ΓΡΑΦΕΙ Ο Δημήτριος Ι. Κολοβός, Βαλκανιολόγος MSc.
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος εκλογικής περιφέρειας Τυρνάβου με τη δημοτική κίνηση «συν_πολιτεία» και Υποψήφιο Δήμαρχο τον Παναγιώτη Σαρχώση.
Οι επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές βρίσκουν τη πλειοψηφία των πολιτών να βιώνει μια πρωτόγνωρη συνθήκη οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής κρίσης. Οι μνημονιακές κυβερνήσεις ισοπέδωσαν το μεγαλύτερο μέρος του κοινωνικού ιστού, ενώ παράλληλα ανέδειξαν σημαντικές συλλογικές δυνάμεις αντίστασης, ανατροπής και ελπίδας. Γι’ αυτό το λόγο, οι εκλογές αυτές αποκτούν – περισσότερο από κάθε άλλη φορά – έντονο πολιτικό χαρακτήρα και κατ’ αυτό το τρόπο οφείλουμε να τις αντιμετωπίσουμε σε συνάρτηση με τη κεντρική πολιτική σκηνή.
Αποσκοπούμε στην ανάκτηση του αυτόνομου κοινωνικού ρόλου της τοπικής αυτοδιοίκησης, ως μέσο άμεσης πολιτικής παρέμβασης, μετασχηματίζοντάς την σε μία τοπική διακυβέρνηση με γνώμονα τον άνθρωπο, τις ανάγκες του και τις δυνατότητές του.
Ένα πρώτο βήμα ως προς την επίτευξη αυτού του στόχου, είναι η αποκοπή των πολιτών από τα κατεστημένα στερεότυπα του χτες, τα οποία ήθελαν τους δημότες – πελάτες, μετατρέποντας τη δημοτική αρχή σε εκφραστή των διαπλεκόμενων και διεφθαρμένων συμφερόντων των λίγων. Ένα μεγάλο κομμάτι των επιλογών αυτών ευθύνεται και για την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η κοινωνία μας.
Αμέσως επόμενος στόχος, είναι να οργανώσουμε τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας και να τη μετατρέψουμε σε μορφή έκφρασης δημοκρατίας, διεκδίκησης και δημιουργίας. Αυτά τα απλά συστατικά στοιχεία, μπορούν ν’ αποτελέσουν τη μαγιά ενός ευρύτερου πολιτικού αυτοδιοικητικού κινήματος, ικανό να συνδράμει σε μια συνολική προσπάθεια ανατροπής της βαρβαρότητας στην οποία ζούμε.
Κατά συνέπεια, για να επιτύχουμε το σκοπό αυτό, θα πρέπει να ενθαρρύνουμε την ενεργό συμμετοχή των πολιτών στους τοπικούς φορείς της περιοχής μας, στους πολιτιστικούς και μορφωτικούς συλλόγους, στα αθλητικά σωματεία, τη φιλαρμονική, προωθώντας κάθε είδους εναλλακτική καλλιτεχνική πρωτοβουλία και συλλογική δραστηριότητα, για όλες και για όλους και για τον καθένα ξεχωριστά.
Ξεκινάμε με τη σύνθεση ενός μαζικού κινήματος πόλης, όπου οι άνθρωποι απαιτούν και διεκδικούν την επανοικειοποίηση των δημόσιων χώρων, αυτών που είναι κοινών και ανήκουν σε όλους. Αυτή η απλή κίνηση που καθορίζει και δίνει νόημα στην καθημερινότητά μας. Το δικαίωμα ν’ αποτελούν οι πλατείες, τα πάρκα, οι χώροι άθλησης, αναψυχής και κοινωνικής συνεύρεσης, τα καθημερινά μας «στέκια».
Ο δήμος μας, μπορεί και έχει τη δυνατότητα να παραχωρήσει δημόσια εγκαταλελειμμένα ή αναξιοποίητα κτίρια, ώστε εντός αυτών να αναπτυχθούν και να μπολιάσουν μορφές συλλογικής αυτοργάνωσης της νεολαίας, η οποία κατ’ αυτό το τρόπο θα περάσει το δικό της μήνυμα για την κοινωνία, αποδεικνύοντας στη πράξη ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.
