαλίας και όχι μόνον ενώ ο τοπικός τύπος σχεδόν καθημερινά δημοσιεύει ευχαριστήρια πολιτών για τις σωτήριες χειρουργικές επεμβάσεις κι ακόμα περισσότερο για το σπάνιο ήθος με το οποίο αντιμετώπισε τον πάσχοντα συνάνθρωπο και τους οικείους του. Υπεράνω χρημάτων και υλικών αγαθών στην πράξη, αντάξιος γιός ιερέα, λιτός, προσιτός και συνάμα δωρικός, ο Καθηγητής Τσιλιμίγκας τιμά την ακαδημαϊκή κοινότητα όσο κανένας άλλος στη Θεσσαλία. Ενσαρκώνοντας την αγνή κεντροαριστερή αντίληψη με τη χριστιανική πρακτική, αναδεικνύει τη ζωτική ανάγκη της συνεργασίας σε μια περίοδο γενικευμένης απαξίωσης. Αυτό το πολιτικό στίγμα έδωσε με έναν συμβολισμό «καρδιάς», στην πρώτη συγκινητική ομιλία του: «η καρδιά βρίσκεται στο κέντρο και λίγο αριστερά, αλλά μην ξεχνάτε ποτέ ότι αναπνέει από δύο πνεύμονες: έναν αριστερό κι έναν δεξιό»!
Μακριά από μικροπολιτικούς διαχωρισμούς, και, χωρίς να έχω καμία απολύτως κομματική εξάρτηση ή δέσμευση, συντάσσομαι ανεπιφύλακτα με το Ν. Τσιλιμίγκα, που έχει αποδείξει – σύμφωνα με την αρχαία ρήση – ότι διαχειρίζεται την εξουσία του αποκλειστικά για το κοινωνικό καλό. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα επίσης να εξάρω τη στάση του αδελφικού μου φίλου Κώστα Καραμπάτσα, που μετά από τρείς θητείες επιτυχημένης μάχιμης αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο Λαρισαίων, σε μια περίοδο που ο Δήμος σίγουρα αλλάζει Αρχή, δεν παρέμεινε να καρπωθεί κάποια καρέκλα σαν «ώριμο φρούτο», αλλά προτίμησε πάλι τα δύσκολα, συντασσόμενος με το Ν. Τσιλιμίγκα.
Η Θεσσαλία έχει τη χρυσή ευκαιρία ανάδειξης μιας κοινωνικής επιλογής ενάντια στις χρεοκοπημένες πολιτικές της επίπλαστης ευημερίας που υποθήκευσαν το μέλλον μας. Γιατί αν όλοι από τη θέση τους – κι ακόμα περισσότερο οι διοικούντες – έπρατταν το καθήκον τους με ήθος, όπως ακριβώς ο Νίκος Τσιλιμίγκας, η Ελλάδα θα ήταν μια Ελβετία και η Θεσσαλία ένα από τα καντόνια της.
