Γράφει ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΣ
Υποψήφιος ευρωβουλευτής ΣΧΕΔΙΟΥ Β’
Καρδιολόγος, πρόεδρος Ε.Ι.Ν.Κ.Υ. Λάρισας
Η χώρα μας βιώνει τη μεγαλύτερη ύφεση και ανθρωπιστική κρίση, που έζησε ποτέ ανεπτυγμένο κράτος σε καιρό ειρήνης, ως αποτέλεσμα της εφαρ-μογής, ενός επιθετικού σχεδίου (Α), επιβολής των πιο άγριων νεοφιλελεύθε-ρων πολιτικών της παγκοσμιοποίησης και των κερδοσκοπικών αγορών, με όρους πειραματόζωου.
Η Γερμανοκρατούμενη ευρωζώνη, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Δ.Ν.Τ, αποτελούν τον τροϊκανικό βραχίονα, επιβολής των αποφάσεων των μονοπωλίων, για το ξεπούλημα της χώρας, τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, τη δουλοποίηση των εργαζομένων, την καταστροφή των παραγωγικών δομών και τη μετατροπή του κοινωνικού περιβάλλοντος, σε ζούγκλα.
Το χρέος, που επιμελώς κατασκεύασε και διόγκωσε, η ντόπια φαυλο-κρατία, σε αγαστή συνεργασία με την ξένη επικυριαρχία και τους απάτριδες κερδοσκόπους, χρησιμοποιείται ως πρόσχημα, για την υλοποίηση των αντιλαϊκών πολιτικών.
Τα τρία μεγαλύτερα ψέματα της μεταπολίτευσης, «λεφτά υπάρχουν» του Γ. Παπανδρέου, «success story» του Α. Σαμαρά και «θα βγούμε από τα μνημόνια παραμένοντας στην Ευρωζώνη» του Α. Τσίπρα, καθορίζουν το εσω-τερικό πολιτικό σκηνικό, της ψευδολογίας, της παραπλάνησης, της υποταγής, της επικοινωνιακής τρομοκρατίας και των αντιδημοκρατικών πρακτικών.
Η Ευρωζώνη ούτε είναι, ούτε μπορεί να γίνει το χρυσόμαλλο δέρας των λαών, που υπόσχεται κυβέρνηση και αντιπολίτευση, αλλά ένα ταξικό μαδημένο λυκοτόμαρο – φυλακή, που φέρνει την κόλαση σε εργαζόμενους και νεολαία, τον παράδεισο σε τραπεζίτες και λοιπούς κερδοσκόπους και δεν διστάζει να στηρίζει ναζιστική κυβέρνηση στην Ουκρανία και όπου αλλού χρειασθεί (;) για τις ανάγκες της κερδοσκοπίας.
Το ευρώ, που σχεδόν διπλασίασε την αξία του, έναντι των κυριότερων ξένων νομισμάτων, στα χρόνια της ύπαρξής του, αποτελεί πλέον μέσον απο-θησαυρισμού, ανάλογο με το χρυσό, για τους κατέχοντες και φορέα υπανά-πτυξης, ανεργίας και φτώχειας για τους εργαζόμενους. Λιτότητα, ανεργία, απορρύθμιση της εργασίας, μαζική μετανάστευση, ιδίως των νέων, κλείσιμο μαγαζιών και επιχειρήσεων, απολύσεις, διάλυση της δημόσιας υγείας και παι-δείας, εκποίηση του δημόσιου πλούτου, αυτοκτονίες, δραματική μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης, με δεκάδες χιλιάδες θύματα των δολοφονικών πολιτικών και αρνητικό πληθυσμιακό ισοζύγιο, για πρώτη φορά από το 1941, ταυτόχρονα με την αύξηση των κερδών των πλουτοκρατών και τη δημοκρατική εκτροπή, συνθέτουν το μονόδρομο της καταστροφής του σχεδίου Α.
Το ΣΧΕΔΙΟ Β εμπνεόμενο από τις διαχρονικές αξίες της Αριστεράς, του διαφωτισμού, των λαϊκών αγώνων και των ριζοσπαστικών κινημάτων, απορρίπτει την προοπτική να παραμείνει η χώρα μας μια ξεφτιλισμένη αποικία, σε ευρωπαϊκό έδαφος στον αιώνα τον άπαντα, απορρίπτει τις εντολές και τις προσβολές της τρόικα και διεκδικεί μια νέα Ελλάδα της δημοκρατίας, της ανεξαρτησίας, των εργαζομένων, της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Η επιλογή των πολυεπίπεδων επαναστατικών αλλαγών και ρήξεων, σ’ όλες τις εκφάνσεις της ζωής, ξεκινώντας από ένα πρόγραμμα άμεσης αντιμετώπισης της κατάστασης, αποτελεί υποχρεωτική και αναγκαία συνθήκη, για την επιβί-ωση του λαού και της χώρας, για να μπουν μπροστά οι μηχανές που σκουριάζουν, να δουλέψουν οι νέοι μας, να έχουν συντάξεις οι γέροντες, δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία οι πολίτες, να μην υφαρπάζεται η δημόσια και ιδιωτική περιουσία μας, να ανατείλει ο ήλιος της δικαιοσύνης, να ελεγχθούν τα Μ.Μ.Ε. που έχουν μετατραπεί σε χυδαία προπαγανδιστικά όργανα των εμπόρων της ζωής μας, να ξαναπάρουμε τις ζωές και το μέλλον των παιδιών μας πίσω.
ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ Β
- Άρνηση πληρωμής του χρέους.
- Άμεση αποχώρηση από την ζώνη του ευρώ και υιοθέτηση εθνικού νομίσματος.
- Ρήξη με τις πολιτικές της Ε.Ε., που θα οδηγήσει σε αποδέσμευση.
- Σχεδιασμένη υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, παραγωγική ανα-συγκρότηση με δημόσιες επενδύσεις για βιομηχανική, τεχνολογική και αγροτική ανάπτυξη, που θα σέβεται τη φυσική κληρονομιά.
- Κρατικοποίηση των τραπεζών και άλλων κομβικών τομέων της οικονομίας.
- Λειτουργία του κοινωνικού κράτους, ως κεντρικού πυλώνα των πολιτικών και όχι ως αντικείμενο συμβιβασμών και διαπραγμάτευσης.
- Πολυεπίπεδη λειτουργία της δημοκρατίας και των θεσμών, υπό κοινωνικό έλεγχο και πλήρη σεβασμό των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων. Επανίδρυση του κράτους δικαίου. Λαϊκός έλεγχος στα Μ.Μ.Ε.
Στις 25 Μαΐου ψηφίζουμε Σχέδιο Β για να πάρουμε την πατρίδα μας πίσω.