Ειδικότερα, η καθημερινότητα των νέων ανθρώπων – τσακισμένη από την ανεργία, την ανασφάλεια, την εγκατάλειψη και την κοινωνική περιθωριοποίηση – χρήζει εύρεσης νέων τρόπων έκφρασης μέσω του ελευθέρου χρόνου (όσος έχει απομείνει), ώστε να εξωστρέψουν δημιουργικά την ενέργειά τους, να ατενίσουν με αισιοδοξία το μέλλον, να διεκδικήσουν, να ονειρευτούν. Η ανάδειξη και ταυτόχρονη στήριξη δομών αντίστασης και δημιουργίας, θα πρέπει ν’ αποτελέσει πρωταρχική μέριμνα για το δήμο μας. Να μην αφήσουμε τους φίλους και τα παιδιά μας να τους παρασύρει το μίσος και να ποτιστούν με το ρατσιστικό δηλητήριο των νεοναζί δολοφόνων της Χρυσής Αυγής! Η τοπική αυτοδιοίκηση να δώσει επιπλέον κίνητρα και διέξοδο στα νέα παιδιά να αναπτύξουν τα ταλέντα και τη δημιουργικότητά τους μέσα από συλλογικούς χώρους τέχνης & πολιτισμού, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, εθνικότητας, σεξουαλικών προτιμήσεων. Έτσι χτίζεις γέφυρες αλληλεγγύης, αληθινής φιλίας και απαντάς στο μίσος, τη βία και ρατσισμό. Μέσα σε τέτοιους χώρους υψώνεις τείχη απέναντι στο φασισμό.
Σε όσους μικρόψυχα μας επικρίνουν: «…και που θα βρείτε τα λεφτά;», εμείς τους απαντάμε ξεκάθαρα και πολύ απλά, ότι αυτά δε χρειάζονται! Το μόνο που χρειάζεται είναι ανακατανομή των ήδη υπαρχόντων πόρων προς όφελος των πολλών, αλλά κυρίως χρειάζεται πολιτική βούληση, ανιδιοτέλεια, πάθος, θέληση για προσφορά, όραμα και αγάπη για τον τόπο σου.
«Η αλληλεγγύη ως στρατηγικός στόχος της συν_πολιτείας»
Θεμέλιος λίθος αλλά και συνεκτικός κρίκος ανάμεσα στη δημοτική αρχή και τους ενεργούς δημότες της, πρέπει ν’ αποτελεί η κοινωνική αλληλεγγύη. Η φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού υπό συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης, επιτάσσει τη διάσωση του κοινωνικού χαρακτήρα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ζητούμενο και ταυτόχρονα στοίχημα για τη «συν_πολιτεία», είναι η επαναθεσμοθέτηση των δομών κοινωνικής μέριμνας («Βοήθεια στο Σπίτι», Οργανισμός Κοινωνικής Πολιτικής Δ. Τυρνάβου / κοινωνικό παντοπωλείο) και η διασύνδεση τους με περιφερειακές δομές και εγχειρήματα αλληλεγγύης (κοινωνικό ιατρείο, κοινωνικό φαρμακείο).
Επιθυμούμε, ο δήμος μας να υπάρξει ως κοινωνικό καταφύγιο ελπίδας απέναντι στην αποξένωση και το στιγματισμό της ανεργίας, της φτώχειας και της αποτυχίας, που οδηγεί χιλιάδες συνανθρώπους μας στην παραίτηση, την εσωστρέφεια και εν τέλει στη κατάθλιψη. Η κοινωνική αλληλεγγύη θα πρέπει να’ ναι το «αντικαταθλιπτικό» μιας δημοκρατικής, συμμετοχικής δημοτικής κίνησης από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο. Μια «στροφή στον πολίτη» που θα αντιτάξει μπρος στην ιδιοτέλεια, τον ατομισμό, τον ελιτισμό, το ψέμα, το ρατσισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, ένα άλλο αξιακό πρότυπο, έναν άλλο ηθικό κώδικα, μία άλλη αισθητική για τα κοινά. Αυτή της συλλογικότητας, της συνύπαρξης, της κοινότητας, της αυτενέργειας, της συντροφικότητας, της αλληλεγγύης.
Αξιοπρέπεια ή βαρβαρότητα;
Δεν είναι δίλημμα, είναι τρόπος ζωής!
