Η Iωάννα Καλογεροπούλου, πριν από λίγο καιρό κέρδισε στον διαγωνισμό Αστρονομίας που περιλαμβάνει ένα ταξίδι στη NASA και ταυτόχρονα μια θέση στην Ολυμπιακή Ομάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής. Αλλά το όνειρό της δεν έχει γίνει ακόμα πραγματικότητα και σύμφωνα με τα λεγόμενά της ίσως και να μην γίνει ποτέ, αφού η οικογένειά της – και οι δυο γονείς της άνεργοι – ενδέχεται να μην καταφέρει να καλύψει το κόστος του ταξιδιού.
Η 18χρονη Ιωάννα Καλογεροπούλου, αγαπά την αστρονομία από μικρή ηλικία, όταν ανακάλυψε ότι κρύβει την απάντηση σε ένα σωρό θεμελιώδεις απορίες που τριγύριζαν συνέχεια στο μυαλό της:
«Καθετί που κατακτώ από την μελέτη της αστρονομίας, με κάνει λίγο πιο ευτυχισμένη, διότι θεωρώ τρομερά εντυπωσιακό το ότι ένα μικροσκοπικό όν, φτιαγμένο από αστρική σκόνη, μπορεί να αγγίζει με τη νόησή του κάτι τόσο χαοτικό και άπιαστο, όπως το σύμπαν, και από ασήμαντο να γίνεται σημαντικό από το θάρρος των ερωτήσεών του!
Η αστρονομία για μένα είναι ένας τρόπος επαφής με τη φύση.
Όταν όλοι στρέφονται στις μεγαλουπόλεις, οι αστρονόμοι επιζητούν μια ήσυχη και σκοτεινή γωνιά στο βουνό για να στήσουν το τηλεσκόπιό τους και να κάνουν παρατήρηση!
Η χαρά και η γαλήνη που νιώθει κάποιος όταν κοιτάζει τα χρώματα της ανατολής και την εναλλαγή τους, όταν κοιτάζει τα αστέρια, ή η χαρά της εξερεύνησης του αγνώστου είναι ασύγκριτη!»
Η Ιωάννα, πριν από λίγο καιρό κέρδισε στον διαγωνισμό Αστρονομίας που περιλαμβάνει ένα ταξίδι στη NASA και ταυτόχρονα μια θέση στην Ολυμπιακή Ομάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής.
Το ταξίδι είναι προγραμματισμένο για το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουλίου. «Το κόστος που θα επιβαρύνει την οικογένειά μου είναι το κόστος των διδάκτρων της κατασκήνωσης, δηλαδή περίπου 600 ευρώ. Λόγω της δύσκολης οικονομικής κατάστασης, ωστόσο, που έχει επηρεάσει και τη δική μου οικογένεια, είναι ακόμα αβέβαιο το αν τελικά θα καταφέρω να ταξιδέψω στη NASA».
Μιλώντας με την Ιωάννα, τη ρώτησα για το εκπαιδευτικό σύστημα και αν νιώθει ότι περιορίζει τις δυνατότητες των χαρισματικών παιδιών. Η απάντησή της ήταν σαφής:
«Δεν θα αναφερθώ τόσο στο ότι καταργούνται ή παραγκωνίζονται μαθήματα, απαραίτητα για τη διάπλαση ενός καθολικού και πολύπλευρου ανθρώπου (π.χ. καλλιτεχνικά, μουσική, αστρονομία κτλ.), ούτε στο ότι οι ξένες γλώσσες απαραίτητο εφόδιο για να επιβιώσει κανείς στις μέρες μας στην αγορά εργασίας, δεν διδάσκονται σε ικανοποιητικό – για τις απαιτήσεις- επίπεδο, με αποτέλεσμα η εκπαίδευση να μην είναι αγαθό για όλους, αλλά για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα να την αναζητήσουν σε ιδιωτικούς φορείς, αφού, τα παραπάνω, είναι ευρέως γνωστά.
Αυτό που ήθελα να επισημάνω, ως προσωπική μου άποψη, για το εκπαιδευτικό σύστημα, αφορά στον τρόπο διδασκαλίας και θα αναφερθώ στα θετικά μαθήματα, αφού εκεί έχω τη μεγαλύτερη βιωματική εμπειρία.
Σε αυτά τα μαθήματα, ο μαθητής καλείται να μάθει και να εφαρμόσει σε περιβάλλον τεχνητών προβλημάτων πολλούς τύπους, θεωρήματα κλπ., που όμως δε γνωρίζει πως γεννήθηκαν και τι πραγματικά προβλήματα επιχειρούσαν να αντιμετωπίσουν.
Η αποκοπή τους από τα πραγματικά προβλήματα και από το πλαίσιο στο οποίο διατυπώθηκαν, που φανερώνει και την εξέλιξη της ανθρώπινης συλλογιστικής πορείας που γέννησε τις Επιστήμες, εμποδίζουν το μαθητή να ακολουθήσει το πνεύμα της επιστήμης, να αποκτήσει την αντίληψη της ερευνητικής αναζήτησης και όχι μόνο να είναι σε θέση να λύνει μηχανιστικά ασκήσεις.
Στο ίδιο πλαίσιο, διαφορετικά κεφάλαια του ίδιου επιστημονικού κλάδου (π.χ. της φυσικής, της χημείας, των μαθηματικών) παρουσιάζονται ως ασύνδετα.
Ακόμη πιο δύσκολα διαφαίνεται η σύνδεση των διαφορετικών μαθημάτων, με τις παρούσες μεθόδους διδασκαλίας. Όταν τα μαθήματα των θετικών επιστημών, που η μία επιστήμη αναπτύσσεται εξελίσσοντας την άλλη, διδάσκονται ως αποκομμένα, τότε χάνεται κάθε μαγεία και μαζί το ενδιαφέρον των μαθητών.
Συνεπώς, θεωρώ πως, το παρόν εκπαιδευτικό σύστημα παρουσιάζει αδυναμίες στην όξυνση της κριτικής σκέψης έναντι της αποστήθισης, στην κατανόηση της γνώσης και όχι μόνο στην εφαρμογή της και τέλος στην προαγωγή της επιστήμης, με την έννοια της παραγωγής νέων γνώσεων, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να εφοδιάσει παιδιά με περαιτέρω αναζητήσεις.
Ωστόσο, ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες, υπάρχουν καθηγητές που με μεράκι και όρεξη ενσταλάζουν στους μαθητές την αγάπη τους για την επιστήμη και την ουσιώδη γνώση. Προσωπικά, είχα την τύχη να έχω τέτοιους μεγάλους δασκάλους, που με ενέπνευσαν και πλέον κατέχουν ιδιαίτερη θέση στη συνείδησή μου.»
Η Ιωάννα, σε λίγες μέρες δίνει πανελλήνιες, και στους στόχους της είναι οι κλάδοι της Φυσικής, που υπάρχουν στο πρόγραμμα σπουδών του Φυσικού, του Μαθηματικού και του Γεωλογικού.
Καλή επιτυχία, Ιωάννα!
thetoc.gr
